به گزارش خبرورزشی، بازار ثبت نام کاندیداها برای شرکت در انتخابات رییس فدراسیون فوتبال داغ شده و ماجرا همچنان ادامه دارد. اغلب کاندیداهای احراز سمتهای مهم مدیریتی بلافاصله پس از حضور در فدراسیون با اصحاب رسانه مصاحبه کرده و دیدگاههای خود را بر زبان میآورند. در این میان اما نکته مهم، سوالی است که بعضی از همکاران ما طی روزهای گذشته از کاندیداها پرسیدهاند و خطاب به آنها میگویند: "با افزایش قیمت دلار چه کار میکنید و چطور میخواهید شرایط را به ویژه برای سفرهای خارجی تیمهای ملی مدیریت کنید؟"
در کمال احترام به همه همکاران رسانهای باید گفت این سوال در نوع خود بسیار عجیب است چون اولاً یکسری از آدمها اساساً به نیت استفاده از همین افزایش قیمت دلار وارد عرصه شدهاند. آنها بر این باورند که دولت کنونی میتواند مجوز مذاکرات را گرفته و زمینه برای رفع تحریمها را فراهم کند به همین خاطر در صورت وقوع چنین اتفاقی، پولهای بلوکه شده فوتبال ایران در سوئیس و مالزی به سمت داخل کشور سرازیر میشود و آنگاه هر چقدر قیمت دلار بالاتر باشد، میتوان با قیمت بیشتری آنها را داخل بازار آزاد فروخت و مورد استفاده و بدون تعارف سواستفاده قرار داد.
از طرف دیگر، حتی با وجود افزایش سرسامآور قیمت دلار، با توجه به اهمیت و حساسیت فوتبال در کشور قطعاً تیمهای ملی برای سفرهای خود از سهمیه ارزی استفاده میکنند. علاوه بر آن، همین حالا نیز قسمتی از پولهای بلوکه شده ما در فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا با توجه به استفاده از قاعده تهاتر، عملاً به صورت غیر مستقیم آزاد شده و خرج خود فوتبال میشود. این جمله امیر عابدینی را نیز نباید فراموش کنیم که با صراحت تاکید کرده اگر فوتبال خرجش به دلار است، درآمد آن هم دلاری محاسبه میشود و پاداشهایی که بابت حضور در مسابقات مختلف دریافت میکنیم (حتی اگر فعلا بلوکه شوند) به صورت ارزی برایمان منظور میشود.
در کنار همه مواردی که برشمردیم، نباید فراموش کنیم که اگر قرار باشد کسی برای فوتبال بدهی به ارمغان بیاورد، اینکه قیمت دلار در بازار چقدر است اساساً اهمیتی برایش ندارد و این کار را می کند. مگر وقتی دلار ۵ هزار تومان بود، روسای اسبق فدراسیون فوتبال ایران چه کار کردند و چه گلی بر سر این رشته زدند که حالا واهمه داشته باشیم با دلار بالغ بر ۸۰ هزار تومان بخواهند این تاج گل را از روی سر ما بردارند؟