از همان روزی که کنعانی‌زادگان در پرسپولیس شروع به بازی در لیگ برتر کرد و با همان دعوت سریع توسط کارلوس کیروش به تیم ملی مشخص شد که فوتبال ایران صاحب یک مدافع استاندارد در سطح بین المللی شده است.
کنعانی‌زادگان به لحاظ جسمانی تقریباً تمام فاکتورهای لازم برای یک مدافع میانی را دارد و حالا به لطف سال‌ها فیکس بازی کردن در تیم ملی و در بالاترین سطح فوتبال باشگاهی با پرسپولیس و در لیگ ستارگان قطر به لحاظ تجربه نیز شش دانگ شده است.
کنعانی در لیگ ستارگان قطر پنالتی زن اول تیم‌هایش بود وقتی به پرسپولیس بازگشت، مهدی ترابی جای خود را به ستاره گرجستانی داده بود. او که فصل قبل به لطف همین ضربات پنالتی بهترین گلزن پرسپولیس در دو قهرمانی لیگ و جام حذفی شد اما این فصل خیلی سریع عنوانش را به زوجش در قلب دفاع داد.
کنعانی تا امروز چه در تیم ملی و چه در سطح باشگاهی هرگز پنالتی از دست نداده و صاحب یک رکورد عجیب و غریب است. آن هم در تیمی که مدافعان میانی معمولاً پنالتی زنان بزرگی بودند، از علی انصاریان و بهروز رهبری فر تا گبلسیانی و حالا کنعانی. کار بزرگ او این فصل در گل کردن پنالتی‌های حساس بود. خلائی که در ورزشگاه آزادی منجر به حذف از لیگ قهرمانان آسیا برابر الدوحیل شد. گبلسیانی هم تا آن موقع پنالتی از دست نداده بود.
بعد از آن کنعانی در مقابل استقلال خوزستان، فولاد، پیکان و صنعت نفت پنالتی را گل کرد و در هفته بیست و هشتم و در اوج حساسیت که پرسپولیس نیمه اول با سه گل مغلوب استقلال خوزستان شد، تماشاگران شعار دادند و تقریباً هیچکس امیدی به بازگشت قرمزها نداشت، این کلکسیون را تکمیل کرد.
حریف برای بقا در انتهای جدول به این سه امتیاز نیاز داشت و پرسپولیس هم با از دست دادن حتی یک امتیاز شانس قهرمانی مجدد را از دست می‌داد. بازی بزرگ بازیکن بزرگ می‌خواهد و کنعانی‌زادگان در سخت‌ترین شرایط نشان داد که ستاره‌ای بزرگ و قابل اتکاست. با ریسک بزرگ مربی برزیلی او از قلب دفاع جدا و به نوک حمله رفت و در ۱۵ دقیقه پایانی مسابقه هر کاری را که یک مهاجم بزرگ در سطح استاندارد بین المللی می‌تواند انجام دهد را ظرف همان دقایق پایانی انجام داد.
او ابتدا پنالتی را گل کرد در آن شرایط سخت و فشار روانی با همین ضربه ۶ گله شد تا در کنار آل کثیر و گبلسیانی و البته شهاب زاهدی که در نیم فصل از پرسپولیس جدا شد، بهترین گلزن قرمزها باشد. سپس دو دقیقه بعد مثل یک پلی میکر حرفه‌ای پاس درخشانی به دیگر مدافع تیم یعنی دانیال اسماعیلی فرداد. وقتی بازی ۳-۲ شد، ضریب حساسیت در هر ثانیه بازی چند برابر شد. در آن لحظات برای پرسپولیس که قبل از آن گل زد و آفساید اعلام شد، چندین تک به تک را خراب کرد و فرصت‌ها را یکی بعد از دیگری از دست می‌داد، این کنعانی بود که با ضربه سر بهترین موقعیت را ساخت.
آن توپ به تیرک عمودی دروازه خورد و برگشت اما کنعانی که قبلاً در مقابل فولاد تجربه این شرایط را داشت، تسلیم نشد. در آن مسابقه او کاملاً بی‌دلیل کارت زرد گرفت و دربی هفته بعد را از دست داد اما روحیه‌اش را نباخت. هم گل زد و هم پاس گل داد و هم پنالتی را گل کرد تا ستاره درخشان تیمش در کامبک ۴-۲ برابر فولاد باشد.
و این بار هم دوباره در ورزشگاه آزادی، رقیب پرسپولیس یک تیم اهوازی بود! کنعانی در ثانیه‌های آخر وقت‌های تلف شده ضربه‌ای به سمت دروازه زد که گروسیان آن را برگرداند و در ریباند، ستاره ازبک آن را به گل چهارم و پیروزی‌بخش تیمش تبدیل کرد. یک گل، یک پاس گل، یک ضربه به تیرک و حالا گلسازی در گل پیروزی بخش!
گل سوم پرسپولیس در این مسابقه را آل کثیر زد که هفتمین گل او - که در نیم فصل به تیمش برگشت – بود. آل کثیر حالا بهترین گلزن پرسپولیس است و در مجموع این فصل برای سپاهان و پرسپولیس ۹ گل زده تا بیشتر حسرت تصمیم اشتباه در تابستان را بخورد چرا که اگر می‌ماند حالا مدعی آقای گلی بود اما بدون شک او هم زیر سایه درخشش کنعانی‌زادگان قرار گرفت!
