به گزارش خبرورزشی، لوئیز فیگو در مادرید زندگی می‌کند بازیکنی که پیراهن هر دو باشگاه بزرگ بارسلونا و اینتر را بر تن کرده. اما از نگاه خودش، بین این دو باشگاه از نظر احساسی هیچ مقایسه‌ای وجود ندارد.
گاتزتا دلواسپرت در آستانه بازی بزرگ اینتر و بارسلونا با فیگو گفتگو کرده که برگردان فارسی آن را در خبرورزشی می خوانید؛
نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان را چطور می‌بیند؟
«دو تیمی هستند با سبک‌هایی کاملاً متفاوت. اما محدود کردن این نبرد به آمار، مثل مقایسه بهترین خط حمله با بهترین خط دفاع، ساده‌سازی بیش از حد است. اینتر فقط تیمی دفاعی نیست، و هر کسی که این تصور را دارد، کاملاً در اشتباه است. تیم اینزاگی برای سه‌گانه می‌جنگید، و اولین قطعه این مثلث شب گذشته در دربی جام حذفی مقابل میلان رقم می‌خورد. تیم در فرم بسیار خوبی‌ست، با همان روح ایتالیایی: دفاعی دقیق و منظم. این دلیل اصلی دریافت کم گل در لیگ قهرمانان است، اما در خط حمله هم بازیکنانی دارد که می‌توانند نتیجه را تغییر دهند.»
تیم مورد علاقه‌تان برای صعود؟
«در مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان، انتخاب یک تیم به‌عنوان شانس اول واقعاً سخت است. هر دو تیم فصل فوق‌العاده‌ای داشته‌اند و در هر سه رقابت اصلی همچنان مدعی‌اند. من طرفدار اینتر هستم و امیدوارم همه چیز به خوبی پیش برود.»
از تغییرات بارسلونا تعجب کرده‌اید؟
«نه. هانسی فلیک را خوب می‌شناسم و معتقدم کار بزرگی کرده، همان‌طور که در بایرن هم موفق بود. وقتی به بارسا آمد، برایم جالب بود ببینم چطور با فرهنگ باشگاه هماهنگ می‌شود—و دیدیم که خیلی سریع و طبیعی این کار را کرد. دوباره به بازیکنانی مثل رافینیا و لواندوفسکی اعتماد بخشیده. در فوتبال، این موضوع خیلی مهم است: بازیکن وقتی احساس قدرت کند، بهترین نسخه‌اش را ارائه می‌دهد. ذهنیت، همیشه عامل تعیین‌کننده است.»
لامین یامال با بیش از ۱۵۰ گل، نقطه درخشان خط حمله بارساست؟
«فراتر از استعدادش، چیزی که بیش از هر چیز من را تحت تأثیر قرار می‌دهد، آرامش، بلوغ و شخصیت اوست. خیلی وقت‌ها بازیکنان جوان درک درستی از مسئولیتی که دارند ندارند، اما یامال دقیقاً می‌داند که نماینده چیست و چه توقعی از او می‌رود. در بازی‌های بزرگ، خیلی فراتر از سنش ظاهر می‌شود. هم‌تیمی‌هایش باید یاد بگیرند چطور فشار را از دوشش برمی‌دارد.»
شانس اول قهرمانی در چمپیونزلیگ؟
«پاری سن ژرمن. بعد از شروعی پرچالش، حالا در اوج است—هم از نظر ذهنی، هم بدنی. ولی هنوز پیش‌بینی قطعی سخت است.»
اینتر چطور؟
«امیدوارم بتواند به فینال برسد. ابزارش را دارد.»
در سری‌آ هم شانس قهرمانی دارد؟
«بله، اینتر توانایی کسب دوگانه را دارد، و این موضوع برای من خوشحال‌کننده است—به‌خاطر خاطراتی که از دوران حضورم در باشگاه دارم. من همیشه طرفدار اینتر مانده‌ام. دوران فوق‌العاده‌ای در میلان داشتم و موفقیت‌های بزرگی را تجربه کردیم. اما برای فتح همه جام‌ها—لیگ و لیگ قهرمانان—باید از سد رقبای بزرگی عبور کرد: مثل بارسلونا، ناپولی که از ماه آگوست فقط روی لیگ تمرکز کرده، و میلان در جام حذفی که البته این یکی نشد.»
نظر شما درباره میلان و هم‌وطنانتان فونسکا و کونسیسائو چیست؟
«کدام مربی هست که با مشکل روبه‌رو نباشد؟ این را به‌عنوان ناظری بیرونی می‌گویم. وقتی در یک باشگاه بی‌ثباتی وجود دارد، اولین کسی که آسیب می‌بیند مربی است.»
آنچلوتی؟ به نظر می‌رسد به پایان مسیرش با رئال رسیده…
«سال‌هاست در فوتبال هستم و خوب می‌دانم که این دنیا حافظه‌ای کوتاه دارد. همه چیز به آخرین نتیجه وابسته است—و در رئال، این وابستگی دو برابر است. برای من عجیب است که توانایی کسی مثل آنچلوتی زیر سؤال برود؛ مربی‌ای که بیشترین افتخارات را برای رئال به‌همراه آورده. بعد از بازی با آرسنال در لیگ قهرمانان، فقط بحث آینده‌اش در رسانه‌ها مطرح بود. ولی در فوتبال نمی‌شود همیشه پیروز بود، حتی در رئال مادرید.»
ژابی آلونسو جانشین احتمالی؟
«این سوال را باید از فلورنتینو پرز پرسید. اما چیزی که مشخص است این‌که ژابی در بایر لورکوزن فوق‌العاده کار کرده و در اولین فصلش بوندس‌لیگا را با اقتدار برده. حالا کمی افت کرده که طبیعی است. او قطعاً در آینده شانس هدایت رئال را خواهد داشت، ولی زمانش هنوز معلوم نیست.»
و درباره هو شدن امباپه در برنابئو؟
«این‌جا همیشه همین‌طور است. اگر چیزی طبق انتظار پیش نرود، یا مردم راضی نباشند، همه را هو می‌کنند؛ فرقی ندارد که چه کسی هستی یا چه کارنامه‌ای داری. امباپه نباید ناراحت شود. من هم وقتی خوب بازی نمی‌کردم، هو می‌شدم. تنها کاری که می‌شود کرد این است که واکنش نشان دهی، بهتر شوی، و بعد دوباره تشویق‌ها برمی‌گردند. برنابئو سطح توقع بالایی دارد—و هر کسی که با این باشگاه قرارداد می‌بندد، این را می‌داند.»