خبرورزشی/ آرتین زهرابی؛ کنفدراسیون فوتبال آسیا در ادامه برگزاری رقابت های لیگ قهرمانان که به دلیل فراگیر شدن ویروس کرونا به تعویق افتاده بود، ظاهرا به جمع بندی برگزاری تجمیع شده بازی ها در یک کشور رسیده است.
رسانه های عرب زبان اما با نام بردن از کشور قطر، ورزشگاه های زیر را به عنوان میزبان رقابت ها انتخاب کرده اند؛
جاسم بن حمد (ورزشگاه اختصاصی تیم السد)، خلیفه بن الدولی (ورزشگاه اختصاصی الدحیل)، به اضافه دو ورزشگاه ساخته شده برای جام جهانی: ورزشگاهای الوکره و همچنین تعلیمیه (اجوکیشن سیتی).
***
با یک نگاه به این 4 عکس برگزیده، می توان به نتیجه ای بسیار ساده رسید که اعطای میزبانی رقابت های جام ملت های آسیا (حتی ادعای میزبانی از سوی ما) چقدر می تواند برای سران AFC که اغلب از کشورهای عربی هستند دور از واقعیت باشد.

شاید حتی هر کدام از ما در جایگاه شیخ سلمان بحرینی بودیم و به جای او در کنفدراسیون فوتبال آسیا ریاست می کردیم با نگاهی به ورزشگاه های بندرانزلی، قائم شهر، شیراز، بوشهر، آبادان و ... هرگز در فکر اعطای حق میزبانی به فوتبال ایران هم نمی افتادیم.
اصلا شما جای شیخ سلمان؛ شما تصمیم گیرنده، شما رئیس فوتبال آسیا! آیا این ورزشگاه های مجهز  که به تازگی و با دانش روز توسط مهندسان استرالیایی ساخته شده را رها می کنید و مثلا به میزبانی ورزشگاه آزادی رای می دهید؟ آیا یک فولاد آره نا می تواند جور بقیه ورزشگاه های ما را بکشد؟
از سایر مسائل که مربوط به موضوعات مختلفی مانند حمل و نقل، امکانات ویژه اسکان و محل سکونت تیم های و زمین های تمرین و... می گذریم و صادقانه می گوییم اینها به کنار اما تماشای ورزشگاه های احداث شده در قطر مثل نیوکمپ یا سانتیگو برنابئو نیاز به لیدر تور دارد؛ آن وقت چگونه می شود چنین امکاناتی را نادیده گرفت و به ما که مدعی میزبانی رقابت های جام ملت های آسیا هستیم چنین لطف بزرگی کرد؟
سران AFC خیلی وقت ها در انتخاب داوران در بازی های مهم و ... آدم های صادقی نیستند و در روز روشن حق فوتبال ما را نمی دهند اما در این گونه موارد انصافا حق با آنها نیست؟