«راستش من گریه کردم. من خیلی گریه کردم.» این جملات وانینا کورئا است که کاپیتانی تیم ملی زنان آرژانتین در نیوزیلند در جامجهانی ۲۰۲۳ را بر عهده خواهد داشت. این دروازهبان کهنهکار از احساسات خود در هنگام قهرمانی تیم ملی مردان در دسامبر گذشته حرف میزند. پس از شکست فرانسه در فینال قطر، حدود پنج میلیون نفر به خیابانهای بوینسآیرس ریختند تا از مسی و همتیمیهایش به گرمی استقبال کنند.
هفت ماه پس از آن صحنههای باورنکردنی در پایتخت آرژانتین، آلبیسلسته آماده میشود تا در تاریخ ۲۴ جولای در اولین بازی خود در جام جهانی زنان مقابل ایتالیا در ادن پارک اوکلند به میدان برود. هیچ کشوری تا به الان موفق نشده که هم در تیم مردان و هم زنانش در یک سال موفق به قهرمانی جهان شود. بعید است که این اتفاق در هفتههای آینده هم بیافتد.
در حالی که تیم ملی مردان آرژانتین بر قله جهان قرار دارد تیم زنانش رتبه ۲۸ فیفا را به خود اختصاص داده و در سه دوره قبلی خود در مسابقات جهانی در سالهای ۲۰۰۳، ۲۰۰۷ و ۲۰۱۹ در هیچ مسابقهای پیروز نشدند.
تیم آرژانتین از دستاوردهای مسی در قطر الهام خواهد گرفت و برای اولین بار به دنبال رسیدن به مرحله حذفی است. مهاجم تیم زنان «پائولینا گراماگلیا» میگوید: «ما زیرساختهای آنها (تیم مردان) را نداریم. ما به دنبال کسب جام نیستیم، بلکه اهداف خودمان را داریم.»
چهار سال پیش بازیکنان در مرکز تمرین ملی آرژانتین مسی را ملاقات کردند، جایی که مردان برای کوپا آمریکا در برزیل آماده میشدند و زنان مشغول آمادهسازی برای جام جهانی فرانسه بودند. هافبک تیم، فلورنسیا بونسگوندو، میگوید: «من لئو را میشناسم، قبل از رفتن به جام جهانی قبلی با هم ناهار خوردیم. چیزی که بیش از هرچیزی من را شگفتزده کرد این بود که مسی تنها بازیکنی بود که برای عکس گرفتن ماند.»
او ادامه داد: «من هنوز ویدیو یا پیامی از طرف تیم مردان مبنی بر حمایت از تیم زنان قبل از رفتن به نیوزلند ندیدهام. ممکن است با نزدیکتر شدن به جام جهانی این اوضاع تغییر کند. امیدوارم این اتفاق بیافتد.»