به گزارش خبرورزشی، ستاره والیبال ایران که المپیک توکیو را پایان راه خود در تیم ملی می‌داند، به خاطر بالا رفتن نرخ ارز بیشتر علاقه دارد والیبال خود را در باشگاه‌های اروپایی ادامه دهد. با اینکه این روزها سیدمحمد موسوی با اصرار مصطفی کارخانه برای پیوستن به سایپا مواجه شده، معتقد است بازی کردن در لیگ ایران با توجه به نرخ فعلی ارز توجیه اقتصادی ندارد.

موسوی که در آستانه پیوستن به یکی از بهترین تیم های روسیه بود، در گفت‌وگو با درباره منتفی شدن این انتقال گفت: تیم روسی برای پست سرعتی دو گزینه داشت که رقابت بین من و یک بازیکن از صربستان بود. البته بازیکن صرب در سطح من نبود، اما با توجه به اینکه همه بازیکنان کمروو به زبان روسی مسلط هستند، این باشگاه ترجیح داد مرا جذب نکند. من همچنان پیشنهادات دیگری از کشورهای اروپایی دارم و در ایران هم با سایپا صحبت کردم.

وی در واکنش به اینکه برخی از بالا رفتن قرارداد والیبالیست‌ها و پرداخت دستمزدهای میلیاردی در لیگ والیبال انتقاد کردند، عنوان کرد: شما باید به دلار قراردادها را حساب کنید. 2 میلیارد تومان الان می شود 100 هزار یورو که در کشورهای اروپایی کف قراردادهاست. البته چندین سال است که قراردادها در والیبال میلیاردی شده. من سال 93 با پیکان یک میلیارد قرارداد بستم؛ الان که 6 سال گذشته و قیمت دلار هم چند برابر شده.

ملی‌پوش والیبال ادامه داد: متاسفانه برخی حاشیه‌هایی درست می‌کنند که از خود خانواده والیبال هستند. تیم‌هایی که نتوانستند بازیکن جذب کنند، این حرف‌ها را مطرح می‌کنند. یک میلیارد تومان مگر در این زمانه پولی است که از آن انتقاد می‌کنند. یک ماشین هم نمی شود با یک میلیارد خرید. 4 صفر پول‌ها را بردارند، فکر کنم دیگر یک میلیارد در چشم کسی نباشد. قراردادهای میلیاردی در والیبال چیز عجیبی نیست. در لیگ فوتبال از دوستان خودم در پرسپولیس کسانی را می‌شناسم که 6 میلیارد قرارداد بستند. البته آن‌ها هم اگر به باشگاه‌های خارجی بروند، بیشتر پول می‌گیرند. نمی‌دانم چرا هنوز مثل زمانی که دلار 3 هزار تومان بود، با دستمزد بازیکنان برخورد می‌کنند.

موسوی در رابطه با پیام خداحافظی باشگاه اولشتین لهستان برای او گفت: روزهای خوبی در اولشتین داشتم. اتفاقا آن‌ها قبل از کرونا مصر بودند که قرارداد را تمدید کنیم. بعد از این اتفاقاتی که رخ داد، اعلام کردند 40 درصد از درآمدشان برای فصل بعد کسر شده. بازهم به من گفتند که اگر می‌خواهی با این شرایط بمانی، ما استقبال می‌کنیم، اما من قبول نکردم.

وی در پایان افزود: اما باور کنید در لهستان سر ساعتی که می‌گفتند پول به حساب واریز می‌شود و حتی نیم ساعت هم بدقولی نمی‌کردند. در ضمن آن‌ها تمام هزینه‌های بلیت رفت و برگشت، اجاره خانه و حتی تغذیه مرا می‌دادند. اگر در ایران بازی کنم، فقط باید کلی اجاره خانه و هزینه‌های زندگی‌ام را بدهم.