خبرورزشی/ مجید ابونوری؛ آقای فکری! به حبه زیتون و به دانه انجیر قسم! تیمتان فاقد هر تحسینی است! شما در استقلال خودتان نیستید! این های و هویی که ایجاد می‌کنید - چه در تمرین و چه در کنار زمین - هیچ تنابنده‌ای را وادار به تحسین و حمد نمیکند! رد پای فکر درافتنده و مسیر اندیشه در هیچ یک از - تاکید میکنم - در هیچ یک از دیدارهای استقلال شما رویت نشده است. این شادی زائدالوصف شما از صدرنشینی استقلال را درک میکنم؛ اما برای ما این تصویری است از یک کشتی توفان زده که حفظ کردنش برای شما و همفکرانتان سخت و دشوار است!
استقلالی که شما به کمک همفکرانتان ساختید، وقتی در آینه به چهره‌اش زل می‌زند، بی شک خود را نخواهد شناخت! ساق‌های فرو رفته وبدن های چنان کشیده که بیشتر شبیه به یک اسکلت است تا یک تیم! آقای فکری! استقلال با افکار شما به سرزمینی ناشناخته کوچ کرده است؛ و در چنان گردابی از تاکتیکهای گیج و مبهم فرو رفته، که هر دم با سوالات بیشتری که دائم دور سرش می‌چرخد روبه‌رو می‌شود و کسی هم نیست که جوابگوی این پرسش‌ها باشد!
آقای فکری! چند پرسش بی‌پاسخ از شما دارم! حادثات و هیجانات بازی تیمتان در چه سطح و میزانی است؟ یک تیم تا چه اندازه می‌تواند بد بازی کند؟ یا خوب بازی کند؟ چه پارامترهایی دراین خوب یا بد بازی کردن موثر است؟
آقای فکری! ورای این پرسش‌ها، استقلال در هر بازی، بعد از سه یا چهار حمله، خستگی و ناامیدی سر تا پای بازیکنانش را فرا می‌گیرد. زود عطششان فروکش میکند، و مسئول پایان دادن به این کابوس، شخص شخیص شماست! آقای فکری! نمی دانم چه چیز دیگری باید اضافه کنم، چیز دیگری نیست که اضافه کنم. ظاهراً اوضاع استقلال با شما در هر بازی، همین بساط است!
