نشریه «گاردین» نوشت: اعداد زیر یادآور هزینه‌های انسانی جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر و همچنین رنج مداوم کارگران مهاجر و دیگر اقشار جامعه در کشور میزبان است.
جانی اینفانتینو، رئیس فیفا، از همه خواسته که فقط روی فوتبال تمرکز کنند. اما تأثیر جام‌جهانی را نباید تنها در فهرست افتخارات مسابقات سنجید، بلکه باید در واقعیت‌های زندگی مردم عادی هم آن را جستجو کرد. اینها تنها بخشی از اعدادی هستند که باعث ننگین بودن استادیوم‌های جدید و درخشان قطر و بیست و دومین دوره جام‌جهانی می‌شود:
۲۰۰ (میلیارد دلار)
رقمی که قطر برای آماده‌سازی جام‌جهانی هزینه کرده است. در حالیکه روسیه در سال ۲۰۱۸ در حدود ۱۱ میلیارد دلار هزینه کرده بود.
۰
تعداد بندهای حقوق بشر یا شرایط مربوط به حمایت از کار که فیفا هنگام اعطای حق میزبانی در سال ۲۰۱۰ از مقامات قطری خواسته بود.
۳
تعداد رسمی آمار مرگ و میر کارگران در طول آماده‌سازی جام‌جهانی ۲۰۲۲ که مقامات قطری و اینفانتینو اعلام کردند.
نیکلاس مک‌گیهان از سازمان حقوق بشر این رقم را «تلاش عمدی برای گمراه کردن» می‌داند، و می‌گوید که آنها این رقم را با در نظر گرفتن تنها یک درصد از پروژه‌های ساخت و ساز در قطر بدست آورده‌اند. کمیته عالی می‌گوید که ۳۶ کارگر دیگر در ساخت و ساز استادیوم هم جان خود را از دست دادند، اما به دلایل «غیر کاری». یعنی آنها مثلاً یک روز بعد از کار به «دلایل طبیعی» درگذشتند!
؟؟؟
تعداد دقیق کارگران مهاجری که در نتیجه سهل‌انگاری در پروژه‌های مرتبط با جام‌جهانی جان خود را از دست دادند. عدد واقعی هرگز مشخص نخواهد شد. به گفته دیده‌بان حقوق بشر، «مقامات قطری در بررسی علل مرگ هزاران کارگر مهاجر (که مرگ بسیاری از آنها را «علل طبیعی» دانسته‌اند)، ناکام مانده‌اند. دیده‌بان حقوق بشر همچنین دریافت که در چنین مواردی، خانواده‌ها نمی‌توانند غرامت مرگ دریافت کنند، زیرا طبق قانون کار قطر، مرگ‌هایی که مرتبط با کار در نظر گرفته نمی‌شوند، مستحق دریافت غرامت نیستند.
۶۵۰۰
کارگران مهاجر از هند، پاکستان، نپال، بنگلادش و سریلانکا که بین سال ۲۰۱۰، (زمانی که میزبانی این مسابقات به قطر اهدا شد) تا سال ۲۰۲۱ در قطر جان باختند.
۲۰۰
مرگ کارگران نپالی بر اثر گرما در قطر. بر اساس مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ که در مجله «کاردیولوژی» چاپ شد، با اقدامات موثر برای حفاظت از گرما، می‌شد جلوی بیش از ۲۰۰ مرگ و میر را گرفت.
۱۰۰۰۰۰
حداقل تعداد کارگرانی که عفو بین‌الملل برشمرده، که به دلیل قوانین کار ضعیف و عدم دسترسی به عدالت در قطر در ۱۲ سال گذشته مورد آزار و اذیت و استثمار قرار گرفتند.
۱۴-۱۸
به گفته عفو بین‌الملل میزان ساعات کاری کارگران مهاجر در قطر، به ویژه در بخش خانگی و امنیتی. گزارشی که اخیراً توسط «اکیدم» منتشر شد، کارگران زیادی را با ساعات کار طولانی نشان می‌دهد، از جمله یک کارگر کنیایی که خودش توضیح داد که بیش از دو سال به مدت ۱۴ ساعت در روز در ورزشگاه لوسیل بدون اضافه‌کاری کار می‌کرد.
۲۲۵ (پوند)
حداقل دستمزد قانونی ماهانه در قطر (۱۰۰۰ ریال)، معادل حدود ۱ پوند در ساعت، اگرچه غذا و محل اقامت ارائه می‌شود.
۱۳۰۰-۳۰۰۰
مبلغی به دلار که به عنوان هزینه استخدام توسط برخی از کارگران مهاجر از هند، بنگلادش، نپال و جاهای دیگر که به دنبال کار در قطر هستند پرداخت می‌شود. در حالی که این امر اکنون غیرقانونی شده، بسیاری از کارگران هنوز برای بازپرداخت هزینه‌های استخدام و بدهی‌های مرتبط با آن و ارسال پول به خانواده‌های خود با مشکل مواجه شده‌اند.
۱۱۹
رتبه قطر در بین ۱۸۰ کشور در شاخص آزادی مطبوعات گزارشگران بدون مرز. که این رتبه نشان می‌دهد قطر نسبت به سایر کشورهای منطقه، کشور بهتری است. با این حال به خبرنگاران هشدار داده شده که احتمالاً در طول جام‌جهانی نظارت شدیدی بر آنها اعمال خواهد شد.
۴۴۰ (میلیون دلار)
عفو بین‌الملل و دیگران بر این باورند که فیفا باید این مبلغ را برای کمک به غرامت کارگران مهاجری که در قطر جان باخته یا آسیب دیده‌اند، بپردازد. این مبلغ معادل جایزه جام‌جهانی است. با این حال، وزیر کار قطر چنین پیشنهادهایی را رد کرده و مدعی است که انتقاد از دولت «نژادپرستانه» محسوب می‌شود. وزیر، علی بن سمیخ المری، به خبرگزاری فرانسه گفت: «هیچ معیاری برای تعیین این بودجه وجود ندارد»، و پرسید: «قربانیان کجا هستند؟ آیا نام قربانیان را دارید؟ این اعداد را از کجا بدست آورده‌اید؟»
