رئیس فیفا در حاشیه نشست هیئت اجرایی کنفدراسیون فوتبال آسیا با مهدی تاج، رئیس فدراسیون ایران دیدار داشت. جانی اینفانتینو در گفت‌وگو با مهدی تاج با اشاره به پست اینستاگرامی اخیر خود به تمجید از لیگ فوتبال ایران پرداخت و اظهار کرد که در سه ماه آینده به ایران سفر می‌کند.
فیفا یک سازمان بسیار بزرگ مهم و تاثیرگذار جهانیست که اعتبارش را از محبوبیت عجیب و غریب فوتبال می‌گیرد. این پدیده پرطرفدار اجتماعی دامنه وسیعی از تاثیرگزاری روی اقتصاد، سیاست، هنر، کارآفرینی و سرگرمی دارد و امروز در دنیا کشوری نیست که به فوتبال اهمیت ندهد.
فیفا همین حالا از سازمان ملل متحد بیشتر عضو دارد و هستند کشورهایی که عضو مهم‌ترین نهاد سیاسی دنیا یعنی سازمان ملل نیستند اما عضویت فیفا را پذیرفته‌اند تا بتوانند از جوانب فوتبال بهره‌مند شوند.
پس به طور طبیعی سفر رئیس چنین سازمان اثرگذاری به هر کشور دنیا مهم است، از جنبه تبلیغاتی و رسانه‌ای آن گرفته تا فرصتی که به مسئولان آن کشور می‌دهد تا به صورت خصوصی با رئیس فیفا رایزنی کنند، برای خود امتیاز بگیرند و مشکلاتشان را حل کنند یا حداقل اینکه تاثیر مثبتی روی آن فرد بگذارند!
اما همه این‌ها شاید برای سفر اول جناب اینفانتینو به هر کشوری مهم باشد. از سفر دوم کارشناسان و مردم عادی به صورت ناخودآگاه به پاسخ یک سوال فکر می‌کنند؛ اینکه دستاورد سفر اول اینفانتینو به کشورشان چه بود و قرار است در سفر یا سفرهای بعدی چه چیزی عاید فوتبالشان شود؟
ورزش ما از نداشتن نماینده در سطوح بالای تصمیم گیری فدراسیون‌ها و کنفدراسیون‌های بین‌المللی همیشه لطمه خورده و قهرمانان ما متاسفانه خیلی وقت‌ها بیرون از میدان نجنگیده، شکست خوردند. این یک روی سکه است که در دهه ۶۰ و ۷۰ همیشه ما رسانه‌ها خواستار حضور نمایندگان کشورمان در مجامع بین‌المللی بودیم.
اما در دهه ۸۰ و ۹۰ روی دوم سکه گریبان ما را گرفت! حالا مادر بالاترین سطوح تصمیم گیری در کمیته بین المللی المپیک، فیفا یا کنفدراسیون‌های قاره در رشته‌های مختلف نماینده داشتیم اما این نماینده‌ها هیچ فایده‌ای برای ورزش ما نداشتند! نه فقط مشکلات قبلی پابرجا بود و حق ورزش ما را می‌خوردند بلکه متاسفانه در مواردی افراد منافع شخصی خود را به منافع ملی ترجیح و به صورت برعکس به ضرر ورزش ایران عمل می‌کردند!
پس باید به ما حق بدهید که وقتی صحبت از سفر یک مقام عالی رتبه ورزشی به ایران می‌شود، نگران «لابی‌های شخصی» باشیم! ارتباطاتی که گره از فوتبال یا ورزش ما باز نکنند و برعکس، دست ما را برای تغییرات در سطوح بالای ورزش ببندند!
همه می‌دانند که از چه صحبت می‌کنیم! چماق فیفا و خطر تعلیق که قبلاً صابونش به تن چند رشته ورزشی ما خورده و البته که ضرر حضور برخی افراد در کوتاه و دراز مدت، از خطر تعلیق چند ماهه همیشه بیشتر است!
پس حالا که قرار است دوباره اینفانتینو به ایران بیاید، همه ما حق داریم نگران دستاوردهای این سفر باشیم. دلیل این سفر چیست؟ صورت جلسات چه خواهد بود؟ و از همه مهمتر در پایان این سفر چه چیزی عاید فوتبال ایران خواهد شد؟
همین حالا پولهای ما هنوز در فیفا و ای اف سی بلوکه شده، باشگاه‌های ما مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیا نمی‌گیرند و امکان میزبانی در هیچ سطحی نداریم، در تمام پرونده‌های شکایت از فوتبال ایران بازنده هستیم و دردآور اینکه بسیاری پرونده‌ها به خاطر ذهنیت منفی مسئولان فیفا روی ایران باز نشده، حکمی معلوم و مشخص دارند...
آیا می‌توانیم امیدوار باشیم که این بار سفر رئیس فیفا حداقل یکی از این مشکلات ما را حل کند؟ یا اینکه فقط هزینه پذیرایی از مقام عالی رتبه روی دست فوتبال ورشکسته ما باقی می‌ماند و به بدهی‌های قبلی اضافه خواهد شد؟
