مدتها بود که نه تنها هواداران استقلال بلکه اهالی فوتبال این چنین استقلال هجومی با تعداد گل بالا را ندیده بودند. استقلالی که از همان دقایق اولیه حمله می کرد، به گل رسید حتی با گل به خودی حریف، همچنان حمله کرد و خسته نمی شد تا به گل های بعدی رسید و همین طور هجومی بود و عاشق گلزنی.
دیدن چنین تیمی برای هر هواداری زیبا و دلنشین بود، بخصوص اگر حریف مقابلت تیمی با فوق ستاره ها باشد. یک تیم آسیایی که چندین برابر آبی پوشان پایتخت خرج کرده بودند اما این استقلال بود که با یک فوتبال زیبا و تمام هجومی به یک برد پرگل و بسیار شیرین رسید. پر واضح است که این برد آبی پوشان از روی اتفاق نبود، این برد نه اتفاقی بود و نه از روی حادثه و نه از روی شانس. وقتی جواد نکونام متوجه شد که چگونه می تواند از بازیکنانش یاری بگیرد و استفاده کند، نه تنها الغرافه بلکه هیچ حریف دیگری هم توانایی مقابله و مقاومت برابر تیمش را نخواهد داشت.
وقتی جواد نکونام در کنفرانس قبل از بازی عنوان کرد که استقلال قدرت شکست هر تیمی را دارد، شاید در وهله اول این جمله تنها یک شعار می بود. شعاری برابر روحیه دادن به تیمی که چند هفته سخت و پراسترس و اضطرابی را پشت سر گذاشته و برای تقویت روحیه اش نیاز به بیان جملات تشویقی دارد. اما وقتی استقلال وارد میدان شد هر چقدر چمن شهرقدس و نور استادیوم و سکوهای به هم ریخته آزار دهنده و توی ذوق می زد اما فوتبال زیبا همه آنها را تحت الشعاع خود قرار داد.
استقلال یک استارت باشکوه آسیایی زد. یک شب زیبا که تمام اتفاقات تلخ یکی دو هفته گذشته اش را حداقل برای چند روز به باد فراموشی بسپارد و برای تکرار چنین صحنه های زیبا و بردهای دلنشینی همچنان تلاش کند.
محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد
