خبرورزشی/ لیگ برتر ایران؛ دقیقه ۴۸ با یک پاس رو به عقب، توپ به مالکی رسید؛ ریگی به استقبال توپ و صاحب توپ آمد؛ مالکی با یک سر توپ وجابه جایی بدن، ریگی را که حفاظ جلوی خط دفاعی استقلال بود راهی ناکجا آباد کرد؛ حالا مالکی ماند و مجسمه‌هایی که جلوی دروازه استقلال نقش محافظین بی سلاح را داشتند! او - یعنی همان مالکی - چنان فضایی از بلبشوی دفاعی استقلال نصیبش شد که اگر توپ گل نمی‌شد اجحافی عظیم در حق او و تیمش بود! توپ رفت همان جایی که باید!
استقلال به همین سادگی گل خورد و وا رفت!
باور کنید؛ این روش فوتبال بازی کردن نیست! دقت را فدای بی‌نظمی کردن، زیانی زیاد و ماندگار در این بازی برای پسران آبی به یادگار گذاشت!
نتیجه در فوتبال نیاز به ثبات فکری دارد. در فوتبال نمی توان با تفکرات چند بازی درمیان یا یک بازی در میان نتیجه گرفت! بعد از شکست تراکتور، ناگزیر استقلال راه گریزی جست! تا مدتی، و در ظاهر، استقلال فکری از مخمصه نجات یافت! تا کی؟ تا بازی بعد!
حالا دوباره همان آش و همان کاسه! بعد از چند روزی آرامش، شکست برابر سایپا، ضعف‌های تکراری را عیان ساخت! اینکه استقلال فکری با «سرگردانی» ساخته است و اخت شده است!
بازی استقلال برابر سایپا، نه آتیه داشت و نه گذشته؛ از آن مهم‌تر، تلاشی نیز برای برون رفت از این منجلاب و عقوبتی آنی دیده نشد! در بازی با سایپا، خستگی در حال جویدن جسم بازیکنان استقلال و افکار کادر فنی‌اش بود! هم زمان، بسیاری از نقاط حساس این تیم فرسوده شده بود! مثلا چرا مهدی قایدی باید هافبک چپ بازی کند؟ و چرا ارسلان مطهری باید هافبک راست باشد؟ چرا قایدی با این جثه، باید به عقب بازگردد؟ چرا شرح وظایفش در هجده قدم حریف تعریف نمی‌شود؟ ارسلان مطهری تا چند بازی باید حیف ومیل این روش ناشناخته شود؟ چرا با این روش قایدی را به مصدومیت نزدیک می‌کنید؟ آیا شما توان بازی کردن، در یک یا دوبازی، بدون قایدی را دارید؟
اگر پاسخ منفی است؛ چرا او را به میدان جنگ‌های تن به تن روانه می‌کنید؟ چرا در دیداری که می‌توانید و می دانید نیاز به برد دارید - آن هم از نوع ساده اش! - با دو هافبک دفاعی استفاده می‌کنید؟ این تنوع از بازیکن در هر پست سالها در استقلال رویت نمی شد، چرا کفر نعمت می‌کنید؟ فکر می کنید تا چند بازی، مظاهری ناجی و قایدی منجی تیمتان خواهند شد؟
آقای فکری! ما دشمن شما نیستیم! وقت این کار را هم نداریم! بیکار هم نیستیم!
