شما هنوز چیزی ندیده‌اید؛ آرنه بهتر از کلوپ است/ تو شایسته این جایگاهی قهرمان!

به گزارش خبرورزشی، دومینیک کینگ در روتردام به دیدار یان اورس رفته، مردی که رییس آرنه اسلوت بود و حالا او را تشریح می کند؛

یان اِوِرس تلفنش را بیرون می‌آورد و شروع به جستجو می‌کند. می‌خواهد ویدیویی را پیدا کند که در آغاز سفری بزرگ برای شاگردش فرستاده بود.
اِورس، مردی هوشمند در دنیای فوتبال و از نزدیکان پیشین یوهان کرایف، افتخار نادری دارد: بازی برای هر دو باشگاه فاینورد و آژاکس. اما همان‌طور که در طول این گفت‌وگو بارها رخ می‌دهد، با لبخندی فروتنانه صحبتش را ادامه می‌دهد.

او می‌گوید: «با او تماس گرفتم و گفتم که قرار است یک خبرنگار بیاید. به او گفتم: “نگران نباش، فقط دروغ‌های قشنگ درباره‌ات می‌گویم!” صبر کن… اینجاست.»
ویدیویی از گل‌های زیبا و تصاویر پرشور هواداران شادمان شروع به پخش می‌کند. این همان ویدیویی است که اِورس در مه ۲۰۲۱ برای آرنه اسلات فرستاد تا نشان دهد در روتردام چه چیزی ممکن است و باور داشت شاگردش می‌تواند به آن دست یابد.

اِورس می‌گوید: «او فاینورد را قهرمان کرد، آن‌ها را به یک فینال اروپایی رساند و به آن‌ها اعتمادبه‌نفس بخشید. این را دوست دارم. مردم شیفته‌ی او شده‌اند؛ و این تنها زمانی رخ می‌دهد که یک مربی خارق‌العاده باشی. او اینگونه است. در فاینورد، همچون خدایی بود. همین اتفاق در لیورپول هم خواهد افتاد.»

اِورس، مردی ۷۱ ساله و پرانرژی، هنوز به مرسی‌ساید نرفته تا شاگرد سابقش را ببیند، اما تمامی قدم‌های درخشان سال نخست او در انگلستان را پیگیری کرده است و به خوبی می‌داند چه موفقیتی در آستانه‌ی وقوع است؛ موفقیتی که برای او غافلگیرکننده نیست.

او ادامه می‌دهد: «کسی از من پرسید: “یورگن کلوپ طی ۱۰ سال چند قهرمانی برای لیورپول آورد؟” او یک لیگ و یک لیگ قهرمانان برد – که بسیار خوب است. تیم فوق‌العاده‌ای هم داشت.
اما وقتی گفتم “فکر می‌کنم آرنه مربی بهتری از کلوپ است”، مردم طوری به من نگاه کردند انگار دیوانه شده‌ام! اما حقیقت این است: نگاه آرنه به فوتبال بهتر است. هنوز لیگ قهرمانان را نبرده، اما اگر من مالک یک باشگاه بزرگ بودم، آرنه گزینه‌ی اولم بود – حتی پیش از پپ گواردیولا.»
حرفی جسورانه و پرشور، که اِورس با قاطعیت بیان می‌کند.
او همان کسی بود که در سال ۱۹۹۵ در اف‌سی زوله مسیر پیشرفت را برای اسلوت هموار کرد؛ روایت‌های او سرشار از شفافیت و طراوت است.
اِورس تصویری واقعی از دشواری‌های مسیر اسلات و درس‌هایی که آموخت ارائه می‌دهد. روشن است که خود او نیز هرگز با بی‌کفایتی مدارا نداشته – مردی که از ۱۹۸۰ تا امروز هدایت ۱۶ باشگاه هلندی را برعهده داشته است – و با این حال، آرنه را هرگز در شمار نادانان ندیده.

با لبخندی پدرانه می‌گوید: «او اعتمادبه‌نفس عجیبی داشت. من او را به عنوان بازیکن دوست داشتم؛ تکنیکی، دوپا، با دید عالی. اما کمی تنبل و کند بود. مردم از اینکه کار لازم را نمی‌کرد شکایت داشتند. وقتی زمین گل‌آلود می‌شد، لباسش هنوز تمیز می‌ماند و می‌شد همان را مستقیم در کمد گذاشت!
به او گفتم: “باید شیوه‌ی تفکرت درباره بازی را تغییر بدهی.” این تغییر ۱۸ ماه طول کشید. کمی تنبل بود، کمی کله‌شق. اما در نهایت تغییر کرد. بعد از آن، همیشه تمرین، تمرین، تمرین… اگر مقابلت بازی می‌کرد، بیشتر از تو می‌دوید.»

اِورس می‌افزاید: «او بعدها به دوستی گفته بود که دیدگاه فوتبالی‌اش را من تغییر دادم؛ که من بازی را طوری به او نشان دادم که پیش‌تر ندیده بود. فکر می‌کنم هنوز هم بسیاری از تمریناتی که با او کار کرده بودم، در برنامه‌هایش می‌گنجاند.
بعدها او را در باشگاه می‌دیدی که وزنه می‌زد؛ دیگر فقط یک پسر نبود، تغییر کرده بود.
روزی به او گفتم: “آرنه، فردا در ترکیب اصلی خواهی بود. اگر همانطور که انتظار دارم بازی کنی، سال‌ها در ترکیب خواهی ماند.” و همین هم شد.»

آرنه اسلات سپس دوران موفقی در فوتبال حرفه‌ای داشت: از زوله به NAC بردا و اسپارتا روتردام رفت و دوباره به زادگاهش بازگشت. اِورس همواره در او یک مربی بالقوه می‌دید.

او می‌گوید: «آرنه فهمید که چرا نیمکت‌نشین شده و خودش را تغییر داد. امروز هم می‌بینی بازیکنانش چقدر آماده‌اند. این را مدیون تجربه‌ی شخصی خودش است: برای بازی مؤثر باید از نظر بدنی کاملاً آماده بود. اگر در یک بازی تنها ۳۰ بار به توپ برسی، باید نابغه باشی تا تأثیر بگذاری. اما اگر ۱۰۰ بار به توپ برسی، بی‌شک می‌توانی تفاوت ایجاد کنی – به شرطی که بدنی آماده داشته باشی. و او این را خوب می‌داند.»

این بخشی از توضیح موفقیت لیورپول زیر نظر اسلوت است؛ تیمی که نه تنها با سبک بازیش، بلکه با انرژی بی‌وقفه‌اش تحسین برانگیخته.

اِورس می‌گوید: «لیورپول کمی متفاوت‌تر از فاینورد بازی می‌کند. در فاینورد، او ۹۰ دقیقه کامل پرس می‌کرد. اما در لیورپول گاهی پرس می‌کنند و گاهی دفاع.

بهترین موقعیتشان در ضدحملات است؛ همان سبک کلوپ – استفاده از فضاهای خالی داده‌شده توسط حریف. تماشایی بود.
ولی آرنه ترجیح می‌دهد تمام ۹۰ دقیقه را در زمین حریف بازی کند. هنوز این هدف به طور کامل محقق نشده، اما او دقیقاً می‌داند برای موفقیت لیورپول چه باید بکند. باورکردنی نیست که چهار هفته مانده به پایان فصل، در آستانه‌ی قهرمانی‌اند.»

او اضافه می‌کند: «۲۸ آوریل سال گذشته پیامی برایش فرستادم: “آرنه، تبریک می‌گویم برای سرمربی شدن در لیورپول. تو شایسته‌ی این جایگاهی.”»

اگر لیورپول برابر تاتنهام – تیمی که دو سال پیش می‌خواست اسلوت را به خدمت بگیرد – تنها یک امتیاز کسب کند، اِورس می‌تواند فردا تقریباً همان پیام را دوباره برای او بفرستد؛ با این تفاوت که این بار واژه‌ای مهم به آن اضافه خواهد شد: قهرمان.