خبرورزشی یازدهم آبان سال ۱۳۹۲ خبر از به‌سرقت‌رفتن بعضی وسایل شخصی احمدرضا عابدزاده داد و همان روز پیرامون همین مسئله و سایر موارد با این دروازه‌بان فراموش‌نشدنی پرسپولیس و تیم ملی صحبت کرد. باهم خلاصه حرف‌های احمدرضا را می‌خوانیم:
- ماشین یکی از دوستانم دستم بود و قبل از رفتن به باشگاه، به دفتر دوست خودم رفتم ولی بعد از نیم ساعت وقتی برگشتم، متوجه شدم که شیشه ماشین را شکسته و ساک ورزشی‌ام را برده‌اند. البته وقتی با پلیس تماس گرفتم، به من گفتند یک سارق دستگیر شده و به همین خاطر به کلانتری رفتم.
- دزد وسایلم سابقه‌دار است و در هنگام مرخصیِ یک‌هفته‌ای از زندان دست به چنین کاری زد. البته او همدست داشته و آن‌ها فرار کردند. اتفاقا ساک من هم دست همین فراری‌هاست. جالب این‌که در کلانتری شنیدم خانم یکی از دزدها رئیس این باند است!
- بعد از ۱۸ ماه به ایران برگشته‌ام و اتفاقات فراوانی برایم رخ داده که متاسفانه اغلب آن‌ها هم چندان خوب نیست.
- مغازه ساندویچی که در خیابان شریعتی داشتم، اجاره بود و مالک آن نبودم البته آن را هم تحویل دادم چون مالک تصمیم گرفت ماهی ۴میلیون تومان روی اجاره بگذارد (ارزش پول در سال ۱۳۹۲ را مد نظر قرار دهید) و هرچه فکر کردم، دیدم اداره کردن مغازه برایم صرف ندارد چون اسم و عکس من بالای درب آن نصب شده و مردم برایم احترام قائل هستند. باید قیمت پیتزا را ۳۰هزار تومان می‌کردم تا اجاره‌ام در بیاید و حقوق کارکنان را هم بدهم ولی اگر چنین کاری می‌کردم، مردم چون نمی‌دانستند باید اجاره بدهم، فکر می‌کردند احمدرضا عابدزاده دارد از اسم خودش سوء‌استفاده می‌کند.
- بیشترین پولی که در دوران فوتبالم گرفتم ۲۵میلیون تومان بود. با دستمزد دوران مربیگری هم که حتی نمی‌توان یک آپارتمان خرید چه برسد به مغازه.
- با چنین گرفتاری‌هایی باور کنید اصلا پشیمان شدم که به ایران برگشتم. در آمریکا برایم هم کار وجود دارد و هم احترام ولی من عاشق کشورم هستم و دلم می‌خواهد در مملکت خودم کار کنم.
