به گزارش خبرورزشی، روزنامه ایتالیایی گاتزتا دلواسپرت در فاصله ۴۸ ساعت تا نبرد فینال گونه اینتر و ناپولی در سری آ، به تحلیل شرایط یاران اینزاگی پرداخته است.
ناراحت کننده این است که مهدی طارمی دیگر هیچ جایگاهی در اندیشه های تاکتیکی اینزاگی ندارد و از ارتش ۱۶ نفره اینتر (یازده بازیکن اصلی به علاوه ۵ گزینه تعویضی در جریان بازی) خارج شده است.
حالا اولین گزینه تعویضی در خط حمله اینتر، آرناتوویچ است. گاتزتا دلواسپرت می نویسد؛
ترکیب اصلی از ابتدا در میدان خواهد بود، در حالی که مهاجم فرانسوی امروز به تمرینات گروهی بازمی‌گردد. نگرانی در جناح‌ها همچنان باقی است: بدون جایگزین، گزینه اضطراری پاوارد.
سیمونه اینزاگی، در میانهٔ افتخار رقابت در سه جبهه، تیمش را پس از پیروزی برابر لاتزیو تحسین می‌کند، اما همزمان نگران جناح‌هایی است که حالا تنها دو بازیکن تخصصی در اختیار دارد. با این حال، مهم‌تر از همه، او به این آگاهی رسیده که اکنون، در حساس‌ترین مقطع فصل، مدیریت شرایط از هر چیزی حیاتی‌تر است. و در چنین لحظاتی، تکیه بر قطعیت‌ها ضروری می‌شود.
یکی از این قطعیت‌ها، مارکوس تورام است. اینزاگی پس از بازی مقابل لاتزیو با احتیاط صحبت کرد، اما اگر اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد، امروز مهاجم فرانسوی به تمرینات گروهی بازمی‌گردد و عملاً حضورش در ترکیب اصلی در کنار لائوتارو تضمین شده است. “ThuLa”، بیش از یک زوج هجومی، عنصری کلیدی در سیستم اینزاگی است.
برنامهٔ بازگشت تورام از همان شب تلخ در تورین با دقت طراحی شد: “فعلاً استراحت، مچ پا را تقویت کنیم و با آمادگی کامل به مصاف ناپولی برویم.” حضور او برای اینزاگی حیاتی است و برای خود تورام نیز، داشتن یک شب درخشان که در سال ۲۰۲۵ هنوز به آن دست نیافته، اهمیت زیادی دارد. از آغاز سال، تنها یک گل به امپولی در سری‌آ زده و دیگر هیچ؛ هم گلزنی‌اش کاهش یافته و هم آمادگی فیزیکی‌اش در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
اما اینتر به بهترین نسخهٔ تورام نیاز دارد، نه آن بازیکنی که پس از بازی با فیورنتینا، با یک بازگشت عجولانه و مچ پایی که هنوز بهبود نیافته بود، نقش حاشیه‌ای در سرنوشت نراتزوری ایفا کرد. واضح است: اینتر بدون یک تورام آماده، همان تیم مقتدر همیشگی نیست.
در هفته‌های اخیر، هاکان چالهان‌اوغلو نیز شرایط مشابهی را تجربه کرد. هافبک ترک‌تبار اینتر دورانی سخت را پشت سر گذاشت، اما نشانه‌هایی از بازگشت او به فرم مطلوب، حداقل در دیدارهای مقابل جنوا و لاتزیو، مشهود بود. اینزاگی این بار روند بازگشت او را با دقت بیشتری مدیریت کرد، برخلاف آنچه در دربی سری آ اتفاق افتاد.
اکنون، وظیفه هدایت خط میانی در استادیوم مارادونا به او سپرده خواهد شد؛ با تمام اطمینانی که اصلانی قادر به ارائه آن نیست. هافبک آلبانیایی هنوز فاصله زیادی با سطحی دارد که چالهان‌اوغلو می‌تواند تضمین کند. با این حال، خود هاکان نیز باید پاسخی درخور ارائه دهد؛ افت عملکرد او نسبت به فصل گذشته یکی از دلایل دشواری‌های اینتر در برخی بازی‌ها بوده است. علاوه بر این، او باید یک خاطره تلخ را از ذهن پاک کند: پنالتی از دست رفته در دیدار رفت برابر ناپولی هنوز فراموش نشده است.
اینزاگی به همه این‌ها آگاه است و هیچ تردیدی ندارد؛ هرچند که دوست داشت گزینه‌های بیشتری در جناحین در اختیار داشت. حداقل برای دو بازی آینده – که از مهم‌ترین بازی‌های این مقطع فصل هستند – او تنها دو وینگر تخصصی در اختیار دارد: دنزل دامفریس و فدریکو دی‌مارکو. هر دو در ترکیب اصلی برابر ناپولی و فاینورد قرار خواهند گرفت، اما دغدغه اصلی اینزاگی، مدیریت خستگی آن‌ها در طول بازی است.
در سمت راست، پاوارد می‌تواند در مواقع اضطراری برای دقایقی جایگزین شود، اما در سمت چپ، پیدا کردن یک راه‌حل بدون تغییر سیستم دشوار است. ازاین‌رو، اینزاگی ترجیح می‌دهد روی بازیکنان کلیدی‌اش تمرکز کند، به‌ویژه دامفریس. مدافع هلندی یکی از مهم‌ترین عناصر تاکتیکی اینزاگی در بسیاری از مسابقات بوده است. وظیفه او این است که اسپیناتزولا را تحت فشار بگذارد و در معدود فرصت‌های ضدحمله‌ای ناپولی، حریف را غافلگیر کند.
دامفریس در بهترین فرم خود از زمان پیوستن به اینتر قرار دارد؛ نه‌تنها از نظر جسمانی، بلکه از نظر ذهنی نیز در شرایط ایده‌آل است. و اینزاگی به چنین بازیکنانی نیاز دارد؛ بازیکنانی که غرور و جاه‌طلبی لازم برای کسب ستاره دوم را داشته باشند، بازیکنانی که بتوانند نبردهای مستقیم را به سود اینتر رقم بزنند.
بیشتر بخوانید: روزنامه ایتالیایی: سقوط آزاد مهدی طارمی، معمای جدید تمدن کهنه ایرانی؛ بیگانه با سن سیرو!
