به تازگی عکسی سه نفره از فرشاد پیوس، مجتبی محرمی و مرتضی کرمانی مقدم در صفحه شخصی کرمانی مقدم منتشر شد که در نوع خود جالب بود. قاب عکسی از مثلث آتشین پرسپولیس که در دهه ۶۰ هر تیمی را اذیت می‌کردند و کابوس رقیبان بودند.
در همین ارتباط با مرتضی کرمانی مقدم گپ زدیم که به خبرورزشی گفت: دوستی‌های ما مثل امروز نبود. من، مجتبی و مرتضی و البته محسن (عاشوری) خیلی با هم رفیق و قاطی بودیم. دوستی ما خارج از زمین بیشتر بود و همین مسئله و رفاقت‌ها داخل زمین خیلی کمک می‌کرد. این رفاقت و صمیمت به سود پرسپولیس بود و باعث شد که همین الان هم همه از تیم رؤیایی دهه ۶۰ حرف بزنند.
وی در خصوص مثلث آتشین پرسپولیس با حضور خودش، فرشاد پیوس و مجتبی محرمی نیز تصریح کرد: بهتر است بگویید مربع! چون محسن عاشوری هم بود و با پاس‌های خط کشی شده‌اش ما را تغذیه می‌کرد. محسن بازیکن خیلی خوبی بود که به نظرم در رده ملی به حق واقعی خودش نرسید درصورتی که در پرسپولیس و خط‌هافبک ما همه کاره بود.
محسن عاشوری نیز در صفحه شخصی‌اش درمورد دادن لقب ژان تیگانا و ببتو به خودش و کرمانی مقدم از سوی هواداران پرسپولیس و اینکه هیچ یک شباهتی به این دو نداشتند نوشته بود و مرتضی کرمانی مقدم ضمن تأیید این موضوع خاطرنشان کرد: حق با محسن است. خود محسن عاشوری عاشق بازی میشل پلاتینی بود و انصافا سبک بازی‌اش به او شبیه تر بود تا ژان تیگانا! اصلا ژان تیگانا بیشتر قدرتی بود تا تکنیکی و پاسور و من نمی‌دانم چرا لقب محسن ژان تیگانا را به عاشوری داده بودند؟! سبک بازی من هم شبیه ببتو نبود! ببتو مهاجم برزیلی خیلی ظریف، ریزه میزه و ریزنقش بود در حالی که من فیزیکی هم بازی می‌کردم اما به هر حال لطف مردم و هواداران بود دیگر! می‌خواستند یک لقبی به ما بدهند و باز هم ممنون تک تک طرفداران پرسپولیس هستم.
وی در ادامه افزود: عکسی که با فرشاد و مجتبی محرمی هم منتشر کردم یک دنیا خاطره بود. ما سه نفر خیلی در پرسپولیس و تیم ملی مچ بودیم و البته محسن و خدابیامرز سیروس هم بود. سیروس قایقران کاپیتان ابدی ما بود و آن قدر مشتی و با معرفت بود که همه احترامش را داشتند. یک انسان جوانمرد و بزرگ که به چشم خودم دیدم ساعت دستش را می‌بخشید. همشهریانش می‌آمدند اردوی تیم ملی و شاید پول بیمارستان نداشتند و هرچی داشت به آنها می‌بخشید. اصلا مال این دنیا نبود و پول و مادیات برایش ارزش نداشت. همه بچه‌های آن نسل همین طور بودند و رفاقت و معرفت حرف اول و آخر را نزد آنها می‌زد.
کرمانی مقدم ضمن تعریف از توانمندی‌های فرشاد پیوس و مجتبی محرمی، یادآور شد: باور کنید اگر فرشاد و مجتبی الان بازی می‌کردند اصلا نمی‌شد روی آنها قیمت گذاشت. اقلا روی هم ۲۰۰ میلیارد تومان می‌ارزیدند و شاید هیچ تیمی‌توان خرید آنها را نداشت. البته مطمئن هستم این دو هم مثل خود من باز مجانی برای پرسپولیس آن هم با افتخار بازی می‌کردیم!
وی همچنین ادامه داد: شاید برخی‌ها از این حرف من ناراحت شوند اما با تمام احترامی‌که برای بازیکنان امروزی فوتبال قائل هستم باید بگویم که در این فوتبال و لیگ برتر ستاره ای نمی‌بینم. مهدی طارمی‌البته یک ستاره است که در پورتو و خارج از ایران بازی می‌کند. زمان ما هر تیمی‌چند ستاره داشت و یکی مثل ناصرمحمدخانی دیگر در فوتبال ایران متولد نخواهد شد. دلیلش را نمی‌دانم به جمع شدن زمین‌های خاکی و گل کوچک برمی‌گردد یا بی توجهی به فوتبال پایه و کم شدن استعدادیاب‌ها ولی هرچه هست ستاره ای در این فوتبال دیده نمی‌شود. ما فوتبالدوستان دلمان می‌خواهد بازیکنانی ببینیم که یک درمقابل یک را راحت رد می‌کنند یا اینکه دریبل بزنند و تماشاگران را به وجد بیاورند اما واقعا خیلی به ندرت این موضوع را می‌بینیم.
