همه می‌دانیم که انگلیسی‌ها خود را صاحب فوتبال می‌دانند. این ورزش را اختراع خود می‌خوانند و تنها یک بار در خانه قهرمان جام جهانی شده‌اند و از آن به بعد منتظرند تا جام به خانه برگردد. وقتی از سال ۲۰۱۶ گرت ساوت گیت هدایت انگلستان را بر عهده گرفت، این تیم توانست به جمع چهار تیم جام جهانی و فینال دوره قبل یورو برسد. اما در این دوره همه چیز برای انگلیسی‌ها جهنم بود. از بازی اول مقابل صربستان کارشناسان و هواداران یک صدا به ساوت گیت و شاگردانش حمله کردند و لحظه به لحظه فشار انتقادات بیشتر می‌شد. همه گفتند ساوت گیت لجباز است اما رفتار او را می‌توان اعتماد هم معنا کرد.
در حقیقت این سکه دو رو داشت، درست مثل غرور و اعتماد به نفس با یک مرز باریک بین صفت مثبت و منفی که می تواند کارساز یا خانمان برانداز باشد. با وجود تمام انتقادات او از دست از باور خود برنداشت. نگاه کنید به همین بازی حساس مرحله یک هشتم مقابل اسلواکی و اتفاقاتی که درون زمین رقم خورد. ساوت گیت بلینگهام را بیرون نکشید تا این بازیکن جوان زیر فشار آن همه انتقادات خرد نشود. اگر این کار را کرده بود، دیگر از بلینگهام بازیکن در نمی‌آمد!
هری کین را در زمین نگه داشت و او چه گل حساسی در وقت اضافه زد. اگر این بازیکن با تجربه را هم تعویض کرده بود او دیگر در مراحل بعدی به درد سه شیر نمی‌خورد. مربی باید در عمل پشت شاگردش باشد تا او هم برایش سر بدهد. عالم و آدم گفتند تریپیر نباید دفاع چپ باشد اما او سر باور خود باقی ماند. همه گفتند چرا آرنولد بازی نمی‌کند اما باز او سر حرفش ماند و مزد اعتمادش به شاگردانش را گرفت. در دقایق پایانی فوتبال سنتی و غریزی در خون انگلیسی‌ها جواب داد.
به قول حضرت مولانا «هر کسی کو دور ماند از اصل خویش، باز جوید روزگار وصل خویش» انگار روح مولانا در تیم ساوت گیت حلول کرد. آنها به اصل خود بازگشته و سرنوشت سه شیر را عوض کردند، در واپسین ثانیه‌های وقت تلف شده بازی و اولین ثانیه‌های وقت اضافه بازی! این بازی تجربه را هم معنا کرد، ارزش حمله را هم نشان داد، ارزش ناامید نشدن، ارزش باور به خود و اعتماد به نفس را نشان داد.
عملکرد مربی انگلستان می‌تواند درسی بزرگ برای مربیان فوتبال ما باشد که اگر فکر می‌کنند انتخابشان درست و روش آنها مناسب است، زیر بار فشار انتقادات و به خصوص از ترس فضای مجازی (!) دست از راه و روش خود برندارند. موفقیت در فوتبال از ان کسانی است که به کار خود باور دارند.
