محسن بیاتی نیا، بازیکن اسبق استقلال در گفت‌وگو با خبر ورزشی، درباره شرایط این روزهای تیم ملی و وضعیت استقلال، بدون سرمربی اظهاراتی را مطرح کرد.
از اوضاع و احوال تیم ملی فوتبال ایران خبر دارید؟
متاسفانه ما راه را اشتباه می‌رویم و تیم ملی را در شرایطی قرار داده ایم که اصلاً مطلوب تیمی که خودش را برای جام جهانی آماده میکند نیست.
بیشتر در این باره توضیح می‌دهید؟
کشورهایی که در جام جهانی حضور می‌یابند، سعی می‌کنند نسبت به چهار سال قبل بهترین عملکرد را داشته باشند و اشتباهاتی که در راه رسیدن به جام جهانی قبلی داشته اند را تکرار نکنند و به طور کلی یک تیم شسته و رفته تر نسبت به دور قبل را به جام جهانی بعدی برسانند. اما در فوتبال ایران هر دوره شاهد بروز اشتباهات و ایرادهای بیشتری نسبت به قبل هستیم. شاید این از برنامه‌ریزی ما باشد.
واقعا چرا این گونه است؟
اصلاً من یک سوال دارم؛ چرا ما در فوتبالمان اینقدر زمان کم می‌آوریم و چرا دیگر کشورها هیچ وقت زمان کم نمی‌آورند؟ چرا ما همیشه دیر به جایی که میخواهیم میرسیم؟ چرا اینقدر می‌گوییم فرصت کم است؟ برای اینکه دیگر کشورهای صاحب فوتبال برای فردای خود برنامه دارند. اما متاسفانه ما هیچ برنامه‌ای نداریم و کلا میخواهیم به روز برنامه ریزی کنیم، به روز زندگی کنیم و به روز تصمیم بگیریم. با این شرایط تیم فوتبال ایران همچنان در خم کوچه اول باقی می‌ماند و اصلاً کوچه‌های بعدی را نمی‌بیند.
به نظر شما بازی با الجزایر در این شرایط تا چه اندازه به سود تیم ملی است؟
بستگی دارد که الجزایر با چه شرایطی به مصاف تیم ایران بیاید. باید ببینیم آیا الجزایر با تیم اولش می‌آید یا تیم دوم یا سومش! شاید اگر الجزایر با تیم اولش به میدان بیاید بد نباشد اما یک سوال مطرح است.
چه سوالی؟
اینکه آخر الجزایر شبیه به کدام یک از کشورهایی است که ما با آنها هم گروه هستیم؟ الجزایر شبیه انگلیس بازی میکند؟ مثل آمریکاست یا به ولز شباهت دارد!
شاید این بازی تنها در جهت یک ایجاد هماهنگی باشد؟
اگر اینگونه بود که تیم پیشکسوتان خودمان هم می‌توانست با تیم ملی بازی کند. همانطور که جواد کاظمیان گفته بود ما پیشکسوتان حاضریم با تیم ملی بازی کنیم تا هماهنگی بچه‌های ملی پوش شود. به خدا ما هم می‌توانستیم این کار را بکنیم. من دلم به حال این نسل خوب فوتبال مان می‌سوزد. ما یکی از بهترین نسل‌های فوتبال را داریم ولی متاسفانه تدارک مان به گونه‌ای است که کاملاً در مسیر ناامید کننده ای قدم برمیداریم.
چه پیشنهادی دارید؟
قطعاً من هم پیشنهادم مثل بقیه اهالی فوتبال در رابطه با تدارک بهتر برای جام جهانی است. امیدوارم لااقل در این پنج ماه باقی مانده شرایط به گونه ای رقم بخورد که فدراسیون بتواند بازی‌های بهتری را برای تیم ملی رقم بزند. نه اینکه هر کشوری پیشنهاد کرد ما هم از روی ناچاری بپذیریم. البته باید به فدراسیون هم حق داد.
چطور؟
برای اینکه فدراسیون ما هم در شرایط بدی قرار دارد و نباید این را از نظر دور نگه داریم. همه تقصیرها برگردان فدراسیون نیست. فدراسیون بخشی از این وضعیت را ایجاد کرده اما بخش دیگر این مسائل به خاطر اتفاقات دیگری است که باید آنها را هم در نظر گرفت.
درباره استقلال و بلاتکلیفی نیمکت مربیگری این تیم چه صحبتی دارید؟
معمولاً تیمی‌که با این قدرت و نتایج و رکوردها قهرمان می‌شود شرایط سختی را برای مربی فصل بعدش رقم می‌زند. نه تنها در ایران، بلکه در خیلی از کشورهای دیگر هم قبول هدایت چنین تیمی‌تا حد زیادی ترسناک است. به خاطر همین کمتر کسی برای سرمربیگری تیمی‌با این قدرت پا پیش میگذارد. به این خاطر فکر می‌کنم در این شرایط یک مربی ایرانی هدایت استقلال را قبول نکند.
به نظر شما چه کسی می‌تواند این استقلال را هدایت کند؟
قطعاً یک مربی خوب خارجی! کسی که به خودش اطمینان زیادی داشته باشد و البته به شدت حرفه ای فکر کند. اما یک سوال دیگر هم در رابطه با مربیان داخلی مطرح است.
چه سوالی؟
اینکه چرا نباید همان طور که به فرهاد مجیدی اعتماد کردیم به مربیان دیگر داخلی هم اعتماد کنیم؟ کاملا به یاد داریم که فرهاد مجیدی در شروع فصل بیست و یکم لیگ برتر به شدت مورد انتقاد برخی از کارشناسان فوتبالی بود. اینکه خیلی‌ها او را قبول نمی‌کردند و معتقد بودند موفق نمی‌شود اما همان‌ها در پایان فصل به تعریف و تمجید از فرهاد مجیدی پرداختند. بنابراین فکر می‌کنم می‌توان تحت شرایطی خاص به مربی ایرانی هم اعتماد کرد. گرچه باز هم می‌گویم بعید میدانم مربی ایرانی هدایت استقلال را قبول کند از این رو فکر می‌کنم انتخاب مربی خارجی برای استقلال معقول تر باشد.
