به گزارش خبرورزشی، شاید اینجا تنها کشور دنیا باشد که حتی وقتی چیزی داریم هم حسرت زیادی می‌خوریم! بازی تیم ملی در فولادشهر سراسر شرمندگی بود. کشوری به این بزرگی با این علاقه به فوتبال، حتی دو ورزشگاه استاندارد هم ندارد. پایتخت ۱۵ میلیونی نتوانست زمینی برای تیم ملی مملکت مهیا کند...
کاش همیشه زور بالای سرمان باشد!
اینجا کسی منکر زحمات نیما نکیسا و سایر مدیران ارشد کارخانه ذوب آهن اصفهان نیست. آنها یک ماه سه شیفت کار کردند و با تصویب بودجه مضاعف تمام تلاش خود را برای میزبانی از تیم ملی انجام دادند. اما چرا باید همیشه زور بالای سرمان باشد تا کاری انجام دهیم؟
کاش همیشه بازی بین المللی داشته باشیم تا مسئولان کمی هم خرج ورزش کنند! وقتی در یک ماه مانده به بازی تیم ملی این کار شدنی است سوال اینجاست که چرا در ۱۱ ماه دیگر سال هیچکس هیچ کاری نمی‌کند؟
ورزشگاه امام رضا مال کیست؟
سوال اینجاست که چرا باید با داشتن ورزشگاهی مثل امام رضا مشهد تیم ملی اینگونه آواره و خانه به دوش باشد؟
سوال اینجاست که وقتی می‌توانیم در فوتبالی که ۸۰۰ لوکس را هم استاندارد می‌شناسد نور ۲۰۰۰لوکس بیاوریم، چرا همیشه چنین نکرده و نمی‌کنیم؟
اسکوربد فورکی در فوتبالی که دوربین فورکی هم ندارد! سوال این است وقتی دارید و می‌توانید، چرا نمی‌کنید؟ ای کاش زنده بمانیم و یک روز یکی پیدا شود که جواب این سوالات را بدهد!
