به گزارش خبرورزشی، ایران و امارات هر دو با ۳ امتیاز به مصاف حساس دوم رسیدند. دو مدعی صعود از این گروه در کنار قطر و ازبکستان ۸ ماه پیش در جام ملتهای قطر به مصاف هم رفتند و ایران ۲-۱ برد. در آن بازی تیم ملی ایران در دو نیمه، دو هدف مختلف را تمرین کرد.
حتماً این جمله کلیشه‌ای که این بازی دو نیمه متفاوت داشت را بارها شنیده‌اید. جدال قبلی تیم ملی ایران برابر امارات مصداق بارز و واقعی این جمله بود و البته که خوشبختانه این دو نیمه متفاوت کاملاً آگاهانه و با انتخابی از قبل اتفاق افتاد. آن روز در نیمه اول تیم ملی کشورمان با یک بازی تهاجمی برای زدن گل برتری و پیروزی به میدان آمد. یک ترکیب تهاجمی که از راه‌های مختلف با استفاده از پتانسیل بالای بازیکنان سعی در گشودن دروازه حریف داشت که خوشبختانه موفق هم بود.
اما در نیمه دوم و با شروع بازی شکل مسابقه کامل تغییر کرد. این بار به طرزی کاملاً آگاهانه تیم ایران عقب رفته بود و توپ و میدان و ابتکار حملات را به تیم امارات داد. امارات برای کسب مجوز صعود به امتیاز نیاز داشت و به شکل طبیعی در شروع نیمه دوم برای حمله و گلزنی می‌آمد. در این نیمه مربیان تیم ما به شکلی آگاهانه روش بازی تیم را تغییر و دنبال تمرین تاکتیک در بازی‌های سخت مرحله بعدی رفتند.
امروز هستند کارشناسانی که معتقدند ایران باید در خانه امارات هم برای برد برود و حمله کند. در طرف مقابل کسانی هم هشدار می دهند که امارات در ضدحمله خطرناک و در خانه خود نباید دست کم گرفته شود. بهتر است احتیاط کنیم. هنوز مشخص نیست امیر قلعه نویی کدام روش را برمی کزیند اما ایران تجربه و آمادگی هر دو شیوه را دارد و قبلا برابر امارات آن را تمرین کرده است. در نیمه اول آن بازی حمله و در دست داشتن ابتکار مسابقه را تمرین کردیم و در نیمه دوم تکیه بر ضد حمله و استفاده از اشتباهات حریف را...
جالب اینکه ژنرال در همان بازی با تعویض و آوردن امید ابراهیمی، بازی با دو هافبک دفاعی را هم تمرین کرد. روش ۱-۳-۲-۴ که مهدی طارمی کمی عقب‌تر آمد و سردار تک مهاجم ما شد. در این سیستم به جایی برای بازی فانتزی سامان قدوس نیست. آن روز ایران ۵ گل زد که تنها دو تای آن پذیرفته شد. سردار و طارمی تفاوت خود با سایر بازیکنان آسیا را به رخ کشیدند و نشان دادند که در یک ورزش تیمی مثل فوتبال هم کیفیت بازیکن تا بازیکن چقدر می‌تواند تعیین کننده باشد.
