خبرورزشی/ مجید ابونوری؛ استقلال از خوب بازی کردن فراری است و فکر این موضوع که فکری نمی تواند، به آن رنگ واقعیت بدهد، همه را آزار داده است! فکری هم به درستی به این موضوع واقف است، وگرنه به خاطرش این قدر جلز و ولز نمی زد! نمایش‌های دور افتاده و متروک استقلال، فکری وهمکرانش را «انگشت نما» کرده وسقوط شان را سرعت بخشیده است! گره‌های کور استقلال ترکیبی است مرکب از چندین اشتباه، و همه اینها از غفلت «نیمکت» این تیم سر چشمه می گیرد! نیمکتی که در غرقاب افکار فکری و همفکرانش غوطه می‌خورد! فکری دچار خود فریبی شده و این واقعه هولناکی است!
نمیتوان برابر روشن‌ترین خطا، خود را به کوچه علی چپ زد؛ و دانایی را یک فرضیه دست نیافتنی تصور کرد!
بازی استقلال فکری، یک کشمکش خسته کننده و بی‌حاصل است! استقلال فکری در نحوه درست بازی کردن، دچار نقصان است و فقط با یک ذهن وقاد می توان از این مخمصه به سلامت عبور کرد. بازی استقلال وارستگی ندارد، و بدتر از آن تعادل هم ندارد! این از خاصیت بازی استقلال فکری است! او بازیکنانی به میدان گسیل می‌کند، بی آنکه بداند از آن، چه نتیجه‌ای حاصل خواهد شد!
به خیال خودش به نظر می‌رسد آن طور که باید از داشته هایش درست و بهینه بهره‌برداری می‌کند؛ فکری اما معکوس عمل کرده و کفر نعمت می‌کند! در بیشتر بازی‌ها - همانند بازی با نفت مسجدسلیمان - تمام دارایی‌اش را در مدت خیلی کوتاه، می‌بازد! هم در بعد فنی، هم در نتیجه!
استقلال فکری بازی به بازی، خود را «تهی» می‌کند، و بازی به بازی، ما را شگفت زده! برای تکمیل شگفتی‌مان، چند پرسش بی‌پاسخ مطرح می‌کنیم؛ چرا در پس ذهنتان، افکار «کهربایی» وجود ندارد؟ چرا از درخشندگی و جذب کنندگی خبری نیست؟ چرا مشغولیت‌تان را به روزمرگی، گره زده‌اید؟ چرا هفته به هفته، و بازی به بازی، به این کابوس می‌افزاید؟ چرا حواستان را به این دقایق دلگیر نمی‌سپارید؟ چرا اشتباه، پشت اشتباه؟ چرا استقلال فکری رخوتش را در سرتاسر بازی می‌گستراند؟ این ناتوانی از چه چیزی سرچشمه میگیرد؟ آقای فکری بگو بدانیم؛ شما برای چه می‌جنگید؟ دلیل شما برای رویارویی با حریفان‌تان چیست؟ یا می‌خواهید ببرید، یا ببازید؟
کدام را انتخاب کرده‌اید؟ اولی یا دومی؟ یا اصلا نمی‌دانید برای چه می‌جنگید؟ هر چه هست؛ نحوه بازی کردن استقلال شما - از هفته اول تا به امروز - برای کسی معنا و مفهومی ندارد!
استقلال مات شما و شما مبهوت افکارتان شده‌اید! همان افکاری که مرغش یک پا دارد و شما و تیمتان را به ورطه‌ای بی‌بازگشت رهنمون ساخته است!
در استقلال شما، همه چیز بدین خاطر اتفاق می‌افتد که باید اتفاق بیفتد و اتفاق می‌افتد! ظاهرا خوب یا بد برای‌تان مطرح نیست؛ چون مسئولیت این اتفاقات به عهده دیگران است!
