در فوتبال باشگاهی دنیا، رقابتی مهمتر و حساس‌تر از بازی «رئال مادرید» و «بارسلونا» نیست. دیداری که به آن ال کلاسیکو می‌گویند و در سرتاسر دنیا بیننده دارد. از این کلمه در همه جای دنیا وام گرفته شده به حساس‌ترین بازی باشگاهی هر کشور «ال کلاسیکو» می‌گویند.
پس همین که در آستانه الکلاسیکوی وطنی هستیم، خود گویای همه چیز هست و دیگر نیازی به نوشتن نیست تا از اهمیت مسابقه سپاهان و پرسپولیس بگوییم و فوتبال دوستان را تشویق به تماشای این مسابقه کنیم. در مورد این مسابقه با توجه به عظمت و اهمیتش می توان ساعت‌ها حرف زد و اصلاً یک ویژه نامه منتشر کرد. سپاهان از دهه ۳۰ وارد فوتبال ایران شده و پرسپولیس از دهه ۴۰ و از بدو تولد لیگ در ایران، این دو تیم همواره از قدرت های فوتبال ما بودند و همینطوری پشتوانه ۵۰ سال رقابت را در پی دارند...
نیم قرن رقابت برای بین دو تیم معمولی هم حساسیت و جذابیت می‌آورد، حال تصور کنید ۵ نسل مختلف از ستاره‌های ملی‌پوش با رسیدن به این بازی یاد خاطرات خود می‌افتند. رسانه‌ها سراغ آنها می‌روند و تنور رقابت داغ‌تر از همیشه می‌شود. تقریبا تمام نام‌های بزرگ فوتبال ما این مسابقه را تجربه کردند، چه به عنوان بازیکن و مربی و داور یا مدیر و چه به عنوان رقیبی که چشمش به این مسابقه و نتیجه‌اش بوده است.
پرسپولیس و سپاهان همین حالا تیمهای اول و دوم در جدول پرافتخارترین‌های لیگ برتر هستند. پرسپولیس ۸ قهرمانی دارد و سپاهان ۵ قهرمانی، یعنی قرمزها رکورد زردها را شکستند و در توالی قهرمانی نیز سپاهان با سه دوره متوالی رکورددار بود که پرسپولیس به عدد ۵ رسید. همین حالا در تیم سپاهان ۶ ستاره سابق پرسپولیسی حضور دارند که ستون‌های اصلی تیم مورایس هستند. از رامین رضاییان در دفاع تا فرشاد احمدزاده، احسان پهلوان و رضا اسدی در خط میانی و شهریار مغانلو و عیسی آل کثیر در پیشانی خط حمله!
پرسپولیس هم در ترکیب خود از ستاره‌های سابق سپاهان استفاده می‌کند. از گولسیانی و دانیال اسماعیلی فر در دفاع تا سروش رفیعی و میلاد سرلک در خط میانی و تازه یاسین سلمانی جدیدترین تازه وارد سپاهانی به پرسپولیس هم هست که بدلیل مصدومیت غایب این بازی است. اما این همه ماجرا نیست، اگرچه بازیکنان ابزار اصلی یک مسابقه فوتبال هستند. آن هم بازیکنانی که ستاره‌های لیگ و جملگی مدعی تیم ملی هستند اما پرسپولیس و سپاهان ۲ مربی هم روی نیمکت دارند که بالقوه و بالفعل مدعی هدایت تیم ملی هستند.
پرسپولیس و سپاهان دو نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا که آنجا هم برای صعود رقیب یکدیگر شده‌اند. جدی ترین کاندیدای ما برای شکستن طلسم قهرمانی در این تورنمنت معتبر که از جمله بزرگترین نام‌های فوتبال ایران در آسیا هستند. اما یک مسابقه معمولی هم با توجه به شرایط جدول حساس می‌شود. پرسپولیس و سپاهان در هر تورنمنتی که حاضر باشند، مدعی قهرمانی هستند و این فصل نیز از این قاعده مستثنا نیست.
سپاهان با بردهای متوالی فصل را شروع کرد و صدرنشین شد. وقتی ۴ امتیاز از این تیم کسر شد، صدرنشینی به پرسپولیس رسید و حالا هر دو تیم در تعقیب استقلال به عنوان صدر نشین هستند. بازی قبلی و بعدی هم در هر لیگی مهم است. پرسپولیس و سپاهان آخرین بار در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفتند؛ قرمزها در تاجیکستان برابر استقلال مساوی کردند و سپاهان در آزادی - یعنی خانه پرسپولیس - ۹ گل به آلمالیق زد. اما در آخرین بازی لیگ برتر پرسپولیس در آزادی مقابل صنعت نفت آبادان پیروزی را در وقت‌های تلف شده با مساوی عوض کرد و سپاهان در خانه درهمین وقت‌های تلف شده بازی را به ملوان باخت.
تمام اجزای این مسابقه مهم هستند؛ از جمله داور یا مدیران دو تیم و تمام رفتارهای ارکان دو باشگاه اما حتی ورزشگاه هم موزه‌ای از خاطرات این بازی است. از ماجرای سرباز احمدی گرفته تا حمله به اتوبوس پرسپولیس در مسیر نقش جهان و داستان های آن مسابقه‌ای که برگزار نشد که اتفاقاً این اواخر، این تجربه در نقش جهان تکرار شده است!
مورایس و یحیی گل محمدی در طول این فصل بارها به یکدیگر کنایه زدند و همه را در انتظار گذاشتند تا نتیجه مچ اندازی رودررو آنها را ببینیم. شطرنج دو مربی در دوئل بهترین‌های فوتبال ایران در راه است. این بازی را نمی‌شود از دست داد!
