او در ادامه بیان کرد: با شیوع کرونا چالشی به نام "در خانه می‌مانیم" را به راه انداختیم و خوشبختانه خیلی از ورزشکاران آن را انجام دادند. من هم نزدیک به دو ماه است که در قرنطینه هستم. موقعیت جغرافیایی من به گونه‌ای است که به راحتی می‌توانم در خانه یا حیاطمان تمرین کنم اما خیلی از بازیکنان در آپارتمان زندگی می‌کنند و جایی برای تمرین ندارند.

کیفیت لیگ به دلیل شیوع کرونا پایین می‌آید

قمی در مورد تاثیر تعطیلی لیگ بر کیفیت مسابقات اظهار کرد: قطعاً کیفیت لیگ پایین می‌آید چون بازیکنان شرایط تمرین در فضای باز را ندارند. امیدوارم هر چه زودتر شر این بیماری کم شود تا مسابقات را از سر بگیریم اما با توجه به این که مردم دوباره بیرون از خانه می‌روند، این بیماری ادامه‌دار است و هر چه بازیکنان بیش‌تر خانه بمانند بدنشان به طور کامل از شرایط آمادگی دور می‌شود.

مشکلاتی که گریبان‌گیر فوتبال بانوان است

قمی با بیان این که فوتبال بانوان مشکلات خیلی زیادی دارد، تصریح کرد: نبود اسپانسر یکی از این مشکلات است به ویژه الان که لیگ تعطیل است، خیلی از تیم‌ها ضرر مالی زیادی کرده‌اند. در بخش مردان هم تمام فوتبالیست‌ها می‌گویند حق و حقوق‌شان چه می‌شود؟ شرایط برای بانوان خیلی سخت‌تر است با توجه به این که عقب افتادگی لیگ احتمالا تا سه ماه طول بکشد، تیم‌ها از نظر هزینه خیلی ضرر می‌کنند. از طرف دیگر نبود پخش زنده بازی‌ها، نبود فیلمبردار و خبرنگار مشکلاتی است که فوتبال بانوان با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. البته خبرنگاران از نظر رسانه‌ای بیش‌تر حمایت می‌کنند و با وجود محدودیت‌هایی که دارند از پشت فنس، زیر زمین و یواشکی به دنبال تهیه گزارش هستند تا فوتبال بانوان پیشرفت کند.

او در ادامه افزود: متاسفانه از بازی‌ها فیلم‌ تهیه نمی‌شود و کسی مسابقات را در برنامه‌ها بررسی نمی‌کند؛ ما از داوری خیلی آسیب دیدیم و امسال خیلی از تیم‌ها در این زمینه مشکل داشتند. اگر در یک برنامه قضاوت‌ها بررسی می‌شد، داوران حواس‌شان را بیش‌تر جمع می‌کردند و این خیلی کمک‌کننده بود. در کل مشکلات خیلی زیاد است از کدام‌شان بگویم؟

دو سال است که می‌خواهم خداحافظی کنم‌

قمی به بزرگ‌ترین آرزوی ورزشی خود اشاره کرد و گفت: در حال حاضر آرزویم این است که بتوانم برای تیمی که با آن کار می‌کنم مثمر ثمر باشم اما به طور کلی دوست دارم یکی از مربیان بزرگ و کاربلد در ایران باشم.

او در پاسخ به این سوال که به این فکر کرده‌ای چه زمانی وارد حرفه مربیگری شوی؟ گفت: دو سال است که دیگر نمی‌خواهم بازی کنم اما مربیان می‌گویند هنوز زود است و باید بازی کنی. اگر به خودم باشد امسال خداحافظی می‌کنم اما خیلی از مربیان چون صلاح فوتبال من را می‌خواهند معتقدند هنوز جا برای بازی دارم. تا جایی که برای تیم مثمر ثمر باشم ادامه می‌دهم، در غیر این صورت خداحافظی می‌کنم.

از فوتبال بانوان دلسرد شده‌ام

قمی با بیان این که از فوتبال بانوان دلسرد شده‌ام، افزود: در تیم هیات فوتبال البرز بازی می‌کنم، مسوولان این تیم از بانوان حمایت می‌کنند. برای اولین بار است مسوولانی را می‌بینم که از تیم بانوان همه جانبه حمایت می‌کنند. در کل از فوتبال ایران دلسرد شده‌ام؛ خیلی از بازیکنان تنها شغل‌شان فوتبال است و امیدشان به پولی است که از این طریق به دست می‌آورند اما باشگاه به آن‌ها پولی نمی‌دهد یا این که مسوولان اواسط لیگ تهدید می‌کنند که تیم را منحل می‌کنند. وقتی چنین چیزهایی را می‌بینیم با خودمان می‌گوییم برای چه تا این حد زحمت می‌کشیم، همه جان و آینده‌مان را می‌گذاریم تا یکسری مسوولان تهدید به انحلال تیم کنند؟ ای کاش از مسوولان هیات البرز یاد بگیرند.

سرمایه‌گذاری در بخش پایه باعث پیشرفت می‌شود

قمی در مورد تاثیر آکادمی‌های فوتبال در پیشرفت بخش بانوان گفت: با بررسی پیشرفت فوتبال در کشورهای دیگر می‌بینم که تمام سرمایه گذاری‌شان روی بازیکنان کم سن و سال است. از پایه به بازیکنان فوتبال درست آموزش می‌دهند. دختران در ایران نمی‌توانند به راحتی بیرون بروند و مثل پسرها در کوچه و خیابان بازی کنند در نتیجه آکادمی‌ها کمک می‌کند تا آن‌ها را آموزش بدهیم.

کاپیتان تیم ملی فوتبال بانوان در ادامه بیان کرد: خانم نیلوفر اردلان که آکادمی دارد،  بازیکن تیم ملی بوده است و تجربه‌اش خیلی به دختران کمک می‌کند. او می‌تواند بازیکنان خوبی را تربیت کند. علاوه بر این امسال سه نفر از بازیکنان ۱۴ و ۱۵ ساله آکادمی خانم مینا هاشمی در تیم هیات البرز حضور دارند و خیلی خوب و با استعداد هستند. در واقع فوتبال بازی کردن را بلد هستند. در کل این آکادمی‌ها به فوتبال ما کمک می‌کنند و باعث پیشرفت بانوان می‌شوند.