عبدالعلی چنگیز، مهاجم اسبق تیم ملی و استقلال تهران كه در لیگ تخت جمشید برای ذوبآهن گلزنی میكرد خاطرهای برایمان تعریف كرد. او گفت: یادم میآید زمانی كه فوتبال بازی میكردم پیشنهادی از لیگ قطر آمد. روزی كه قرار شد برای عقد قرارداد به این كشور بروم پول تهیه بلیت نداشتم. باور میكنید كه كفشهای نویی كه داشتم را فروختم تا بتوانم پول رفتن به قطر را تهیه كنم؟ خدا را شكر الان وضعیتم خوب است اما آنطوری كه از بیرون تصور میشود نیست. یك داستان دیگر تعریف كنم؟ شخصی دیگر داشت از خیابان رد میشد كه دید یك نفر سوخته. یك دفعه گفت: «این بنده خدا چه میكشد.» بعد شخصی كه سوخته بود گفت: «مگر تو تا حالا سوختی كه میگویی چه میكشد.» به قول شاعر احساس سوختن به تماشا نمیشود... پس تا وقتی جای ما نباشید متوجه نمیشوید كه چه میكشیم. درباره بهترین خاطره خود از شهرآوردها باید بگویم بهترین خاطره من به همان شهرآورد 120 هزار نفری! 1362برمیگردد. روی پیست تارتان هم پر شده بود از تماشاچی و روی نورافكنها هم آدم نشسته بود كه گل پرویز مظلومی باعث شد بازی را ببریم. آن روز همه تیم عالی كار كردند.