داستان اخراج سیاوش یزدانی از استقلال طوری رقم خورد که کمتر هوادار این تیم نسبت به اتفاق رخ داده واکنش منفی نشان داد. چه بسا تصمیم ریکاردو ساپینتو در مورد یزدانی بوی تند «فرافکنی» میداد و شاید این بازیکن بعد از اتفاق بازی با سپاهان سزاوار چنین برخورد محکمی نبود، اما حقیقت آن است که سیاوش کاسه صبر بسیاری از مخاطبان را لبریز کرده بود. حواشی او در چند سال گذشته آنقدر پرشمار بوده که مجموع آنها، تصویری ناسازگار از مدافع میانی آبیها ساخته است. در نتیجه وقتی خبر کنار گذاشته شدن یزدانی آمد، کمتر هوادار استقلال بهطور جدی شکایتش را ابراز کرد. یزدانی سرمایه اجتماعیاش را بهدست خودش از بین برده و کاری کرده که دفاع از او دشوار شده است، در غیراین صورت حتما خیلیها به انتقاد از ساپینتو میپرداختند و مدعی میشدند مربی پرتغالی با این ترفند، صرفا دنبال انحراف افکار عمومی و شانه خالی کردن از مسئولیت نتایج اخیر تیم است.
در هر صورت اما یک نفر باید به ساپینتو یادآوری کند او فقط یک سیاوش یزدانی داشت و از این به بعد قرار نیست بعد از هر ناکامی، با اخراج یک بازیکن فرصت بخرد. شرایط خاص سیاوش و پنالتی بدی که او در دقایق پایانی بازی با سپاهان مرتکب شد، دست بهدست هم داد تا ریکاردو بتواند ایدهاش برای سپر قرار دادن یزدانی را محقق کند. این فرمول، تنها یکبار میتوانست بهکار گرفته شود و نتیجه بدهد. به روایت روشنتر، قرار نیست اگر استقلال مثلا در برابر ملوان هم نتیجه لازم را بهدست نیاورد، شاهد اخراج یک بازیکن دیگر باشیم تا آقای ساپینتو نفسی چاق کند و خودش را به بازی بعدی برساند. حالا عرصه بر مرد پرتغالی تنگتر شده است. او با تیمی که روزبهروز بیشتر رنگ تعلقاتش را میگیرد، باید فوتبال بهتری بازی کند و نتایج مطلوبتری بگیرد. منتظریم ببینیم.