خبرورزشی | جود بلینگهام، با دستانی بر پهلو و نگاه خیره به صفحه‌نمایش بالای سکوهای سرخ و پرشور آرسنال، نفس عمیقی کشید و گونه‌هایش را باد کرد.
همین حرکت کافی بود تا همه‌چیز را بفهمی. رئال مادرید، پرافتخارترین باشگاه تاریخ اروپا با ۱۵ قهرمانی، در آستانه حذف از رقابتی بود که همیشه آن را حیاط خلوت خود می‌دانست. سه گل آرسنال در نیمه دوم مثل رگبار بر سر تیم کارلو آنچلوتی فرود آمد. دو گل با پای راست دکلان رایس – که به‌طرز باورنکردنی، نخستین گل‌های او از روی ضربه ایستگاهی در ۳۳۸ بازی حرفه‌ای‌اش بودند – و یکی هم از سوی میکل مرینو، مهاجم موقت تیم، از جناح چپ.
بازی تا دقیقه ۶۰ بدون گل پیش رفت، اما وقتی شوت مرینو در دقیقه ۷۵ به گوشه دروازه تیبو کورتوا چسبید، مشخص بود که رئال عملاً کارش تمام است.
البته برای حذف مدافع عنوان قهرمانی هنوز زود است. آن‌ها بارها از مهلکه بازگشته‌اند؛ در سانتیاگو برنابئو، با فشاری که حریف را خفه می‌کند. هفته آینده در مادرید، هنوز یک آزمون بزرگ برای میکل آرتتا و تیمش باقی مانده.
اما این نمایش آرسنال بی‌تردید بیانیه‌ای محکم بود. شبی که از آن به‌عنوان بزرگ‌ترین شب تاریخ ورزشگاه امارات در بیست سال گذشته یاد می‌کردند و نمایشی که دقیقاً در حد همین توصیف بود. آن‌ها در نیمه اول تیم برتر میدان بودند؛ با نظمی تدریجی، هدفمند و پیشرونده. سپس، با دو ضربه ایستگاهی رایس در دقایق ۵۸ و ۷۰، ناگهان جرقه زدند و رئال را در موجی از شور و سرخ‌وسفید، غرق کردند.
می‌گویند رایس زیاد گل نمی‌زند – که واقعیت دارد؛ او در این فصل لیگ برتر فقط دو گل زده. اما این دو ضربه ایستگاهی در لیگ قهرمانان، کم‌نظیر بودند؛ شاید در سراسر اروپا بی‌همتا.
کورتوا، سنگربان رئال، پیش از بازی درباره خطر ضربات ایستگاهی آرسنال هشدار داده بود، ولی منظورش ضربات کرنر بود. هرگز تصور نمی‌کرد رایس دو موشک چرمی مستقیم به سمت دروازه‌اش بفرستد – طوری که یکی از بهترین دروازه‌بان‌های جهان، همان کسی که در فینال ۲۰۲۲ مقابل لیورپول به تنهایی رئال را نجات داد، فقط بتواند حرکاتی برای دوربین‌ها انجام دهد.
طبیعی بود که بلینگهام – که بیشتر دقایق بازی چهره‌ای پر از ناامیدی داشت – حیرت‌زده به رایس نگاه کند. او ساعت‌ها در تمرینات تیم ملی انگلیس کنار رایس بوده و هرگز چنین چیزی از او ندیده بود.
شبی تلخ و ننگ‌آور برای رئال با اخراج ادواردو کاماوینگا در وقت‌های تلف‌شده تمام شد. او با دریافت کارت زرد دوم، بازی برگشت را از دست داد.
اما در آن لحظه، چیزی مهم‌تر در ذهن‌ها بود: داوید رایا، دروازه‌بان آرسنال، فقط یک مهار جدی در طول بازی داشت. در حالی که کورتوا شاید بهترین و پرکارترین بازیکن رئال بود.
در نیمه اول، اگرچه دروازه کورتوا در محاصره کامل نبود، اما تهدیدهای آرسنال واقعی بود. بوکایو ساکا و گابریل مارتینلی از دو جناح، حمله را رهبری کردند. ساکا سه بار دیوید آلابا را از پیش رو برداشت و توپ را خطرناک ارسال کرد.
کورتوا یک بار ضربه سر رایس را مهار کرد و بلافاصله شوت مارتینلی را هم گرفت. پیش‌تر نیز شوت توماس پارتی را که از پاس مارتینلی به دست آمده بود، دفع کرده بود.