نیکولو بارلا هرگز تا این اندازه در اوج نبود؛ روح اینتر حالا ۱۰۰ میلیون یورو می‌ارزد

به گزارش خبرورزشی، هر جا نگاه می‌کردی، عدد ۲۳ بود. با ضربه پشت پا و نوک پا، مثل رقصنده‌ای که قدم‌هایش را با لطافت برمی‌داشت و همراهان، حریفان و هواداران را مسحور می‌کرد؛ همه را.

حتی لیگابوئه که در میان شال‌های قرمز بایرن روی سکوها دیده شد. حتی مدیر برنامه‌اش، الساندرو بلترامی، که از همان زمانی که مونیخ فقط یک رؤیا یا نهایتاً یک هدف برای نیکولو بود – نه باغی برای حکومت – کمتر بازی‌ای را از دست می‌داد.

وقتی نیکولا برتی باواریا را دیوانه می‌کرد، حتی در ذهن والدین بارلا هم او جایی نداشت. اما سه‌شنبه‌شب در آلیانتس، گویا او را دوباره دیدیم؛ در حال تاختن به سوی پیروزی. چه جالب: وقتی از ورزشگاه مونیخ به سمت مترو می‌روی، در مسیر با موانع آهنی روبه‌رو می‌شوی. یکی از هواداران اینتر روی یکی از این موانع برچسبی چسبانده بود با فقط دو کلمه: نیکولا برتی. گویی برای یادآوری این نکته ساده: در این‌جا، جایی که از هافبک‌ها خوب سر در می‌آورند، قلب تپنده اینتر همیشه در میانه میدان بوده – و این قلب، طلایی‌ست.

هرگز چنین نبوده

اگر نگاهی به سایت تخصصی Transfermarkt بیندازید، متوجه نکته‌ای مهم می‌شوید: بین تمام هافبک‌های میانی دنیا – و بدون در نظر گرفتن هافبک‌های هجومی که مثل بلوندها همیشه جذاب‌ترند – فقط پنج نفر ارزش بازاری بالاتر از بارلا دارند: فدریکو والورده، رودری (توپ طلایی)، پدری، دکلان رایس و الکسیس مک‌آلیستر. اما ما یک قدم فراتر می‌رویم: اگر نیکولو همین امروز در بازار نقل‌وانتقالات قرار گیرد، قیمتی سه‌رقمی خواهد داشت.

نه ما، بلکه خود اینتر چنین باوری دارد: بازیکنی این‌چنین، مگر می‌تواند کمتر از ۱۰۰ میلیون یورو ارزش داشته باشد؟ چون هرگز تا این حد قوی، کامل و مداوم در کیفیت نبوده – نه فقط در حضور مستمر در میدان، که همیشه از ویژگی‌هایش بوده.

بی‌شک، بارلا امروزه باارزش‌ترین بازیکن فوتبال ایتالیاست. و اگر روزی از اینتر جدا شود، رکوردی تاریخی به‌جا خواهد گذاشت، بسیار بالاتر از رکورد ساندرو تونالی که دو سال پیش با ۵۹ میلیون یورو به فروش رسید.

رشد تدریجی

تصادفی نیست که نیکولو برابر بایرن به اوج رسید. پیش از بازی هم در گاتزتا گفتیم: او از قدیم دل در گرو بایرن دارد – و اگر روزی بخواهد اینتر را ترک کند، فقط برای آنها خواهد بود.

امیدواریم بین دو لیوان آبجو، به ذهن آلمانی‌ها خطور نکند! و تلاش‌های باشگاه‌های خارجی، مانند الهلال عربستان، بی‌نتیجه بمانند – همان الهلالی که هنوز هم حاضر است برای جذب او دست به «دیوانگی» بزند؛ یعنی حقوقی ۳۵ میلیون یورویی در هر فصل.

اما پاسخ همچنان منفی است. همان‌گونه که بارلا به پپ گواردیولا پاسخ منفی داد، وقتی سعی کرد او را به منچسترسیتی ببرد. و همان پاسخی که تابستان پیش‌رو هم آماده دارد، چون لیگ برتر همچنان در پی اوست – لیورپول، بیش از همه.

این مرد که در سال ۱۹۹۷ متولد شد، از ابتدا مسیر خود را مشخص کرده بود. خودش را در اینتر می‌دید و به آن رسید. سپس تیم ملی، اسکودتو، یورو، ستاره دوم، جام‌های متوالی، بازوبند کاپیتانی...

او اکنون در اوج انفجار فوتبالی خود قرار دارد. یک هافبک مدرن و چندکاره: هم هافبک دفاعی، هم مهاجم سایه، هم بازی‌ساز، هم مِزالا. هم معمار و هم کارگر. پیش‌غذا و دسر، هر دو.

بارلا ترکیب نادری از کیفیت و ثبات است: تنها در فصل اول حضورش در اینتر، زیر ۳۵۰۰ دقیقه بازی کرد – آن هم به‌خاطر مصدومیت زانو که باعث غیبتش در شش بازی شد.

در مورد اکثر بازیکنان می‌گویند هنوز جای پیشرفت دارند؛ اما حاشیه پیشرفت نیکولو، جا در ویترین برای جام قهرمانی لیگ قهرمانان است!