به گزارش خبرورزشی، ضرب المثلی داریم که می‌گوید: «میوه را بخور، به درختش چه کار داری؟» در سخن بزرگان هم زیاد نمونه مشابه آمده و به ما ارث رسیده که حرف درست را باید شنید، حتی از کودک نابالغ!
استقلال با هزینه گزاف یک مربی خارجی آورده و او در اولین حضور روی نیمکت تیم چه حرف‌هایی زد؟ ببینید برداشت موسیمانه از بازی استقلال مقابل خیبر چه بود؟ حرف‌های او می‌تواند کلید حل مشکل باشد. پزشکی که نتواند بیماری را تشخیص دهد، مسلماً نمی‌تواند نسخه درمان تجویز کند. موسیمانه و هر مربی دیگر باید ابتدا ایراد تیمش را بشناسد تا سپس به دنبال رفع آن باشد.
این بار تمام کارشناسان و پیشکسوتان و هواداران استقلال هم نظر بودند. اتحادی که لااقل در دو سه دهه اخیر کمتر شاهد آن بوده‌ایم. استقلال همیشه سمبل تشتت آرا و نظرات بوده است.
حرف‌های درست پیشکسوتان و کارشناسان دقیقا همان تشخیص موسیمانه بود. هواداران هم می‌گویند تقصیر مربی نیست، درست همان که کارشناسان همیشه می‌گفتند. حالا هواداران با امتحان ۳ مربی و در حالی که هنوز به ثلث اول لیگ نرسیده‌ایم و تنها سه بازی در لیگ نخبگان برگزار شده، اعتقاد پیدا کرده‌اند حتی از گواردیولا و فلیک هم کاری برای این استقلال ساخته نیست...
این تیم دست آدم‌های کوچک است. شعار هواداران خیبر «استقلال قهرمان، در لیگ برتر بمان» شاید در ظاهر یک طنز باشد اما در باطن حقیقت ماجرا بود. استقلال که سال‌ها برای بازگشت به عرصه بین المللی حسرت کشید و زحمت، حالا به جایی رسیده که طرفدارانش می‌گویند ای کاش اصلاً در آسیا نبودیم...
این تیم باید کن فیکون شود، از شهریاری و سمیعی تا بازیکنان.
مشکل فقط یک نفر نیست.
مشکل فقط ساختار و نداشتن زمین تمرینی نیست.
مشکل فقط بی‌پولی و عقب افتادن قسط بازیکنان نیست.
تیمی که به کاپیتانش یک سوم بازیکن تمام شده دوباره برگشته می‌دهد، باید از اساس کن فیکون شود!
این بازیکنان شخصیت برد و قهرمانی و تیم بزرگ ندارند.
این استقلال مثل خانه خرابه‌ای است که باید ابتدا کوبیده شود و سپس دوباره از نو، آجر به آجر روی هم بگذارند تا یک خانه آبرومند بسازند.
آن هم با جوانانی که هنوز شخصیت فوتبالی آنها شکل نگرفته، نه بازیکنانی که بالای ۳۰ سال دارند و در فوتبال به هرچه می‌خواستند، رسیدند.
امروز این تیم، فقط «هوادار» دارد و هوادار هم فقط افسوس و گریه...
