علیرضا دبیر از آن شخصیتهاست که هر حرکت و رفتار او زیر ذرهبین قرار دارد و در فضای مجازی هر کاری بکند، منفی محسوب شده و به او حمله میکنند! دیگران وقتی کاری کنند وظیفه اجتماعی است و پهلوانند اما او بکند دخالت است و زشت! اما در فضای واقعی چه؟ خدماتی که او به کشتی کرده بر کسی پوشیده نیست. البته ضعفها و اشتباهاتی هم دارد که خود ما در خبرورزشی بیشتر از همه به آن پرداختهایم.
مسابقات جهانی کشتی تمام شده و تیمهای کشورمان برای بازیهای آسیایی آماده میشوند. کیست که نداند بار مدال کاروان ورزش ایران بر دوش کشتی است و این یعنی علیرضا دبیر کارهای زیادی در این فاصله کوتاه بین مسابقات جهانی و بازیهای آسیایی دارد که باید به آن برسد. با این وجود برای امور دیگری که فکر میکند مهم هستند هم وقت میگذارد. از همین نکته برخی مخالفان دبیر به عنوان نقطه ضعف استفاده کرده و به او حمله میکنند. میگویند سرت به کار خودت باشد و اگر هنر داری همان کشتی را درست کن! یکی هم مثل جواد خیابانی پیدا می شود که همیشه ساز جدا بزند و بگوید مگر استقلال بزرگتر نداشت که دبیر وسط بیاید؟ حالا این بزرگترها تا امروز کجا بودند فقط خیابانی میداند!
اگر علیرضا دبیر یک رئیس فدراسیون معمولی بود این حرف منطق داشت اما او یک قهرمان المپیک و جهان است و مثل تمام قهرمانان دیگر رسالت و وظیفه اجتماعی دارد. مهم نیست علیرضا دبیر در شورای شهر باشد یا در یک وزارتخانه، او علیرضا دبیر است و هرگاه احساس کند باید از نام و اعتبارش برای کمک به مردم و ورزش استفاده کند به میدان میآید.
شاید خیلیها ندانند که علیرضا دبیر در آمدن جواد نکونام به استقلال بزرگترین نقش را داشت! بیشترین کمکها را کرد تا هواداران استقلال به خواسته خود برسند. آن روزها همه نکونام را میخواستند و هیچکس حاضر نبود مربی دیگری را روی نیمکت تیم محبوبش ببیند! علیرضا دبیر به حجت کریمی کمک کرد و جالب اینکه او اصلا استقلالی نیست! دوستان نزدیک دبیر میدانند که او یک پرسپولیسی متعصب است؛ حتی در خلوتهای دوستانه اهل کریخوانی هم هست! پدر دبیر در شهرری مربی حسین عبدی و ناصر محمدخانی بود و خود او هم در نوجوانی فوتبالیستی بسیار درخشان با آینده روشن، اما کشتی را انتخاب کرد. پس برای هیچ کدام از کسانی که دبیر را از نزدیک میشناسند شنیدن خبر پیشقدمشدن او برای آشتی نکونام و خطیر اصلا عجیب نبود.
دیشب وقتی با علیرضا دبیر بعد از این جلسه صحبت کردیم اصلا تمایلی به رسانهای شدن این خبر نداشت و میگفت تمام تلاشش را فقط برای خوشحالی مردم میکند و بس. او استقلالی نیست ولی ورزشی است و میداند که میلیونها استقلالی در میان مردم داریم. پس با وجودی که در حیطه او نیست تنها برای خوشحالی مردم پا پیش میگذارد. از این زاویه باید قدردان حرکت علیرضا دبیر بود. او کاری را کرد که در تمام این دو ماه هیچکدام از بزرگترها نکرده بودند آقای خیابانی!
در همین رابطه: