خبرورزشی/ مجید ابونوری؛ مدتهای مدیدی است که باچنین پیشامدی روبه رو هستیم و رقبا راههای فرارش را فراموش کرده اند. بهتر است دور پس گرفتن جام از پرسپولیس را خط بکشید. چون معلوم نیست؛ رقبا توانش و پرسپولیس، قصد کوتاه آمدنش را داشته باشد!
پرسپولیس آنقدرخوب جام میگیرد که اگر عکسش روی جلد «مجله تایم» برود، من خریدارش خواهم بود! آنها سالهاست برای این هدف مشخص میجنگنند. بازیکنان پرسپولیس انگار یک چیز را خیلی خوب میدانند، و آن پیروز شدن و جام گرفتن است. چنان هیجانی دراین تیم موج میزند که باورنکردنی است. میلی سیری
ناپذیر برای موفقیت و ولعی خاص برای قرار گرفتن روی سکوی قهرمانی!
***
بازی پرسپولیس، هم به سوت آغاز بازی و هم به سوت پایان بازی وفادار است. هم به نتیجه و هم به کیفیت! شاگردان گل محمدی بی آنکه ازحرکت بایستند به خود و اوضاع مسلط هستند. در میدان مسابقه آرامش از شاگردان گل محمدی سلب نمیشود. حتی زمانی که حریفان بر روح و روانشان اثر می گذارند.
من نه قصد توهین دارم، و نه قصد رژه رفتن روی شعور شما؛ این پرسپولیس نه امسال، بلکه درسالهای آینده نیز، قهرمان ایران خواهد بود! رقبای ارتش سرخ آنقدر با دردهایشان سوختند و ساختند، که سوختند!
آنها دلشان بیشتر از دیروز، و بیشتر از امروز و بیشتر از حالا برای موفقیت تنگ شده است! آنها دیگر پاهایشان رمقی ندارد و چشم هایشان تیره و تار شده است. هرچه میگذرد، گودال پرسشهای بی پایانشان عمیقتر می شود. و اینکه کی و چه زمانی، ناکامی از ما رو برمی گرداند؟
هرچه پرسپولیس -البته فقط درمیدان مسابقه- فارغبالانه به سمت خوشبختی گام برمی دارد، رقبایش کورمال کورمال، با مصائب ناتمامشان دست وپنجه نرم میکنند! آنها روزگارشان جور نیست، و روزهای بدشان به خوبیهایشان میچربد!
***
اتفاقی افتاد که پیش بینی میکردیم. خوشیهای پرسپولیس تمامی ندارد. هرچه رقبایش، درناخوشی غوطه ورند، آنها از خوشی روی پاهایشان بند نیستند! ارتش سرخ تیمی است خوش اشتها، که وقتی تهییج میشود، باید او را به مانند یک «هیولا» متصور شد! آنها همه جام ها را در انحصار خود گرفته اند و هیچ موضوعی مانع نمیشود که آنها ذرهای عقب نشینی کنند.
موفقیتهای پرسپولیس، زخمهای رقبایش را از فرط درد به زق زق کردن کشانده و حالا با این نتایج باید آرزوهایشان را در خاطره هایشان دنبال کنند.
پرسپولیس آنقدرخوب جام میگیرد که اگر عکسش روی جلد «مجله تایم» برود، من خریدارش خواهم بود! آنها سالهاست برای این هدف مشخص میجنگنند. بازیکنان پرسپولیس انگار یک چیز را خیلی خوب میدانند، و آن پیروز شدن و جام گرفتن است. چنان هیجانی دراین تیم موج میزند که باورنکردنی است. میلی سیری
ناپذیر برای موفقیت و ولعی خاص برای قرار گرفتن روی سکوی قهرمانی!
***
بازی پرسپولیس، هم به سوت آغاز بازی و هم به سوت پایان بازی وفادار است. هم به نتیجه و هم به کیفیت! شاگردان گل محمدی بی آنکه ازحرکت بایستند به خود و اوضاع مسلط هستند. در میدان مسابقه آرامش از شاگردان گل محمدی سلب نمیشود. حتی زمانی که حریفان بر روح و روانشان اثر می گذارند.
من نه قصد توهین دارم، و نه قصد رژه رفتن روی شعور شما؛ این پرسپولیس نه امسال، بلکه درسالهای آینده نیز، قهرمان ایران خواهد بود! رقبای ارتش سرخ آنقدر با دردهایشان سوختند و ساختند، که سوختند!
آنها دلشان بیشتر از دیروز، و بیشتر از امروز و بیشتر از حالا برای موفقیت تنگ شده است! آنها دیگر پاهایشان رمقی ندارد و چشم هایشان تیره و تار شده است. هرچه میگذرد، گودال پرسشهای بی پایانشان عمیقتر می شود. و اینکه کی و چه زمانی، ناکامی از ما رو برمی گرداند؟
هرچه پرسپولیس -البته فقط درمیدان مسابقه- فارغبالانه به سمت خوشبختی گام برمی دارد، رقبایش کورمال کورمال، با مصائب ناتمامشان دست وپنجه نرم میکنند! آنها روزگارشان جور نیست، و روزهای بدشان به خوبیهایشان میچربد!
***
اتفاقی افتاد که پیش بینی میکردیم. خوشیهای پرسپولیس تمامی ندارد. هرچه رقبایش، درناخوشی غوطه ورند، آنها از خوشی روی پاهایشان بند نیستند! ارتش سرخ تیمی است خوش اشتها، که وقتی تهییج میشود، باید او را به مانند یک «هیولا» متصور شد! آنها همه جام ها را در انحصار خود گرفته اند و هیچ موضوعی مانع نمیشود که آنها ذرهای عقب نشینی کنند.
موفقیتهای پرسپولیس، زخمهای رقبایش را از فرط درد به زق زق کردن کشانده و حالا با این نتایج باید آرزوهایشان را در خاطره هایشان دنبال کنند.