به گزارش خبرورزشی، در روزی که سپاهان با گل زودهنگام از پرسپولیس پیش افتاد و گولسیانی هم با اشتباهی ناخواسته، خیال سپاهان را راحت کرد، هافبک های پرسپولیس ضعیف ترین نمایش ممکن را ارائه کردند.
پرسپولیس مقابل سپاهان حتی موفق به ساخت یک موقعت گل تاکتیکی نشد و هر آنچه روی دروازه سپاهان توپ ریختند روی سانتر از جناحین و ایستگاهی بود و در واقع برای زدن گل چشم به اتفاق بسته بودند!
در چنین شرایطی، علی علیپور مرد ۱۰ گله پرسپولیس و آقای گل لیگ برتر هم مجبور بود برای توپ گرفتن تا میانه های میدان عقب نشینی کند و این عقب نشینی از بس تکرار شد که علیپور در یک سوم پایانی زمان بازی، توپ سازی برای سایر عناصر تهاجمی را سرمشق کارش قرار داد و به عقب برگشت تا توپ بگیرد و موقعیت بسازد چون هر چه جلو می ایستاد دریغ از حتی یک توپ...
به نحوه بازی این بازیکن دقت کنید؛ او ناچار است خودش تا میانه های میدان عقب بنشیند و از هافبک های میانی پرسپولیس که تا وسط محل استقرار مدافعان تیم عقب می نشینند، توپ بخواهد.
در سایر تیم های لیگ برتری مدعیان آقای گلی در هر بازی حداقل شش موقعیت از همبازیان خود هدیه می گیرند؛ یک بار با پاس تو در، یک بار با یک و دو، بار دیگر با باز کردن درهای عمق و ... اما علیپور نه تنها موقعیتی از هافبک ها هدیه نمی گیرد، بلکه خودش جور خط میانی عقب نشینی کرده پرسپولیس را می کشد و تا میانه های میدان برمی گردد که توپ بگیرد و طراحی حمله کند.
همین هفته هافبک های تیم تراکتور امیرحسین حسین زاده را با پاس های مداوم تغذیه کردند تا در نهایت او گل دهم خود را به ثمر رساند و در صدر جدول گلزنان شریک علی علیپور شد اما هافبک های پرسپولیس برای علیپور چه کردند؛ هیچ، صفر پاس تاکتیکی و صفر موقعیت!
بیچاره آقای گل پرسپولیس!
