به گزارش خبرورزشی، در آستانه بازی اینتر و یووه در تورین، گازتا دلواسپرت ایتالیا در گزارش ویژه ای به استقبال این بازی رفته است. در این گزارش می خوانید؛ 

فوریه و یوونتوس برای اینتر یعنی قهرمانی. کافی است نوار را ۱۲ ماه به عقب برگردانیم تا این را به خاطر بیاوریم. پس چطور در همه زبان‌های دنیا می‌گویند «لحظه تعیین‌کننده»؟ این را در آپیانو جنتیله همه می‌دانند، همه بدون استثنا: از بازیکن ایرانی که امیدوار است در ترکیب اصلی باشد تا بازیکن فرانسوی که از درد مچ پا کلافه شده اما به‌شدت می‌خواهد این بازی را از دست ندهد، مخصوصاً مقابل برادرش و یک ترک که روزبه‌روز آماده‌تر می‌شود و گروهی از بازیکنان ایتالیایی که کاملاً درک می‌کنند این بازی چه معنایی دارد.
سیمونه اینزاگی آنجاست، چسبی که همه چیز را کنار هم نگه داشته، پیوند دهنده اینتر... او دوشنبه مقابل فیورنتینا تیمی را بازیافت که برای یک شب مسیرش را گم کرده بود؛ تیمی که در روحیه و اشتیاق برای «کندن» پیروزی، یادآور تیمی بود که به دنبال کسب ستاره دوم است. این اعتمادبه‌نفس تمام هفته نراتزوری‌ها را تحت تأثیر قرار داده است، البته با یک علامت سوال بزرگ که اینزاگی تا فردا شب با خود خواهد داشت: تورام.
وضعیت: اگر بازی امروز برگزار می‌شد، مهاجم فرانسوی نهایتاً روی نیمکت می‌نشست. اما خوشبختانه برای او و کل اینتر، بین تمرین امروز و بازی، ۳۰ ساعت دیگر باقی است. تورام تمام تلاشش را می‌کند که آماده باشد: جلسات فیزیوتراپی قبل و بعد از تمرین، روز گذشته همچنان تمرینی ناقص و با حرکاتی محدود، زیرا درد مچ پا هنوز آزاردهنده است. با این حال، نسبت به پنجشنبه یک قدم رو به جلو برداشته و این امیدواری را ایجاد کرده که امروز بتواند با هم‌تیمی‌هایش تمرین کند و مجوز حضور در ترکیب اصلی را بگیرد. اگر این اتفاق نیفتد، احتمال بیشتری وجود دارد که از روی نیمکت بازی را شروع کند و طارمی کنار لائوتارو بازی کند. اما در هر صورت، امیدواری وجود دارد، همان‌طور که انگیزه شخصی بازیکن نیز بالاست، مشابه آنچه چالهان‌اوغلو پیش از آخرین دربی انجام داد، وقتی او اینزاگی را متقاعد کرد از ابتدا در ترکیب باشد.

بازی در بهترین زمان ممکن؛ بازی در هفته آزاد
این بازی در بهترین زمان ممکن برای اینتر فرا رسیده است، بعد از یک هفته بدون مسابقه دیگر و در آستانه یک هفته آزاد دیگر. با حضور تورام، این اولین بار خواهد بود که تیم به طور کامل در دسترس است، به‌جز دروازه‌بان سوم، دی جنارو. حالا اینزاگی می‌خواهد ریتم تیم را بالا ببرد و می‌داند که این کار ممکن است، هرچند در این فصل تنها چند بار موفق به انجام آن شده است.
نیاز به همان روحیه سال گذشته وجود دارد، نیاز به حداکثر تمرکز و توجه. تیمی که برای دومین ستاره می‌جنگید، در بازی‌های حساس بی‌رحم بود، درحالی‌که این اینتر از ماه آگوست و برد مقابل آتالانتا دیگر در چنین مسابقاتی پیروز نشده است. اینزاگی طی این روزها توجه ویژه‌ای به تیمش داشته است. امروز در آپیانو، جلسه ویدئویی برای تحلیل یوونتوس برگزار خواهد شد.

به یاد بازی هشت گله نیم فصل اول
با اینکه سه ماه و نیم از آن گذشته، اما نمی‌توان خاطره تساوی ۴-۴ بازی رفت را فراموش کرد؛ مسابقه‌ای که تمام تناقضات ممکن را در ۹۰ دقیقه خلاصه کرد. برد در بازی فردا می‌تواند مسیر فصل اینتر را تغییر دهد و حتی سکوی پرتابی برای دیدار حساس ماه مارس مقابل ناپولی در ورزشگاه مارادونا باشد. این همان احساسی است که در ذهن لائوتارو و هم‌تیمی‌هایش جریان دارد، در جستجوی تعادلی که در لیگ قهرمانان به طور مداوم پیدا شده، اما در سری آ فقط به‌صورت مقطعی، حتی در جریان یک بازی.
فکت تاریخی: اینتر بدون بردن یووه قهرمان نمی شود!
اما اینزاگی در لحظات سختی همیشه نقش یک سپر را بازی کرده است. بعد از بازی در فلورانس، یک بار دیگر خشم و ناامیدی را به انرژی مثبت برای شروعی دوباره تبدیل کرد. اینتر در مقطعی دید که اسکودتو از دسترس دور شده، اما سپس بعد از کسب دو امتیاز بیشتر از ناپولیِ آنتونیو کونته، آن را دوباره ممکن‌تر از همیشه یافت.
فردا شب، تیم باید از سد تیم تیاگو موتا عبور کند. همچنین باید به آماری که معنای خاصی دارد، ادامه دهد: چهار اسکودتوی اخیر اینتر – دو قهرمانی مورینیو، سپس کونته و اینزاگی – همگی پس از حداقل یک پیروزی در لیگ برابر یوونتوس به دست آمده‌اند. گویی این یک آیین غیرقابل اجتناب است. و این اینتر، از وارد کردن ضربه نهایی هیچ ترسی ندارد.

توضیح خبرورزشی: بازی از این جهت برای تورام اهمیت دارد که برادرش کفرن در تیم مقابل بازی می کند و پدرش هم طرفدار تیم حریف است.