آنخل دی‌ماریا در آستانه انتقال به بارسلونا و تبدیل شدن به آخرین بازیکن در صف طولانی فوق‌ستاره‌هایی است که در هر دو طرف ال‌کلاسیکو بازی می‌کند. گفته می‌شود ستاره ۳۴ ساله آرژانتینی با کنار گذاشتن یوونتوس پس از خروج احساسی‌اش از پاری‌سن‌ژرمن، با پیوستن به نوکمپ موافقت کرده است.
دی‌ماریا که در اوایل دوران حرفه‌ای خود در تیم رئال مادرید حضور داشت، با ۱۹۴ بازی بین سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵، اکنون می‌تواند قلب میلیون‌ها هوادار سپیدپوش‌ها را بشکند.
اگرچه او اولین نفر نیست. در مجموع، ۳۶ بازیکن شگفت‌انگیز در طول دوران حرفه‌ای خود هم در رئال مادرید و هم در بارسلونا حضور داشته‌اند؛ از جمله چند فوق‌ستاره واقعی. لیست کامل را در ادامه مشاهده کنید.
لوئیس فیگو
فیگو که مسلماً بهترین بازیکن جهان در آن زمان بود، وقتی در تابستان سال ۲۰۰۰ مستقیماً به رئالمادرید رفت، قلب هواداران بارسلونا را شکست. فیگو با تقسیم ۱۲ ماه گذشته بین دو غول فوتبال اسپانیا، اواخر همان سال توپ طلا را برنده شد. در مجموع، اسطوره پرتغالی بیش از ۲۰۰ بازی برای هر دو باشگاه انجام داد، در هر دو باشگاه دو بار قهرمان لالیگا شد و یک جام لیگ قهرمانان را به همراه مادریدی‌ها به کارنامه خود اضافه کرد. اما فیگو هر بار که به نوکمپ بازمی‌گشت مورد آزار و اذیت شدید قرار می‌گرفت. هم‌تیمی سابقش میشل سالگادو ادعا میکرد که «سکه، چاقو و بطری شیشه‌ای» در میان چیزهای دیگر به او پرتاب می‌شد، حتی سر خوک!
رونالدو
برخلاف فیگو، رونالدو مستقیماً از بارسا به رئال نقل مکان نکرد. اسطوره برزیلی در فصل ۱۹۹۷-۱۹۹۶ در نوکمپ در ۴۹ بازی ۴۷ گل به ثمر رساند و بعد به اینتر رفت. رونالدو در سال ۲۰۰۲ به اسپانیا برگشت و به رئالمادرید پیوست تا خط حمله کهکشانی‌ها را قدرتمندتر کند. این مهاجم اسطوره‌ای در دوران حضورش در برنابئو با مصدومیت دست و پنجه نرم میکرد، اما همچنان مورد علاقه هواداران سپیدپوشان است. او نمونه نادر از بازیکنی است که در هر دو طرف بازی کرده اما مورد تحسین هواداران هر دو باشگاه است.
ساموئل اتوئو
این مهاجم افسانه‌ای در جوانی توسط رئالمادرید از آکادمی در زادگاهش کامرون بیرون کشیده شد، اما هرگز در پایتخت اسپانیا به درجه مطلوب نرسید. اتوئو پس از رها شدن، در مایورکا پیشرفت کرد و در سال ۲۰۰۴ راهی بارسلونا شد، و در آنجا تبدیل به یکی از مخوف‌ترین مهاجمان جهان شد. اسطوره نوکمپ ۱۳۰ بار برای بارسا گلزنی کرد، سه عنوان قهرمانی لالیگا و دو قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد و بعد به اینتر ژوزه مورینیو رفت و در آنجا بلافاصله سه گانه را به دست آورد.
لوئیس انریکه
سرمربی اسپانیایی در طول دوران درخشان خود بیش از ۲۰۰ بازی برای بارسلونا و رئالمادرید انجام داد. انریکه در طول ۵ سال حضور خود در رئال، ۳ جام به دست آورد، و در سال ۱۹۹۶ با این ادعا که احساس می‌کند در برنابئو از او آنطور که باید قدردانی نمی‌شود، مجبور به انتقال تلخ به بارسا شد. هواداران نوکمپ ابتدا نسبت به انتقال او شک داشتند، اما او به سرعت با گلزنی در تعدادی از بازی‌های ال‌کلاسیکو مقابل تیم قدیمی خود، نظر آن‌ها را جلب کرد. انریکه ۲ عنوان قهرمانی لالیگا را در بارسلونا به دست آورد و بعداً به عنوان سرمربی برگزیده شد و دو قهرمانی دیگر در لیگ و حتی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۱۵ را به کارنامه اضافه کرد.
میکائیل لادروپ
اسطوره دانمارکی یک مهره کلیدی در «تیم رویایی» بارسلونا تحت هدایت یوهان کرویف بود و ۴ قهرمانی پیاپی لالیگا را به‌دست آورد. فرانتس بکن‌باوئر، اسطوره آلمانی، لادروپ را «بهترین بازیکن دهه ۱۹۹۰» نامید. اما بازیکن دانمارکی پس از درگیری شدید با کرویف در سال ۱۹۹۴ مستقیماً به رئالمادرید نقل مکان کرد و بلافاصله به باشگاه کمک کرد تا اولین قهرمانی لالیگای خود در عرض ۵ سال را کسب کند. به طور باورنکردنی، لادروپ در دو برد ۵-۰ ال‌کلاسیکو بازی کرد؛ یکی در آخرین فصل حضورش در بارسلونا و دیگری در اولین فصل حضورش در مادرید. این هافبک افسانه‌ای تنها ۲ سال را در برنابئو گذراند و سپس راهی ژاپن شد و دوران حرفه‌ای خود را به پایان رساند.
گئورگی هاجی
این بازیکن بااستعداد رومانیایی ۲ سال را در رئال مادرید و ۲ سال را در بارسلونا گذراند اما به طرز عجیبی هرگز قهرمان لالیگا نشد. هاجی پس از بازی در جام جهانی ۱۹۹۰ به رئال پیوست و در سال ۱۹۹۲ به برشا ایتالیا رفت. پس از سقوط به سری‌بی و صعود به سری‌آ، به اسپانیا بازگشت تا برای بارسلونا بازی کند. در مجموع، هاجی با هر دو غول اسپانیایی یک سوپرجام اسپانیا را بدست آورد و نه چیز بیشتری.
آلفردو دی‌استفانو
دی‌استفانو، یکی از بهترین بازیکنان جهان، رسماً هرگز برای بارسلونا بازی نکرد. تعدادی تئوری توطئه باورنکردنی در مورد انتقال جنجالی او به رئالمادرید وجود دارد و شما می‌توانید همه چیز را در اینجا بخوانید. دی‌استفانو در سال ۱۹۵۳ تیم ملیوناریوس کلمبیایی را ترک کرد و بارسلونا و رئال به دنبال امضای قرارداد با او بودند. به طرز عجیبی، پس از یک اختلاف حقوقی طولانی، اتحادیه فوتبال اسپانیا تصمیم گرفت که دو باشگاه باید قرارداد او را با هم به اشتراک بگذارند و او برای هر یک از طرفین در فصول متناوب بازی کند. دی‌استفانو قبل از شروع اولین فصل خود در رئال، با بارسلونا تمرین کرد و حتی در چند بازی دوستانه برای آن‌ها به میدان رفت. بارسلونا پس از درگیری‌های اولیه در پایتخت اسپانیا، سهم خود از قرارداد را به رئال فروخت و دی‌استفانو بلافاصله با هت‌تریک مقابل آن‌ها، کارشان را جبران کرد. این مهاجم در ۳۹۶ بازی برای تیم برنابئو ۳۰۸ گل به ثمر رساند و ۸ قهرمانی لالیگا و ۵ جام اروپا را به‌دست آورد. هواداران بارسلونا هنوز با این موضوع کنار نیامده‌اند.
دیگران
آلفونسو آلبنیس، لورنسو آمادور، خوسه آنخل برائوندو، آلبرت سلادس، آرسنیو کومامالا، اواریستو دماسدو، انریکه نورماند فاوری، ماریانو گارسیا دلاپوئرتا، دانیل گارسیا لارا، فرناند گویوارتس، هیلاریو، لاسلو کاساش، لوسیانو لیساراگا، جولن لوپتگی، لوئیس میلا، لوسین مولر، فرناندو مونیوس، آلفونسو ناوارو، چوس پردا، آلفونسو پرس، روبرت پروسینچکی، خوزه کویرانته، والتر روزیتسکی، جوسیپ سامیتیه، خاویر ساویولا، برند شوستر، میکل سولر، جوستو تخادا، ریکاردو سامورا.
