به گزارش خبرورزشی، یکی از کاپیتان های باتجربه ایرالکو با نام کامل سید مهران موسوی متولد ۳۱ فروردین ۱۳۷۰ در کرج، در پست مدافع میانی برای باشگاه فوتبال آلومینیوم اراک در لیگ برتر خلیج فارس بازی می کند.
مهران موسوی از روی پاسپورت ۳۳ سال (۲۰ آوریل ۱۹۹۱) سن دارد، قد او ۱۸۶ سانتی‌متر و راست پا است. او تسلط بی نظیری روی ضربات سر دارد و معمولا روی آسمان مغلوب جنگ های هوایی نمی شود.
موسوی سالهاست با شماره ۱۵ برای تیم های مختلف بازی و در آلومینیوم اراک نیز همین شماره را به تن دارد. او فوتبال را از مدرسه شروع کرد و خیلی زود مسیرش به بهترین تیم پایتخت در رده پایه، یعنی پیکان افتاد.
موسوی تا پایان مهلت ممکن برای بازی در جوانان در پیکان ماند و سپس اولین قرارداد حرفه ای خود در سطح بزرگسالان را با شهرداری تبریز در سال ۱۳۹۰ بست.
بازی در لیگ برتر رویای مهران بود و او اگرچه هرگز فرصت بازی در تیم فراز کمالوند را در لیگ آزادگان پیدا نکرد اما افتخار قهرمانی و صعود به سطح اول حرفه ای در کارنامه اش ثبت شد.
شهرداری صعود کرد ولی تبریز هرگز نتوانست به رکورد داشتن ۴ تیم در لیگ برتر برسد چرا که با اثبات تخلف، این تیم محروم و به دسته دوم تنزل داده شد.
همین اتفاق کافی بود تا در سال ۱۳۹۲ موسوی به گیلان رفته و پیراهن کاسپین را به تن کند. باشگاهی در رشت که بیشتر در رشته های دیگر شهرت داشت و در تلاش برای گرفتن جای داماش در لیگ برتر بود اما ناکام ماند.
موسوی در کاسپین هم فرصت بازی پیدا نکرد و سال ۹۳ به تبریز و شهرداری برگشت. برای اولین بار در ۲۳ سالگی فرصت بازی در لیگ آزادگان را یافت و اولین گلش را هم زد تا نوید ظهور یک مدافع گلزن را داده باشد.
سال ۹۴ به شهرداری اردبیل رفت و در ۱۸ بازی دو گل زد. سال ۹۵ به تهران برگشت تا برای راه آهن بازی کند اما فقط یک نیم فصل دوام آورد، با ۱۵ بازی و یک گل و در پنجره زمستانی راهی پیکان شد.
موسوی که فوتبال را از پیکان شروع کرده بود، در بازگشت به خانه شکوفا شد. طی سال های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹ نه فقط مهره فیکس پیکان شد بلکه به رویای صعود به لیگ برتر هم رسید و در بالاترین سطح بازی کرد.
موسوی در ۵۲ بازی ۳ گل در لیگ برتر زد و تابستان ۹۹ با رقمی خوب راهی فولاد شد. او دو فصل بیستم و بیست و یکم حرفه ای با فولاد تجربه و جام هم گرفت اما شرایط به گونه ای نبود که باب میلش باشد.
پس وقتی مهدی رحمتی او را به اراک دعوت کرد، بلادرنگ اوکی داد تا سال ۱۴۰۱ به شماره ۱۵ ایرالکو برسد.
موسوی در لیگ ۲۲ تنها ۳ بازی را از دست داد که یک بار بخاطر محرومیت بود. در ۵ بازی دیگر در ترکیب اصلی نبود و از روی نیمکت به میدان آمد. یک پاس گل داد و ۶ اخطار گرفت و از مهره های اصلی در هفتم شدن لیگ و رسیدن به فینال جام حذفی بود که البته به نساجی باختند تا دستش به جام نرسد.
با آمدن مجتبی حسینی هم مهران جایگاهش را حفظ کرد. این بار هم او فقط ۳ بازی فصل را از دست داد و در ۲۷ بازی کامل بازی کرد. ۳ گل زد و یک پنالتی منجر به گل گرفت، با ۱۰ کارت زرد که از او رکورددار فصل ساخت و باعث شد ۳ بازی به دلیل محرومیت غایب باشد. آلومینیوم در این فصل هشتم شد.
با شروع لیگ ۲۴ مهران پس از نوری کاپیتان دوم تیمش شد و در بسیاری از بازیها پیشاپیش سایرین وارد زمین شد. دور رفت این فصل، فقط در بازی با مس دقیقه ۸۵ از زمین بیرون آمد و یک گل به شمس آذر زد، یک اخطار هم گرفت.
اما دور برگشت، بازی با ذوب را به دلیل ۴ کارته شدن از دست داد. برابر نساجی مصدوم بود و برابر مس دقیقه ۷۲ اخراج شد تا بازی با هوادار را هم از دست بدهد. با این وجود اعتماد حسینی را هنوز دارد و در سایر بازیها تا امروز، رهبر دفاعی او مانده است.
اما شاید هیچکدام این بازیها و افتخارات از نظر خود مهران مهمترین نقطه عطف در کارنامه ورزشی اش نباشد. اگر از خود او سوال کنید کدام خاطره و لحظه از دوران فوتبالت را انتخاب می کنی؟ قطعا به بازی با پرسپولیس در اراک و هفته ۱۶ لیگ ۲۳ اشاره می کند.
روزی که رسانه باشگاه آلومینیوم اراک نیز نسبت به حضور مادر مهران موسوی در جایگاه بانوان در دیدار برابر پرسپولیس واکنش نشان داد.
صفحه اینستاگرام این باشگاه با انتشار دو تصویر نوشت: در جایگاه ویژه بانوان در بازی آلومینیوم اراک و پرسپولیس، شاهد حضور مادران گرانقدر، همسران و خانواده محترم بازیکنان در کنار دیگر هواداران ایرالکو بودیم و از پشتیبانی این عزیزان صمیمانه سپاسگزاریم.
این تصویر از لحظه خوشحالیِ مادر عزیز مهران موسوی، مدافع متعصب آلومینیوم پس از برتری مقابل پرسپولیس به ثبت رسیده که فرزند و هم‌تیمی‌های او را زیر بارش باران تشویق می‌کند.
پنجشنبه ۲۶ بهمن ۱۴۰۲ تا همیشه در ذهن مهران می ماند. روزی که آلومینیوم با گل تماشایی نوری پرسپولیس را با اوسمار برد و همین تیم در پایان قهرمان شد تا ارزش این برد بیشتر شود. اما برای مهران بازی پیش چشم مادر طعم دیگری داشت....
