به گزارش خبر ورزشی، تیم ملی فوتبال کشورمان پس از درخشش در جام ملتهای ۱۹۹۶ و کسب عنوان سومی آن مسابقات، خود را آماده حضور در پیکارهای انتخابی جام جهانی ۱۹۹۸ میکرد.
این تیم که به دست محمد مایلی کهن یکی از چهرههای قدیمی پرسپولیس هدایت میشد، بیست و دوم فروردین سال ۱۳۷۶ و به فاصله کمتر از دو ماه تا آغاز مرحله اول پیکارهای انتخابی جام جهانی فرانسه، دیداری دوستانه مقابل کویت برگزار کرد و میزبان خود را شکست داد.
ملی پوشان کشورمان از نظر فنی کاملاً برتر از کویتیها بودند و بازی با گلهای رضا شاهرودی و علی میرزا استواری با برتری ۲ بر صفر ما به پایان رسید اما یکی از نکات مهم آن مسابقه، میدان دادن محمد مایلی کهن به فرهاد مجیدی بود. بازیکنی که آن زمان در رده سنی امیدها قرار داشت و به صورت همزمان برای تیم امید و بزرگسالان بهمن به میدان میرفت. مایلی کهن مجیدی را در مسابقات امیدهای تهران دیده بود و عملکردش را در تیم بزرگسالان بهمن نیز دنبال کرد تا سرانجام فروردین سال ۷۶ او را به تیم ملی فراخواند. مجیدی از بازی با کویت ملیپوش شد و سه ماه بعد نیز به استقلال پیوست تا زندگی ورزشی او کاملاً متحول شود.
شاید اگر حاجی مایلی در آن مقطع مجیدی جوان را به تیم ملی دعوت نمیکرد، زندگی بازیکنی که بعداً به ستاره استقلال تبدیل شده و حتی این تیم را تحت عنوان سرمربی قهرمان لیگ برتر هم کرد، روند دیگری به خود میگرفت.
بیشتر بخوانید:تکلیف فرهاد مجیدی در استقلال و امارات مشخص شد!