اسامی بازیکنان تیم ملی ایران برای دو بازی دوستانه برابر بلغارستان و آنگولا اعلام شد درحالی که جمشید شاه محمدی اصلا خبری از این لیست ندارد!

مهاجم اسبق تیم ملی فوتبال که تجربه حضور در جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۲ را در کارنامه دارد، به شدت از وضعیت کنونی فوتبال ایران ناراضی است.

جمشید شاه محمدی در رابطه با لیست جدید تیم ملی می‌گوید: من درحال حاضر در استان گیلان و مشغول تمرین دادن جوانان مستعد این استان هستم. دنبال نام و نشان هم نیستم اما بعد از سال‌ها که عمر و جوانی ام را در این فوتبال گذاشتم می‌گویم اصلا لیست تیم ملی را ندیدم. بهتر است بگویم آن قدر این فوتبال مشکلات زیرساختی و گوناگون دارد که نمی‌توان در مورد لیست تیم ملی صحبت کرد.

او ادامه می‌دهد: من با امیر قلعه‌نویی رفاقت دیرینه دارم و جزو دوستان خوب من است اما به نظرم او هم اشتباه کرد در این شرایط هدایت تیم ملی را پذیرفت. ما امکانات نداریم، استادیوم نداریم و هزار و یک مشکل ریز ودرشت داریم آن وقت حرف از قهرمانی در جام ملت‌های آسیا می‌زنیم؟ ما نمی‌توانیم VAR بیاوریم و داوری‌های باشگاهی خودمان را درست کنیم آن وقت چه جوری می‌خواهیم قهرمان آسیا شویم؟ من همین جا می‌گویم در لیگ قهرمانان و جام ملت‌های آسیا هیچی نمی‌شویم چون ابزار موفقیت را نداریم.

مهاجم اسبق تیم ملی کشورمان تصریح می‌کند: به جرأت می‌گویم اگر برویم پپ گواردیولا را هم بیاوریم باز در آسیا چیزی نخواهیم شد. چند روز پیش من سر تمرین پیشکسوتان بودم که عزیزی مصاحبه کرد و گفت تیم‌های آسیایی به خصوص باشگاه‌های عربستان، خودشان را تقویت کردند و بازیکنان بزرگی جذب کردند اما پرسپولیس، همیشه پرسپولیس بوده و مطمئن باشید به راحتی می‌تواند از گروه خودش صعود کند اما از طرف من بنویسید پرسپولیس به النصر و رونالدو بباز نیست.

از شاه محمدی می‌پرسیم منظورش علی پروین است که می‌گوید: نمی‌خواستم اسم ببرم ولی فکر می‌کنم علی آقا پروین شوخی کرد که این حرف را زد. مگر می‌شود عربستان با این همه ستاره چیزی نشود و ما قهرمان لیگ قهرمانان آسیا شویم. همین حضور رونالدو فوتبال عربستان را در دنیا تکان داده است. کلی توجهات به فوتبال این کشور جلب شده و نوجوانان و جوانان عربستانی با شور و شوق بیشتری دنبال ورزش و فوتبال خواهند رفت. عربستان چند سالی می‌شد تیم ملی‌اش افت کرده بود و حالا به دنبال سرمایه گذاری و بالا کشیدن خودش است اما ما چه کردیم؟ هنوز پُز می‌دهیم که سال‌ها پیش قهرمان آسیا شدیم درحالی که فیلم‌های قهرمانی ما در جام ملت‌های آسیا پاک شده است!

او ادامه می‌دهد: باید واقع بین باشیم. الان ژاپنی‌ها بیشترین لژیونر را در اروپا دارند. این کشور و کره جنوبی به اندازه دو تیم ملی لژیونر دارد. لژیونرهایی که ادعا هم ندارند و مثل سرباز در خدمت تیم ملی کشورشان هستند. ما چه داریم؟ چند تا لژیونر که برخی از آنها با منت برای تیم ملی بازی می‌کنند! مگر می‌شود؟ لژیونرهای ما ادعا دارند اما لژیونرهای ژاپن و کره جنوبی در جام جهانی یقه غول‌های فوتبال جهان را می‌گیرند. این تفاوت بازیکنان لژیونر ما و آنهاست که متأسفانه روز به روز هم مغرورتر از گذشته می‌شوند.

جمشید شاه محمدی در پایان خاطرنشان می‌کند: من دوست دارم تیم ملی کشورم یا پرسپولیس و نمایندگان باشگاهی ایران قهرمان آسیا شوند اما به خودم و مردم که نمی‌توانم دروغ بگویم. به نظر من باید به همین تیم امید که دست رضا عنایتی است بیشتر بها داد شاید در آینده در بین این بچه‌های جوان چیزی در بیاید. من خودم شاگرد مرحوم پرویز دهداری هستم وتا ابد هم خودم را مدیون آن خدابیامرز می‌دانم. آن زمان در دهه ۶۰ هم تیم ملی ایران دچار وضعیت خاصی شبیه امروز شده بود. پرویزخان چه کار کرد؟ نسل را عوض کرد و حتی یادم می‌آید جواد زرین چه را از ژاندارمری در دسته چهارم به تیم ملی دعوت شد. آن نسل بعدها توانست برای فوتبال ایران افتخارآفرینی کند. الان هم به نظرم تیم ملی نیاز به سرباز بی ادعا دارد. بازیکنانی جوان از دل همین لیگ خودمان که با جان و دل و بدون منت برای تیم ملی بازی کنند.