درخصوص اتفاقات پشت‌پرده لغو دیدار تیم‌های سپاهان ایران و الاتحاد عربستان و البته حذف امیدها و پیش‌بینی حضور تیم ملی در جام ملت‌ها دقایقی با علی کفاشیان، رئیس سابق فدراسیون فوتبال به گفت‌وگو پرداختیم که متن آن را در زیر می‌خوانید. 

دیدار تیم‌های سپاهان ایران و الاتحاد عربستان درحالی لغو شد که هنوز دلایل این اقدام از سوی ناظر بازی و ترک ورزشگاه توسط سعودی‌ها، در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. در این خصوص شما چه ارزیابی از این اتفاقات و ماجراهای اخیر دارید. به‌نظر می‌رسد دیپلماسی ضعیف ورزشی در میادین بین‌المللی دارد کار دست‌مان می‌دهد.
من هم در اخبار این مسائل را خوانده‌ام و امروز هم دیدم که وزیر امور خارجه از توافق برای تکرار این بازی خبر داده و انگار قضیه حل شده است که امیرعبداللهیان اعلام کرده این دیدار در زمان دیگری برگزار می‌شود. 

چطور می‌شود یک تیم در آستانه برگزاری مسابقه و درحالی‌که همه مقدمات فراهم است، از زمین بازی به‌سمت فرودگاه و پس از آن به‌سمت کشور خودش فرار می‌کند؟
در جریان جزئیات این امر نیستم و نمی‌توانم اظهارنظر بیشتری داشته باشم که چه اتفاقی افتاده است. این را که چه کسی حق دارد و ایراد از چه کسی است، واقعا نمی‌دانم. دلیل این اتفاقات را نمی‌دانم اما حتما عربستانی‌ها یک‌سری ‌انگیزه‌های سیاسی برای خود داشته‌اند، در غیر این صورت اگر فقط مباحث فوتبالی بود و مشکلاتی در این خصوص وجود داشت می‌توانستند با رایزنی و صحبت آن را حل کنند. این درحالی است که روز قبل از بازی در این ورزشگاه تمرین کردند. پیش از این هم به دفعات بازی‌های آسیایی زیرنظر ناظرین ای‌اف‌سی در این ورزشگاه برگزار شده و اگر هم هر ایرادی بود، قبل از اینها آن را گوشزد می‌کردند تا مرتفع شود و کار به این ماجراها نکشد. اگر برای این بازی هم ایرادی بود باید از قبل می‌گفتند تا رفع شود اما اینکه خودشان ایرادی را تشخیص داده‌اند، به‌نظر می‌رسد پای مسائل دیگری در کار باشد. هرچند همین را باید می‌گفتند و درخواست خودشان برای حل‌وفصل آن را می‌دادند نه اینکه بگویند بازی نمی‌کنیم و ورزشگاه را ترک کنند. می‌توانستند با حل مشکلات به زمین بیایند و بازی کنند. وقتی همه مقدمات فراهم شده و آن همه تماشاگر به ورزشگاه آمده بود و این اقدام از سوی الاتحادی‌ها صورت می‌گیرد به هیچ وجه کار ارزنده‌ای نبود. این کار و اقدام تیم سعودی نه ورزشی بود، نه فوتبالی و نه حتی اقدامی اخلاقی و جوانمردانه. آنها حتما برای این کار انگیزه‌های سیاسی داشته‌اند. اینکه بازی را در آستانه برگزاری به هم زدند غیراصولی بوده و اصلا درست نبوده است. درمجموع چه‌ انگیزه‌های سیاسی و چه ‌انگیزه‌های ورزشی برای به‌هم خوردن این دیدار در میان باشد هیچ‌کدام نمی‌تواند درست باشد. بهتر بود این بازی را برگزار می‌کردند و بعدا می‌رفتند. تیم‌شان خوب بود و موردی وجود نداشت. اینکه بدون برگزاری ورزشگاه را ترک کردند و رفتند مشکوک به‌نظر می‌رسد. 

به‌نظر می‌رسید الهلال هم منتظر داستان است تا آن‌ها در تهران با نساجی بازی نکنند!
حتما دیدید نیمار در ورزشگاه آزادی چه حالی کرد تا جایی که اولین گلش را با پیراهن الهلال به ثمر رساند. اولین گلش را زد و همه او را تشویق کردند و او نیز در پایان بازی به زیبایی پاسخ این تشویق‌ها را داد. نیمار آمد، هیچ مشکلی پیش نیامد، مردم خوشحال بودند و خود نیمار هم از این استقبال خوشحال بود. هیچ مشکلی درنهایت پیش نیامد و تیم عربستانی صحیح و سلامت به کشورش بازگشت. 

به تیم ملی امید برسیم؛ شما در دوران ریاست‌تان چند دوره را با این تیم درگیر بودید و هرچقدر در دوره شما، تیم ملی بزرگسالان افتخارات خوبی را به‌دست آورد اما در رده امیدها مثل همیشه ناکام بودیم. دلیل اصلی این ناکامی در چیست؟
بالاخره وقتی تیم‌های رده‌های سنی ضعیف کار می‌کنند، این موضوع به رده‌های بالاتر هم سرایت پیدا می‌کند و اولین خروجی این ضعیف بودن را در تیم امید می‌بینیم. ضمن اینکه اصلا تیم امید در حد و اندازه‌های یک تیم نیست، چون هر از گاهی نفرات را جمع می‌کنند و یکی، دو بازی می‌اندازند و دوباره این نفرات به امان خدا رها می‌شوند و به باشگاه‌هایشان برمی‌گردند. باشگاه‌ها درقبال بازیکنان امید هرکدام یک جور رفتار می‌کنند و در این بین یکی به آنها بازی می‌دهد و یکی بازی نمی‌دهد یا بازیکنان را اصلا به تیم ملی امید نمی‌دهند و آن هماهنگی و همدلی وجود ندارد. وقتی تیم‌های زیر 23 سال کشورهای دیگر را می‌بینیم آنها هماهنگ و همدل هستند و اردوها و بازی‌های مناسبی را برای تدارک این تیم تشکیل می‌دهند اما متاسفانه ما این مراحل را سپری نکرده‌ایم و درمجموع برای تیم امید همدل و متحد نیستیم. در زمان ما به جاهای خوبی رسیدیم و گاهی تا یک قدمی صعود رفتیم اما متاسفانه نتوانستیم حریف یک‌سری از کشورهای قوی و قدرتمند شویم. یک دوره را هم به‌خاطر یک کارت زرد و عدم اطلاع‌رسانی مناسب و چون از موضوع خبر نداشتیم از عراق شکست خوردیم و از صعود به مراحل بالاتر بازماندیم. این دوره هم که بدشانسی آوردیم و باز هم یک کارت زرد بیشتر کار دست‌مان داد. 

در این بین مقصر را کمیته ملی المپیک می‌دانید یا فدراسیون فوتبال؟
کمیته ملی المپیک کاری ندارد. آنها فقط هزینه‌های رفت‌وآمد را می‌دهد. همه مسائل با فدراسیون فوتبال است. بالاخره مسئولیت با فدراسیون فوتبال است، حال اینکه در این دوره مقصر را چه کسی می‌دانند من نمی‌دانم. 

برای رضا عنایتی دل‌تان نسوخت؟
دلم برایش بسوزد؟ نه! او تلاشش را کرد. با توجه به بازی‌های تدارکاتی و تلاشی که کرد نتوانست نتیجه لازم را بگیرد. در هر صورت او دیر انتخاب شد و دیر آمد و مدت زمان کمی این تیم دستش بود و همه اینها مزید بر علت هستند. 

چرا در سالیان اخیر تا این اندازه در فوتبال‌مان شاهد اتفاقات ناخوشایند و زشتی در همه زمینه‌ها هستیم؟
این را باید شما و رسانه‌ها پاسخ بدهید و دلایلش را بررسی کنید. من واقعا نمی‌دانم. در هر صورت زمان ما هم اگر چهار اتفاق افتاد به‌خاطر همدلی اعضای هیات‌رئیسه و ثبات مدیریتی بود. الان واقعا این ثبات مدیریتی نیست و تغییرات زیاد سال‌های اخیر به شاکله فوتبال ایران ضربه زده است. هیات‌رئیسه با رئیس فدراسیون همسو و هماهنگ نیست و همه اینها به فوتبال ضربه می‌زند و این درحالی است که در زمان ما همه همسو و هماهنگ بودند. 

حتما متوجه شدید یک عضو هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال که مدت‌ها در فدراسیون مسئولیت اجرایی داشته، تصرف غیرقانونی و تحصیل مال از طریق نامشروع داشته است و حالا باید مبالغ زیادی را به صندوق دولت واریز کند؟
بله، این موضوع را شنیدم اما صحبتی درباره آن ندارم. بالاخره این مسائل و موارد هم وجود دارد دیگر. 

درباره لیگ برتر و غیرمنظم برگزار شدن و تعطیلی‌های مداوم این رقابت‌ها چه صحبتی دارید؟
باید هماهنگی‌های لازم صورت بگیرد، هرچند سازمان لیگ هم تقصیری ندارد، چون یک‌سری بازی‌ها و مسابقات بین‌المللی هستند که در اولویتند و چاره‌ای جز تعطیلی باقی نمی‌ماند. وقتی یک تیم چند بازیکنش را برای بازی‌های ملی ندارد یا همزمانی با لیگ قهرمانان آسیا، چاره‌ای جز تعطیلی نمی‌گذارد. این یک موضوع طبیعی است اما باید هماهنگی‌های لازم را هم انجام داد. البته باید برخی مواقع قاطعیت نشان بدهند و کار را سفت گرفته و لیگ را هم پیش‌ببرند. 

با همه این تفاسیر می‌توانیم انتظار موفقیت از تیم ملی در جام ملت‌های آسیا را داشته باشیم؟
ان‌شاءالله. در هر صورت امیر قلعه‌نویی وقت زیادی داشته و هنوز هم فرصت خوبی دارد و باید در این مدت بازی‌های تدارکاتی مناسبی را برای آماده‌سازی تیم برگزار و بچه‌ها را به‌خوبی آماده کنیم، به تیم و بازیکنان فشار بیاوریم تا در جام ملت‌ها موفق عمل کنیم. من که امیدوارم و دلم روشن است که در جام ملت‌ها ان‌شاءالله نتیجه می‌گیریم.