اردشیر لارودی؛ تیم ایران، در شبی که با یک بازی متوسط –و کمتر از متوسط هم- امارات را به سرنوشت بقیه دچار می‌کند، آیا مرتکب کوتاهی شده است؟ تیم ایران، در شبی که تیم کاملش را هم ندارد، اگر باید گل های فراوانی وارد دروازه امارات بسیار ولخرج و گران قیمت بکند ولی نمی‌کند، نباید در بوته نقد قرار گیرد و با نگاه انتقادی دیده شود؟ آری، تیم ملی، سریال پیروزی های پی در پی خود را دنبال می‌کند ولی بازی آخرش هم مثل بازی قبلی –برابر عراق- جای بحث دارد! بحث هم ترسیدن ندارد! مثل زیرکی اسکوچیچ در استفاده از سیاوش ...

خدا قوت

از تیم ملی باید که راضی بود و یک «خدا قوت» جانانه هم تقدیمش کرد، ولی قانع شدن و قناعت کردن و قبول نمایش ارائه شده و پذیرفتن آنچه که سر «سفره»مان گذاشتند که بخور، همین است و جز این نیست، عکس العمل درستی نیست! چرا قلی زاده در بازی برابر امارات که از نظر یفیزیکی هم تیم کم جان تر و و دست و پا بسته تری است، بازی مطلوب و مقتدر همیشگی اش را به نمایش نمی‌گذارد؟ چرا در روزی که طارمی‌و جهانبخش و قدوس در حد مطلوبی ظاهر می‌شوند، سایر لژیونرها را صاحب برندگی و کوبندگی و سرعت و چالاکی مورد نظر نمی‌بینیم؟ چرا در روزی که قدوس توانسته است یک هافبک دلخواه باشد، باز هم قرعه تعویض به نام او درمی‌آید؟ چرا جانشین شجاع از دفاع چپ می‌آید و امید نورافکن یک بازی ریسکی را پذیرا می‌شود؟

بازی با هم

تیم ملی بازی می‌خواهد؛ تیم ملی بازی کم دارد!،تیم ملی بازی کم دارد! با وجود طارمی‌و گل های فراوانی که زدنش عادت مهدی شده است، و با حضور سردار آزمون و علی جهانبخش و علی قلی زاده، تیم ملی نیاز به بازی های بیشتر و فراوان تری دارد! اینکه تیم ملی در هر بازی و در همه بازی ها گل می‌زند، خیلی عالی است ولی بازی نکردگی و خام بودن حرکات تهاجمی‌تیم ملی مشهود است! تیم ملی بازی کم دارد! تیم ملی، ترکیبی دو پاره دارد. قسمت ایرانی و بخش لیگ برتری تیم ملی و نیز قسمت لژیونرهایش ! حتی این ۷-۶ نفر حاضر در اروپا، به بازی همبسته تر و به در کنار هم بازی کردن نیازمند است! تیم ملی را باید واجد شرایط لازم کرد! فردا در جام جهانی، با امارات حریف نمی‌شویم. باید برای جام جهانی آماده شد!

عادت های خوب

این که برنده می‌شویم، خوب است و خیلی هم خوب است. مزد بازی های باکلاس خود را گرفتن خوب است! حتی اگر کلاس بازی مردان ما خیلی بالا هم نباشد! اینکه حریفان عادت می‌کنند به ایران ببازند، خوبتر است و اینکه ما خود عادت کرده اسم که در هر وضعیتی گل بزنیم و برنده باشیم، یک ویژگی مطلوب... ولی برای حفظ همین خصلت ها، باید تن به بازی های بیشتر داد و خود را به عنوان یک تیم، حریف رقبایی داشت که در جهان فوتبال، درجه اولترند! تا اینجا، برابر عراق، امارات، لبنان، ماشین گلزنی مان خوب کار می‌کند، ولی امارات که قرار نیست در جام جهانی مزاحم ما باشد! یا عراق و یا سوریه و عمان و حتی کره و عربستان و ...، ما توقع بیشتری داریم! ما حریفان قوی تری داریم! ما ایرانیم و باید که ایرانیت خود را هیچ فراموش نکنیم.