به گزارش خبرورزشی، گاتزتا دلواسپرت از احتمال خداحافظی کارلتو با رئال می نویسد و از حضور آنچلوتی در برزیل!
این روزنامه معتبر می نویسد؛ کارلتو کوچک‌ترین نگرانی‌ای ندارد. تحول سریع وقایع در مادرید می‌تواند خبر خوبی برای آینده احتمالی او در تیم ملی برزیل باشد.
چهارشنبه بعدازظهر در ریودوژانیرو، در دفتر فدراسیون فوتبال برزیل (CBF)، دیدار آرسنال-رئال مادرید با دقت تمام دنبال شد. نه فقط به دلیل افسردگی واضح وینیسیوس و رودریگو یا غیبت اندریک، بلکه چون برزیلی‌ها به دنبال سرمربی هستند و ادنالدو رودریگز، رئیس فدراسیون، همچنان آنچلوتی را بهترین گزینه می‌داند. در ریودوژانیرو می‌دانند آنچلوتی هرگز به مادرید پشت نمی‌کند و با توجه به پایان جام جهانی باشگاه‌ها در ۱۳ ژوئیه، منتظر ماندن برای پایان احتمالی رابطه بین آنچلوتی و پرز خیلی طولانی تلقی می‌شد. اما حالا شرایط ممکن است به‌سرعت تغییر کند. اولین شکست خانگی در لالیگا برابر والنسیا از سال ۲۰۰۸ و فاجعه در لندن برابر آرسنال، صبر فلورنتینو پرز را تمام کرده‌است**
رئیس باشگاه خواهان تغییر است. آنچلوتی ۵ جام از ۶ ممکن در سال ۲۰۲۴ را برده، اما در مادرید گذشته اهمیتی ندارد. اگرچه رئال هنوز در مسیر کسب سه‌گانه قرار دارد، اما واقعیت این است که بارسلونا ۴ امتیاز جلوتر است و آرسنال هم در لیگ قهرمانان با نتیجه ۳-۰ برتری دارد. هیچ‌کس دیگر به خرید نکردن جانشین برای کروس یا نداشتن دو مدافع پس از جدایی ناچو و مصدومیت‌های کارواخال و میلیتائو یا بازگشت آلابا بعد از ۳۹۹ روز وقفه فکر نمی‌کند.
فلورنتینو تمام امیدش را به امباپه بسته، به سبک کهکشانی‌ها، بدون در نظر گرفتن تعادل تیمی و رختکن. «بازیکنان خوب باید همیشه بازی کنند»؛ آنچلوتی در لندن این را گفت. بله، اما اگر چهار بازیکن اصلی (فاب فور) ندوَند، تیم از هم می‌پاشد – به‌ویژه وقتی در دفاع، کاماوینگای بیچاره زیر فشار فرو می‌رود و اخراج می‌شود، و کنار او مودریچ ۳۹ ساله قرار دارد. سبایوس، جانشین بالقوه کروس، درست در لحظه حساس مصدوم شد. والورده همیشه‌حاضر، مجبور شد دفاع راست بازی کند چون وازکز ناکارآمد بود. تیمی پر از خار، این رئال مادرید.
جالب‌ترین انتقادی که روزنامه‌های مادریدی چهارشنبه شب به آنچلوتی وارد کردند، «نداشتن شخصیت» بود – فقط به این دلیل که حرف‌هایی که بالاتر نوشته شد را به رئیس نگفته. اما کارلتو آن‌ها را گفته، و به او بی‌اعتنایی شده. چون با بسیاری از همکارانش فرق دارد، به کنفرانس مطبوعاتی نرفت تا گریه کند یا فریاد بزند. تلاش کرد چهار ستاره‌اش، وینیسیوس، امباپه، بلینگهام و رودریگو، را از مسئولیت‌شان آگاه کند. اما گویا کسی چندان توجهی نکرد.
و به همین دلیل، این رئال تا اینجای فصل ۱۱ بار باخته – ۹ باخت بیشتر از فصل گذشته. آنچلوتی صادقانه گفت: «در طول فصل نتوانستیم تیم منسجمی باشیم». همه تقصیر او نیست، اما کارلو مسئولیت می‌پذیرد، بر خلاف ستاره‌هایی که در آسمان لندن به‌شدت سقوط کردند.
در باشگاه رئال مادرید، بسیاری معتقدند کارلتو رختکن را از دست داده و به همین دلیل ایده اخراج او تقویت شده – مثل وحشت هواداران مادرید در امارات. آنچلوتی حتی ابرو هم بالا نمی‌برد: از همان ۲۰۱۳ که برای اولین‌بار آمد، ۲۰۱۵ که اخراج شد، ۲۰۲۱ که بازگشت، و در این چهار سال فوق‌العاده، می‌دانست که هر بازی می‌تواند آخرین بازی‌اش باشد.
او اکنون پرافتخارترین مربی تاریخ "پادشاهان اروپا" است – می‌تواند با آرامش برود. شاید برای اینکه تلاش کند ششمین قهرمانی جهان را برای برزیل به ارمغان بیاورد.