داوران ما از امکانات حداقلی محروم هستند؛ حتی هدست هم ندارند و دیگر توقع VAR  اضافی است. داوران کمترین دستمزد را در سفره فوتبال - بعد از خبرنگاران - دارند و بیشترین هجمه، اتهام و توهین را تحمل می‌کنند. از مظلومیت این قشر همین بس که بازیکن و مربی و مدیر حتی قبل از شروع مسابقه آنها را نشانه می‌روند و همیشه هدف خوبی برای خالی کردن تمام کمبودها ایرادات و اشتباهات هستند.

در این فوتبال هر کس کار خود را درست انجام ندهد خیالش راحت است که درون زمین می‌تواند همه چیز را گردن داور بیند و بیرون زمین گردن رسانه‌ها. اما این یک طرف سکه است. طرف دیگر اینکه داوران ما با وجودی که هیچ آموزش و مدیریت درستی ندارند اما خودشان که می‌توانند مراقب خود باشند. هر کس در هر شغلی، با هر میزان کمبود و موانع می ‌تواند حین انجام کار تمرکز داشته باشد، نمی تواند؟

نگاه کنید به اشتباهات بازی فولاد و آلومینیوم که چطور کمک داور بدون داشتن تمرکز حتی قوانین ابتدایی و اولیه داوری را هم اجرا نکرد. مشکل دیگر از روی عکس برخی داوران مشخص است، اضافه وزن که باعث می‌شود آنها نتوانند در طول ۹۰ دقیقه جاگیری درستی داشته باشند و تصمیم درستی بگیرند. البته این ایراد به مسئولین کمیته داوران وارد است که چرا در ابتدای فصل موقع گرفتن تست کوپر و آزمایشات بدنی بی دلیل ارفاق می‌کنند تا دود این دوستی خاله خرسه به چشم داوران در وهله اول و سپس فوتبال و تیم‌ها برود. وقتی به عکس‌های داور در برخی مسابقات نگاه کنید متوجه ‌می شوید که با این اضافه وزن، بازیکن و مربی و مدیر و تماشاگر دلیلی محکم برای حمله به داور از شروع مسابقه دارند.

بارها گفته‌ایم و باز هم می‌گوییم وقتی در این فوتبال هیچ مسئولی به فکر ما نیست حداقل خودمان به عنوان اعضای خانواده فوتبال می‌توانیم به فکر یکدیگر و به فکر آبرو و اعتبارمان باشیم. به هم کمک کنیم تا حداقل اوضاع از اینی که هست خراب‌تر نشود...