مجتبی جباری در دوران فوتبال خود چند بار با امیر قلعه‌نویی دچار مشکل شد و علیه او مصاحبه کرد. جباری ۲۴ تیر ۱۳۸۸ و حدودا یک ماه پس از این‌که قلعه‌نویی از استقلال جدا شده و به سپاهان پیوسته بود، در گفت‌وگو با خبرورزشی به شدت از سیستم استقلال انتقاد کرد. بد نیست چکیده حرف‌های مجتبی را همراه با یکدیگر دوباره مرور کنیم:

• اولویتم در ایران استقلال است. برای استقلال هیچ پیش‌شرطی ندارم و هر مدیری هم با من تماس گرفت این مسئله را گفتم. اگر با استقلال به توافق نرسم، استیل آذین گزینه بعدی من است.
• چرا مالیات ما فوتبالیست‌ها باید بیشتر از سایر شغل‌ها باشد؟ چرا فوتبالیست‌ها باید ۲۰ درصد مالیات بدهند؟
• وقتی با تیمی قرارداد نبسته‌ام و به توافق نرسیده‌ام، چرا باید در تمرینات شرکت کنم؟
• زمانی مصدوم شدم که بازیکن فیکس تیم ملی بودم ولی بعد از برگشتنم، یکسری افراد که فقط به فکر خودشان هستند حرف‌هایی که در حد شخصیت خود آن‌ها بود را به من نسبت دادند. آن‌ها تهمت زدند که برای تیم بازی نمی‌کنم. در قضیه لیگ قهرمانان آسیا من را فقط به‌خاطر یک اشتباه از تیم حذف کردند اما تا یک باخت آوردند خیلی سریع دوباره سراغم آمدند و همه چیز را فراموش کردند چون آن‌ها فقط خودشان را دوست دارند. دلشان نه برای من سوخت و نه استقلال بلکه خودشان را در خطر دیدند.
• در مورد تمرینات استقلال حقیقت را گفتم و هنوز هم می‌گویم؛ تمرینات تکراری، پیش پا افتاده، بدون هدف و مسخره من را خسته کرده بود به همین خاطر اعتراض کردم.
• قهرمانی استقلال در لیگ هشتم حرفه‌ای به دلیل ضعف سایر مربیان و البته بازیکنان فداکار و خوبی بود که در اختیار داشتیم. استقلال با سیستمی بازی می‌کرد که در کل دنیا منسوخ شده و همین مسئله باعث تحقیر این تیم در آسیا شد. اگر مربی توانایی دارد، در تورنمنتی سطح بالاتر باید آن را نشان بدهد ولی ما در تورنمنتی با سطح کیفی بالاتر از لیگ برتر خودمان، یعنی لیگ قهرمانان آسیا تحقیر شدیم.