به گزارش خبرورزشی، این دیگر یک شوخی فضای مجازی با ادبیات جوان پسند نیست. مدیران ما را با یک گزارش از یکی از کارهایشان، همه دنیا برای تدریس در دانشگاه می برند! تمام دنیا فکر میکنند مدیر هستند و مشغول مدیریت در فوتبال، اما نمیدانند که اصل مدیریت چیزی است که در ایران رخ میدهد!
چرا چلسی دشمن فرضی نداشت؟
سالهاست در فوتبال روز دنیا باشگاهها از خرید و فروش بازیکن درآمد کسب میکنند. باشگاه چلسی در مقطعی ۷۳ بازیکن تحت قرارداد داشت اما هیچ وقت، هیچ مشکلی برای هیچکس پیش نمیآمد، میدانید چرا؟
چون آنها میدانستند قانون به شما اجازه نمیدهد تمام این نفرات را وارد لیست تیم کرده و هر وقت دلتان خواست در هر مسابقه یا هر جام از آنها استفاده کنید! هر باشگاه موظف است برای مسابقات بین المللی یا داخلی لیستی جداگانه به مسئولان مربوطه ارسال کند.
کاش استقلال بازهم پول نداشت!
استقلال این فصل بهترین گواه در رد ادعای کسانی است که میگویند مشکل این فوتبال پول است. این فصل استقلال آنقدر پول داشت که هر کس را دلش بخواهد بخرد اما نگاه کنید که نتیجه چه شد؟ آقایان قبل از اینکه خرید کنند باید فهرست ذهنی خود را میبستند که این کار را نکردند و دنیایی را به دردسر انداخته و زمین و زمان را متهم به دشمنی می کنند.
برادر! اول چاه بعد منار...
در زبان فارسی ضرب المثلی داریم که میگوید «اول چاه را بکن بعد سراغ منار برو!» دوستان با خرید کلی بازیکن حالا کاسه چه کنم در دست گرفته و هر هفته یا هر ساعت بازیکنی را از لیست کنار میگذارند تا جا برای یکی دیگر باز شود!
انکار و تکذیب، قدم اول مدیریت نورچشمی ها
حتماً خبر دارید که استقلال هفته قبل ۴ بازیکن خود را از لیست کنار گذاشته بود و این کار را مخفیانه انجام داد، طوری که وقتی محمد حسین میثاقی روی آنتن شبکه ۳ این حقیقت را افشا کرد دوستان به عادت همیشگی مدیریت در کشور ما انکار کردند!
بعد که سند و مدرک رسمی منتشر شد، دوستان گفتند قرار است آنها برگردند و این کار برای حضور بلانکو در فهرست انجام شده است. همین جا یک حقیقت عیان میشود و آن اینکه استقلال بر خلاف ادعاها سقف مجاز هزینه را رد کرده که مجبور شد ۴ بازیکن را از لیست کنار بگذارد!
همیشه برای دور زدن قانون امیدی هست!
حقیقت بعدی که عیان میشود این است که دوستان هنوز امیدوارند راهی پیدا کنند تا قانون را دور بزنند و به همین دلیل به بازیکنان کنار گذاشته شده گفتهاند نگران نباشید! شما را برمیگردانیم! البته انصافاً اینجا باید به آنها حق داد چرا که سپاهان هم فصل قبل همین کار را کرد و دیدیم که بازیکنانش برگشتند!
گرانترین ستاره بعلاوه ۴ نفر مساوی بلانکو!
اما نکته بعدی که خیلی شاید به چشم نیاید مبلغ قرارداد بلانکو است. قرارداد این مهاجم آرژانتینی چقدر بوده که برای وارد کردن نام او باید ۴ بازیکن را کنار میگذاشتند؟ به خصوص که در این فهرست نام مهرداد محمدی هم هست که یکی از گرانترین بازیکنان فوتبال ماست!
اینجا همه مدیران هنرمندند!
اینجا باید یادی کنیم از دوستان باشگاه تراکتور که فصل قبل رضایت ۸۵۰ هزار دلاری امیرحسین حسینزاده را تنها با ۳۰۰ هزار دلار گرفتند! میبینید که مشکل و مسئله تنها محدود به استقلال نیست و همانطور که تمام اهالی فوتبال میدانند، این قصه سر دراز دارد و همه عزیزان را شامل میشود!
سوالات بی پایان بعد باخت...
اما وقتی با اطلاع رسانی درست خبر ورزشی مشخص شد که بلانکو باز هم نمیتواند بازی کند، دوستان دوباره تکذیب کردند! ماجرا از این قرار بود که استقلال با وجود تمام این کارها تازه به سقف ۴۷۵ میلیارد تومان رسیده و باز هم امکان استفاده از بلانکو را نداشت!
نتیجه این شد که آرمین سهرابیان را در آستانه بازی با استقلال خوزستان کنار گذاشتند تا بلانکو بتواند وارد لیست شود. البته دیدیم که تمام این تلاشها نتیجه نداشت و استقلال بازی را باخت اما سوالات بیپایانی را پیش روی ما گذاشت...
هر کس دیر آمد، خروج از لیست!
آرمین سهرابیان به گفته خود باشگاه مصدوم شده و تا ۱۰ روز نمیتواند بازی کند، چطور میشود که به خاطر چنین مسئله رایجی در فوتبال نام یک بازیکن را از لیست خارج میکنند؟ تا ۱۰ روز دیگر قرار است چه اتفاقی بیفتد که به سهرابیان وعده دادهاند او را دوباره برمیگردانند؟ از فردا هرکس دیر سر تمرین بیاید از لیست خارج می شود!
چرا سهرابیان؟ آب به آسیاب معاندان...
بد سلیقگی یعنی همین، چرا نام سهرابیان را انتخاب کردند؟ بازیکنی که هفته قبل به خاطر تتو روی پایش جنجال اول فوتبال ایران بود و همین مسئله بهانه به دست رسانههای معاند داد تا حسابی جولان بدهند. حالا این ضعف مدیریت آقایان به حساب هزار چیز دیگر گذاشته میشود...
و این دقیقاً همان خسارتی است که از ناکاربلدی نورچشمی ها گریبانگیر دولتها، حکومتها و کشورها میشود. جایی که لازم نیست باید خسارت بدهیم، آن هم نه معادل اتفاق بلکه هزاران برابر بیشتر از ارزش آن....
آبروی مملکت خرج نشاندن نورچشمی ها روی صندلی مدیریت
و سوال آخر اینکه چه اصراری هست که ما این راه رفته را باز هم تکرار کنیم؟ آدمهایی که در عمرشان از کنار فوتبال هم رد نشدهاند چرا باید در اولین تجربه مدیریت خود سکان بزرگترین باشگاهها را در دست بگیرند؟ آزمون و خطای آنها به قیمت حرص و ناراحتی میلیونها هوادار تمام میشود و متاسفانه میبینیم که وقتی کمی تجربه به قیمت خیلی سنگین به دست میآورند، راحت آنها را برداشته و نفر بعدی میآید تا روز از نو روزی از نو!