خبرورزشی/ مجید ابونوری؛ ۱- برای اینکه بتوانید اتفاقات بین فکری و استقلال را پیش بینی کنید، نیاز نیست «نوستراداموس» باشید! فکری تا به اینجا نشان داد که با تمام توانش رو به اضمحلال است!
۲- فکری و همراهانش راهشان را «کج» کرده اند و با قدم های عادی به طرف «در» خروجی به پیش می روند! حالا او می خواهد گلیمش را خودش از آب بیرون بکشد؛ آیا شدنی است؟!
۳- فکری با لحنی تضرع آمیز می گوید: «نمی خواهند استقلال نتیجه بگیرد!» خواهش می کنم این کارها را ول کنید! شما مثل این می مانید که از به پا کردن جنجال خوشحال می شوید. آنچه شما می خواهید بکنید طلب رضایت نیست بلکه ایجاد
جنجال و مرافعه است. همه این تصورات، سرگم کننده و دور از واقعیت است. شاید خودتان این را تصدیق کنید!
۴- به نظرم فکری می خواهد این داستان را دنبال کند. شما عصبانی شده اید و اختیار خودتان را به دست کارهای بچگانه سپرده اید. لطفاً از این کار دست بردارید و خودتان را آرام کنید!
۵- بگذارید اول سوال کنم: آیا در بازی استقلال اثری از فلسفه مربیگری فکری میبینید؟ نود دقیقه طول و عرض زمین مسابقه را قدم زدن و به حال خود رها کردن، چه ثمرهای دارد؟ چرا نباید در نود دقیقه بازی (که البته زمان بسیار زیادی است!) حرکتی که نشان دهد، استقلال از اشتباه درآمده را بینیم؟
۶- ماموریت محول شده به فکری و همراهانش چه بوده است؟ آیا از پسش برآمدند؟ چه بخواهیم، چه نخواهیم، «حقیقت» نباید فراموش شود. فکری با استقال برای «بد» بازی کردن، جنسشان جور جور است!
۷- این چه تدبیری است که میتواند «قائدی» را از چشم ها بیندازد؟ چطور یک نفر از او «ستاره» می سازد و دیگری او را با مخ به زمین میکوبد؟ سرم به دوران افتاده است!
۸- آیا چنین چیزی ممکن است، اینکه حفظ توپ کنی، تا حفظ توپ کرده باشی، اینکه مالک توپ و زمین باشی، که فقط «ادایش» را در آورده باشی! باور کردنی است؟ بعید میدانم!
۹- آقای فکری! از بیهوده سخن گفتن، سرسری گرفتن موضاعات و مهمتر از همه از وقت تلف کردن بپرهیزید! فکر را درگیر کنید، به موضوعات فایدهمند! فکرهایی که ما را به سرمنزل مقصود برساند، نه به ترکستان! باید توشه ی راهمان مشخص باشد؛ آقای فکری!
۱۰- برای دفع غائله زمان زیادی نیست، بهتر است بگویم هیچ زمانی نیست! با موقعیت دشوار مواجه شدهاید، اما به وسیله جدیت در کار، باید خود را از این مهلکه نجات دهید. موقعیت را دشوارتر نکنید! زیرا به حد اعلا دشوار است! با فکر مضطرب و امیدهای مبهم راه به جایی نمیتوان برد! نتیجه گرفتن های موقتی، محصول همین دیدگاه است. نگاه سرسری بدون پشتوانه آینده نگری!
۱۱- فکری ظرافت را به حدی رسانید، که به همه فهماند که او و همراهانش، چه توانایی در نابسامان کردن نظم فنی و تاکتیکی استقلال دارند! پسران آبی در جاده موفقیت گام برنمیدارند و دلیلش کاملاً واضح است؛ آنها رابطه فکری درستی با مربیشان ندارند! شاید هم بیش از این نمیتوان متوقع بود، زیرا توانایی آنها اجازه نمی دهد!