برتری یک بر صفر استقلال مقابل فولاد خوزستان در هفته دوازدهم لیگ برتر باعث شد این تیم همچنان با اختلاف سه امتیاز نسبت به رقبای تعقیب کننده خود در بالای جدول قرار بگیرد. علیرضا اکبرپور در گفت‌وگو با خبرورزشی، درباره دیدار تیم‌های استقلال و فولاد، اهمیت پیروزی شاگردان فرهاد مجیدی و دیگر حواشی مربوط به باشگاه استقلال اظهاراتی را مطرح کرد.
استقلال بالاخره فولاد را شکست داد. نظرتان درباره این پیروزی چیست؟
وقتی تیمی مدعی کسب عنوان قهرمانی است باید در تمام بازیهایش امتیاز کامل را بگیرد و دیگر برایش مهم نباشد که با سپاهان بازی می‌کند یا فولاد یا یک تیم ته جدولی. استقلال باید تمام امتیازات را جمع کند. به ویژه اینکه در دور برگشت مسابقات سخت‌تر هم می‌شود.
فولاد را چطور دیدید؟
به نظرم فولاد یکی از بهترین تیم‌های لیگ است. استقلال هم در این چند بازی آخر مقابل فولاد به مشکل خورده بود. تیمی است که به راحتی نمی‌بازد و مقابل بزرگان محکم می‌ایستد. از طرفی طبیعی بود که این بازی بین فرهاد مجیدی و جواد نکونام حیثیتی باشد. هیچکدام دوست نداشتند به هم ببازند. در نهایت خداراشکر که استقلال توانست یک گل بزند و به خوبی از آن مراقبت کند.
درباره گل مهدی پور صحبتی دارید؟
بله! گل استثنایی و زیبایی بود. از این گلها در لیگ کمتر زده می‌شود. در چنین مسابقاتی که دو تیم به خوبی دفاع می‌کنند معمولا گلها روی چنین ضرباتی به ثمر می‌رسد. گل مهدی پور شبیه گلهای کریستیانو رونالدو بود که ابتدا توپ به بالا می‌رود و ناگهان به پایین برمیگردد.
شما به عنوان یک فوتبالیست، می‌دانید چطور می‌توان چنین ضرباتی را به توپ زد؟
معمولاً برای زدن این ضربات باید توپ را به حالت دراپ یعنی چرخش برعکس شوت کرد. در چنین حالتی توپ در حال چرخیدن به طرف پایین برمیگردد و مسیرش ناگهان تغییر می‌کند. من شبیه این گل را جلوی همین فولاد خوزستان از فاصله ۳۰ یا ۴۰ متری زده بودم. آن زمان دروازه‌بان فولاد ابراهیم میرزاپور بود و در دزفول بازی میکردیم. خدابیامرز منصور پورحیدری سرمربی مان بود. من در آن بازی یک پنالتی گرفتم و یک گل اینچنینی زدم. البته توپی که من زدم روی زمین نبود و روی هوا به من رسید، من هم بلافاصله آن را زدم.
فرهاد مجیدی در نشست خبری قبل و بعد از بازی گفت من به رکوردها کاری ندارم و روزی خوشحال می‌شوم که جام را بالای دست‌های وریا غفوری ببینم. هدفش از این حرف چیست؟
طبیعی است که هر مربی دوست دارد تیمش را قهرمان کند حالا به هر شکلی که شده. البته منظورم شکل فنی است نه شرایط خاص بیرون از زمین. در قهرمانی‌ها معمولاً رکوردهایی هم این طرف و آن طرف می‌شود. مثل کمترین گل خورده و یا باخت‌های خیلی کم یا گلهای زیاد زده، اما وقتی تیم قهرمان نشود هر چقدر هم رکورد بزند برای سرمربی تیم ارزشی ندارد. در واقع رکورد بدون قهرمانی فایده‌ای ندارد. قطعاً فرهاد مجیدی هم دوست دارد استقلال قهرمان شود چون آن وقت خیلی از رکوردها به چشم می‌آید.
نظر شما درباره اتفاقات مربوط به صدور مجوز حرفه ای برای استقلال و پرسپولیس چیست؟
بالاخره باید یک زمانی این مسائل درست شود. شتر سواری دولا دولا نمی‌شود. یا ما حرفه‌ای هستیم یا نیستیم. به نظر من اگر یک سال به آسیا نرویم و فوتبال مان را درست کنیم خیلی بهتر از این است که هر سال برویم و هر سال در چنین روزهایی منت این و آن را بکشیم تا به ما مجوز بدهند. به خدا ارزش ایران بالاتر از این است که منت کسی را بکشد تا به فوتبالش مجوز بدهند. چرا خودمان را اسباب خنده همسایه‌های عرب مان می‌کنیم؟ چرا این همه استرس به باشگاه‌ها وارد می‌کنیم؟ اگر ایرانی هستید و دوست ندارید ایرانی در آسیا کوچک شود بیایید یکبار برای همیشه این مسائل را از پایه درست کنید. شکر خدا پول و امکانات هم که هست، پس چرا اقدامی‌برای حل ابتدایی ترین مسایل فوتبال نمی‌کنید؟
