مهدی طارمی از اینکه نتوانست لژیونر سال آسیا شود ناراحت است و ناراحتی خود را با یک مصاحبه نشان داد. او در بخشی از این مصاحبه گفت: در مجامع بین‌المللی به سمت ایرانی‌ها امتیاز نمی‌دهند و این یک بی‌معرفی است؛ ما خودمان می‌دانیم که از بهترین‌ها هستیم و برای کشورمان تمام تلاش خودمان را می‌کنیم.
مهدی طارمی در حالی به این تصمیم معترض شد که در فصل آخر حضور در پورتو عملکرد خوبی نداشت و به دلیل ترک پورتو کمتر به بازی گرفته می شد و از سویی نتوانست به همراه تیم ملی در جام ملت ها قهرمان شود. البته شاید اعتراض مهدی طارمی به انتخاب های کنفدراسیون فوتبال آسیا خیلی هم بی ایراد نباشد. چون گاهی کنفدراسیون فوتبال آسیا تصمیماتی می گیرد که خیلی عجیب است. به طور مثال فدراسیون فوتبال ایران به عنوان یکی از سه نامزد برتر فدراسیون فوتبال آسیا انتخاب شده بود. این در حالی است که همه ما به خوبی می دانیم هنوز فدراسیون فوتبال در برگزاری منظم لیگ برتر به یک تقویم منسجم نرسیده است و برنامه بازی ها را هفته به هفته اعلام می کند و زمان بازی ها به دفعات دستخوش تغییر می شود. کیفیت زمین ها را هم به خوبی می بینید. نقصان های فوتبال ایران آنقدر زیاد است که همه این ها دلیل قانع کننده ای است که فدراسیون فوتبال ایران به عنوان نامزدهای برتر فوتبال آسیا انتخاب نشود.
بهتر است مهدی طارمی از کنار این انتخاب گذر کند و به دنبال نمایش خوب در ترکیب اینتر باشد. به این خاطر که این انتخاب ها انفرادی است. حتی اگر مهدی طارمی به عنوان لژیونر برتر آسیا انتخاب می شد به طور حتم برای او قهرمانی در جام ملت ها به همراه تیم ملی حلاوت بیشتری دارد. یا صعود به دور دوم جام جهانی به همراه تیم ملی فوتبال ایران. همیشه انتخاب های انفرادی حرف و حدیث های زیادی به همراه دارد. حتی در جریان بازی ها. در جریان بازی ها حتی در فوتبال اروپا بازیکنی که پاس گل می دهد یا گل می زند به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب می شود، در حالی که از نظر فنی شاید بهترین آن مدافعی باشد که در جریان بازی توپ های متعددی را سیو می کند.
به طور مثال در بخش انتخاب بازیکن این جایزه به اکرم عفیف رسید در حالی که بهتر از او در فوتبال آسیا زیاد هستند اما شاید قهرمانی در جام ملت ها به همراه تیم ملی قطر عامل اهدای این جایزه به او بود. به هر صورت فوتبال یک بازی تیمی است و جایزه گروهی مهمتر است.
