خبرورزشی | آرنه اسلات شاید تنها کسی باشد که میگوید به قهرمانی فکر نمیکند. «نه، تنها چیزی که در ذهن دارم، رقیبمان یعنی لسترسیتی و تیم خودمان است: چگونه بهتر شویم، چه کاری را میتوانیم بهتر انجام دهیم» ــ این را جمعه در نشست خبری گفت.
اما باورش دشوار است، چراکه امروز لیورپول نخستین فرصت قهرمانی در لیگ برتر را دارد، پنج هفته مانده به پایان. قرمزها به کمک آرسنال نیاز دارند؛ در غیر اینصورت، شاید تا یکشنبهی آینده بتوانند بیستمین قهرمانی خود را مسجل کنند. با این حال، آنها در جستوجوی یک تخممرغ عید پاک هستند که تأیید رسمی قهرمانیشان را در خود داشته باشد؛ جامی که ماههاست در مشتشان است. مأموریت نخست در فصل آغازین دوران اسلات.
قهرمانی اگر…
نخستین گام عملیات «قهرمانی در عید پاک» برای لیورپول، شکست آرسنال در دیدار مقابل ایپسویچ است، دیداری که ساعت ۱۵ به وقت ایتالیا آغاز میشود. این نتیجه محتمل است اگر آرسنال هنوز غرق در شادی پیروزی در مادرید باشد؛ همان پیروزیای که آنها را چهارشنبه به نیمهنهایی لیگ قهرمانان برد. اما با نگاهی به کارنامهی ایپسویچ، کار سختیست: تیمی که عملاً سقوط کرده ــ قضیه مثل قهرمانی لیورپول فقط مسئلهای ریاضی است ــ در ۱۶ بازی خانگی فصل تنها یک برد دارد؛ آن هم در ۳۰ دسامبر برابر چلسی. از آن زمان تاکنون، ایپسویچ در شش بازی خانگی متوالی شکست خورده است. چنین نتیجهای بیشتر روی کاغذ امکانپذیر است، آنهم با توجه به فرم خوب اخیر آرسنال. اما اگر ایپسویچ بخواهد هدیهای به اد شیرن و دیگر هوادارانش بدهد، لیورپول در دیدار ساعت ۱۷:۳۰ به وقت ایتالیا مقابل لسترسیتی، نخستین «امتیاز قهرمانی» را خواهد داشت. لیورپول در حالی بازی خواهد کرد که نتیجهی آرسنال را میداند؛ برابر تیمی که از ۲۶ ژانویه تاکنون پیروز نشده و شنبهی گذشته، پس از هشت شکست پیاپی، با برایتون مساوی کرد.
لیورپول در هر حال تنها شش امتیاز با قهرمانی فاصله دارد، فارغ از نتایج آرسنال. تیم آرتتا همچنین چهارشنبه شب در بازی معوقهی هفتهی ۳۴، مقابل کریستال پالاس به میدان میرود؛ اگر آن دیدار را هم نبرد، جام را تقدیم لیورپول میکند. در غیر اینصورت، امتیاز قهرمانی بعدی برای لیورپول، یکشنبه ۲۷ آوریل در آنفیلد برابر تاتنهام خواهد بود ــ و آن زمان، تیم اسلات تنها به خودش وابسته خواهد بود.
پاداش
در واقع، برای لیورپول مسئله این نیست که «آیا قهرمان میشود یا نه»، بلکه «کی قهرمان میشود». و این، پاداشیست که این تیم سزاوارش است؛ برای فصلی استثنایی، با ریتمی غیرقابلتحمل برای هر تیم دیگر. لیورپول با ۷۶ امتیاز از ۳۲ بازی به نخستین امتیاز قهرمانی رسیده ــ ۱۳ امتیاز بیشتر از آرسنال، تیم دوم جدول. این فاصله با حفظ روند شکستناپذیری از اواسط سپتامبر تا اواسط آوریل بهدست آمده و بارها به نظر رسیده که هیچ تیمی یارای مقابله با آن را ندارد.
پشت این آمار شگفتانگیز، محمد صلاح ایستاده: پادشاه گل (۲۷ گل) و پاس گل (۱۸ پاس گل)، که در آستانهی ثبت یکی از بهترین فصلهای فردی تاریخ لیگ برتر است. اما این موفقیت فقط به لطف او نیست: تیمی شکل گرفته که فلسفهی سرمربی جدیدش را پذیرفته؛ سرمربیای که جای یورگن کلوپ را گرفت، بدون ایدههای انقلابی، اما با درکی دقیق از آنچه لیورپول نیاز داشت، و با توانایی هدایت یک ماشین روغنکاریشده در مسیری بهتر؛ مسیری که تیم را گامبهگام از یک مدعی به تیمی مسلط بدل کرد.
اسلات گفته: «راستش را بخواهید، هرگز باور نمیکردم که بتوانم بلافاصله قهرمان شوم.» اما این اتفاق افتاد؛ چون کهنهکارانی چون صلاح و فندایک از همان ابتدا از او حمایت کردند؛ چون او فهمید لیورپول به چه نیاز دارد و آن را در مسیر درست نگه داشت. حتی اگر بگوید به قهرمانی در عید پاک فکر نمیکند، واقعیت این است که خودش، تیمش و تمام هواداران آنفیلد فقط به همین فکر میکنند.