پنجره نقل و انتقالات ژانویه زمان بسیار دشواری برای انجام تجارت است و ناامیدی اغلب منجر به انتخابهای بد میشود.
منچستریونایتد مانند هر باشگاهی شکستهای زیادی در زمینه نقل و انتقالات داشته است. آنها برای هر فرد درخشان در ژانویه، مثل پاتریس اورا و نمانیا ویدیچ، مجبور به تحمل بازیکنی شدند که اصلا برایشان مفید نبوده است. اریک تنهاخ در حال حاضر سعی خواهد کرد از چنین دامهایی اجتناب کند. این مربی هلندی پیش از این قرارداد قرضی کوتاه مدتی را برای ووت وخورست، که جای کریستیانو رونالدو را پر خواهد کرد، تایید کرده است.
وخورست ۲٫۵ میلیون پوند از یونایتد خواهد گرفت و مایل است از پیوستن به نامهای موجود در این لیست اجتناب کند. در اینجا نشریه «میرِر» نگاهی به برخی از بدترین نقل و انتقالات ژانویه یونایتد در طول سالها میاندازد.
الکسیس سانچس (ژانویه ۲۰۱۸)
اولین بازیکنی که بیشتر هواداران یونایتد هنگام نام بردن از بدترین خریدهای ژانویه به آن فکر میکنند. سانچس در یک قرارداد معاوضهای به یونایتد پیوست و هنریخ مخیتاریان به آرسنال رفت. شاید این حرکت زیرکانهای به نظر میرسید، زیرا سانچس با ۸۰ گل و ۴۵ پاس گل در ۱۶۶ بازی برای آرسنال، ثابت کرد که یکی از بهترین مهاجمان لیگ برتر است، اما انتقالش به یونایتد به کابوس تبدیل شد.
این بازیکن شیلیایی حقوق هنگفت ۴۰۰۰۰۰ پوندی در هفته داشت، اما برای انتقال فرم آرسنال خود به اولدترافورد با مشکل مواجه شد. او در ۴۵ بازی فقط ۵ گل زد و ۹ پاس گل داد و ۱۸ ماه بعد به صورت قرضی به اینتر فرستاده شد.
دونگ فانگژو (ژانویه ۲۰۰۴)
حرکتی بسیار عجیب از سر الکس فرگوسن. دونگ از تیم چینی دالیان شید با مبلغ اولیه ۵۰۰۰۰۰ پوند وارد شد که مبلغ قراردادش بسته به عملکردهایش میتوانست تا ۳.۵ میلیون پوند افزایش یابد. نتیجهای حاصل نشد، اما حداقل یونایتد مجبور نبود هزینه کامل را بپردازد، زیرا دونگ در سه سال و نیم حضور در این باشگاه تنها یک بازی در لیگ برتر انجام داد. رویال آنتورپ سود برد و این ملیپوش چینی به عنوان بازیکن قرضی ۳۴ گل در بلژیک به ثمر رساند. دونگ پیش از بازنشستگی در سال ۲۰۱۴، زندگیاش را در سفر گذراند و به لهستان، پرتغال، ارمنستان و چین رفت.
مانوچو (ژانویه ۲۰۰۸)
مانوچو پس از گلزنی برای تیم آنگولایی پترو اتلتیکو با قراردادی سه ساله به این تیم پیوست. او قبل از حضور قرضی در پاناتینایکوس و هال سیتی، فقط یک بازی در لیگ برتر برای تیم فرگوسن انجام داد. مانوچو در رئال والادولید و رئال وایکانو در اسپانیا دوران حرفهای مناسبی داشت و در ۵۳ بازی برای آنگولا ۲۲ گل به ثمر رساند، اما در تاریخ یونایتد صرفا یک پاورقی است.
دیگو فورلان (ژانویه ۲۰۰۲)
مهاجم دیگری که در ژانویه قرارداد امضا کرد و به جایی نرسید. فورلان در آن زمان فقط ۲۲ سال داشت و از رتبه بالایی برخوردار بود. دوران موفقیتآمیز او پس از یونایتد نشان داد که او بازیکنی مناسب در زمانی نامناسب بوده است. این بازیکن اروگوئهای در ۹۷ بازی ۱۷ گل و ۹ پاس گل به ثمر رساند، اما در دو سال و نیم حضورش در اولدترافورد هرگز به نتیجه مطلوبی نرسید. او در سال ۲۰۰۴ راهی ویارئال شد و بلافاصله در یک فصل ۲۵ گل لالیگا به ثمر رساند و بعد در باشگاههای دیگر دوران حرفهای درخشانش را سپری کرد.
ویکتور والدس (ژانویه ۲۰۱۵)
والدس پس از مدتها مصدومیت به یونایتد آمد. او در ۱۸ ماه تنها دو بار به عنوان یار تعویضی داوید دخئا به میدان رفت. این دروازهبان باتجربه پس از درگیری با لوئی فانخال که او را به امتناع از بازی برای ذخیرهها متهم کرد، اعتبار منفی دریافت کرد. فانخال در جولای ۲۰۱۵ گفت: «او از فلسفه من پیروی نمیکند. جایی برای چنین کسی در تیم من وجود ندارد.»
یونایتد نتوانست او را در آن تابستان منتقل کند، و در ژانویه ۲۰۱۶ او را به صورت قرضی به استاندارد لیژ فرستاد و سپس به میدلزبورو فروخته شد.
زوران توشیچ (ژانویه ۲۰۰۹)
یونایتد فکر میکرد که در ژانویه ۲۰۰۹، توشیچ و آدم لیاییچ جوان صربستانی را از پارتیزان بلگراد به خدمت گرفته، اما انتقال لیاییچ جواب نداد. توشیچ فقط دو بار در لیگ برتر بازی کرد، به کلن قرض داده شد و سپس در مدت کوتاهی به زسکا مسکو فروخته شد. او با زسکا سه قهرمانی لیگ برتر روسیه را به دست آورد و در سن ۳۵ سالگی همچنان برای توبول قزاقستان بازی میکند.
ریچی دِلائت (ژانویه ۲۰۰۹)
دِلائت با قراردادی سه ساله از استوک سیتی به خدمت گرفته شد. او ۲۷ بازی برای زیر ۲۱ سالهها انجام داد، اما فقط در ۶ بازی برای تیم اصلی به میدان رفت. این مدافع بلژیکی به شفیلد یونایتد، پرستون، پورتسموث و نوریچ قرض داده شد و سپس به لستر فروخته شد و چهار سال را در آنجا سپری کرد. دِلائت که در حال حاضر ۳۴ ساله است هنوز هم برای رویال آنتورپ در کشور خود بازی میکند.
الصادق الفیتوری (ژانویه ۲۰۱۵)
فیل نویل مسئول حضور ناکام الفیتوری در یونایتد است. این مدافع در حال تمرین با سالفورد سیتی بود که نویل ترتیب داد که او در یونایتد هم خود را محک بزند. او با قراردادی ۱۸ ماهه به تیم آمد، اما نتوانست در تیم اصلی یونایتد به میدان برود و سپس در ژانویه ۲۰۱۷ با چسترفیلد قرارداد امضا کرد. او اکنون ۲۸ سال دارد و از آن زمان برای تیمهای لیبیایی الاهلی طرابلس، افسی پولیتنیکا لاسی رومانی و تیم سودانی الهلال بازی کرده است.
این مطلب را هم بخوانید: تصادف ستاره قرمزها با بیامو X6/ تست الکل بعد از حادثه شوکآور