به گزارش خبرورزشی، اصرار کادرفنی تیم ملی بر ارائه بازی های درخشان و بی عیب و نقص بودن عملکرد تیم، باعث می شود تا یک بار دیگر های لایت بازی ایران و ازبکستان را تماشا کنیم! هر بار که ویدیو این مسابقه را می بینیم از خود می پرسیم در کجا درخشیدیم؟ در کدام پست، بازیکنان خوب و کم اشتباه داشتیم و چقدر موفق شدیم تاکتیک پذیر باشیم؟
متاسفانه هر بار این کار را انجام می دهیم به جمع بندی مناسب نمی رسیم اما چرا اصرار داریم تیم ملی می تواند، چشم نواز بازی کند؟
جام ملت های ۲۰۲۳ قطر و دیدار خارق العاده ایران مقابل ژاپن نشان می دهد، این تیم می تواند به مراتب بهتر از اینها ظاهر شود و اینقدر دست و پا بسته در زمین حرکت نکند. میزان پاس های اشتباه را کم کند، همه بازیکنان در بازیسازی مشارکت فعال داشته باشند و از سر ناچاری زیر توپ نزنند.
این تیم می تواند مثل همان دیدار تاریخی با ژاپن باشد؛ سراسر حمله و یکپارچه آتش. شجاع و بی باک و البته منطقی و حواس جمع... این بازی هایی که از تیم ملی می بینیم اما نیمی از توان واقعی بازیکنان ما نیست و ماجرا وقتی عجیب می شود که کادرفنی، از چنین نمایش هایی ابراز رضایت می کند!
اگر مقابل ازبکستان درخشیدیم، پس مقابل قطر چه خواهیم کرد؟ امروز متاسفانه تعابیر عجیبی از حریفانی مانند ازبکستان داریم و آنها را امروز جزو قدرت های بلامنازع فوتبال آسیا می دانیم! این ادعاها اما جدا از خیالی بودن، بار روانی منفی دارد؛ چرا که بعدها باید در جام جهانی مقابل تیم های بزرگ فوتبال دنیا به میدان برویم. در این صورت، به تیم هایی مانند اسپانیا یا پرتغال، چه لقبی خواهیم داد؟
البته سنگ بزرگ، علامت نزدن است؛ نبرد با اساطیر فوتبال جهان پیشکش! فعلا بایدقطر را در مقدماتی جام جهانی از سر راه برداریم و تیم ملی را در اقتدار کامل ببینیم؛ آن هم مقابل اکرم عفیف و رفقایش که در جام ملت های آسیا، کام فوتبال ایران را تلخ کردند.
بیشتر بخوانید: اعتراف روزنامه قطری در مورد حرکت اجباری تیم ملی ایران!
