در این فصل فوتبال باشگاهی‌ ایران با سه نماینده در این رقابت‌ها حضور خواهد داشت. پرسپولیس قهرمان دوره گذشته رقابت‌های لیگ برتر و جام حذفی، به همراه سپاهان، نساجی سهمیه حضور مستقیم در این رقابت‌ها را به دست آوردند و تیم تراکتور تبریز در مرحله پلی‌آف مقابل تیم نه‌چندان مطرح الشارجه تن به شکست داد.

اما اختلاف کیفیت بازیکنان تیم‌های عربستانی با نمایندگان کشورمان باعث شده تا همه تیم‌های ایرانی را از پیش بازنده تلقی کنند، شاید قبل از دیدار پرسپولیس و النصر همه تصور می‌کردند که تیم‌های ایرانی از همان دقایق ابتدایی مقابل ستارگان بزرگ دنیا حرفی برای گفتن ندارند اما بر خلاف تصور عمومی پرسپولیس مقابل النصر فراتر از انتظارها ظاهرشدن و شاید اگر کیفیت پایین زمین و اخراج سرلک نبود، نتیجه بازی چیز دیگری می‌شد.

این هفته هم تیم سپاهان و نساجی مقابل دو تیم بزرگ دیگر عربستانی یعنی الهلال و الاتحاد بازی سختی در پیش خواهند داشت اما نباید از پیش بازنده به میدان رفت!

همیشه تیم‌های پر ستاره صرفاً برنده و قهرمان نیستند و اتفاقاً انگیزه حضور مقابل ستاره‌های بزرگ می‌تواند عامل محرکی برای پیروزی سایر تیم‌ها باشد!

اگر سری به نتایج تیم‌های عربستانی بزنیم، متوجه خواهیم شد این تیم‌ها هم آن غول بی‌شاخ‌ودم هم هستند!

همین چند روز پیش بود که تیم الاتحاد در جام حذفی عربستان مقابل تیم نه‌چندان مطرح الخدود که هیچ بازیکن خارجی ای در ترکیب خود ندارد، متوقف شد. آن هم در حضور ستاره‌های ترکیب خود!

یا تیم الهلال در حالی مقابل نساجی صف‌آرایی خواهد که در هفته اول مقابل نوبهار ازبکستان به‌سختی و در دقایق پایانی از شکست فرار کرد یا مقابل الضمک به دومین تساوی پی‌درپی رسید.

به تمام توضیحات بالا، بحران داخلی هم اضافه کنید؛ در روزهای اخیر زمزمه‌هایی از برکناری ژسوس از سمت مربیگری الهلال از عربستان به گوش می‌رسد و احتمال دارد این مرد پرتغالی در صورت عدم کسب نتیجه مقابل نساجی، از هدایت الهلال کنار برود.

پس تیم‌های بزرگ غیر قابل شکست نیستند اما نباید فراموش کنیم که تیم‌های عربستانی با سرمایه‌گذاری کلان در ورزش می‌خواهند پیشرفت کنند و ما مشکلاتی داریم که اگر آن‌ها را بر طرف نکنیم، قطعاً از فوتبال آسیا عقب خواهیم ماند.

در سال‌های گذشته نمایندگان فوتبال کشورمان بارها موفق شده بودند که تیم‌هایی را با ستاره‌های بزرگ و باکیفیت شکست دهند و الهلال، الاتحاد، السد و الدحیل هر ساله ستاره‌های گران‌قیمت جذب می‌کردند اما امسال این موج شدیدتر شده، بااین‌وجود تیم‌های ایرانی مقابل این تیم‌ها موفق به کسب نتیجه شدند.

البته نباید فراموش کرد فاصله فوتبال ایران با کشورهای منطقه خیلی زیاد شده و اما هنوز هم به علت پتانسیل نیروی انسانی غنی، موفقیت‌هایی را کسب می‌کنیم؛ شاید اگر یک مدیریت درستی در فوتبال ایران حاکم بود، شرایط به‌مراتب بهتر بود؛ در اینکه نبود var ، کیفیت پایین چمن، امکانات کم فوتبال ایران و ... به فوتبال ما لطمه خواهد زد شکی نیست و موضوعی نیست که بتوان از آن چشم‌پوشی کرد اما اگر یک مدیریت درست بر فوتبال ما حاکم شود، قطعاً می‌توان با یک هزینه اصولی و به‌مراتب کمتر از کشورهای عربی خیلی راحت‌تر به موفقیت رسید.

اما کلام پایانی، نمی‌توان منکر قدرت تیم‌های عربستانی، کمبود امکانت و دستان بسته تیم‌های ایرانی شد اما می‌توان با یک حمایت همه‌جانبه از تیم‌های ایرانی در این مسابقات، می‌توان نتایج در خور شأن فوتبال ایران گرفت و از همه مهم‌تر خطاب به مسوولان فوتبال ایران باید بگوییم  نباید غیرت ایرانی بهانه نباشد که از موفقیت‌های موجود برای چشم‌پوشی روی حقایق سو استفاده کرد!

محمدرضا رحیم‌پور| باشگاه خبرنگاران آزاد