به گزارش خبرورزشی، شاید در ماجرای تتوهای آرمین سهرابیان که حاشیه ساز شده نقش خود مدافع استقلال پر رنگ باشد اما نباید از کنار این موضوع به سادگی عبور کرد که باشگاه هم هشدارهای لازم را به بازیکن خود نداده بود. به هرحال این گزاره که فوتبالیست‌ها احتیاج به مراقبت و نشان دادن مسیر درست برای کنترل کردن حواشی دارند، در فوتبال ایران کاملا مصداق دارد. به ویژه در باشگاه بزرگی مثل استقلال و خصوصا در تیمی که فردی به عنوان مسوول فرهنگی در تک تک لحظات بازی و تمرین حضور دارد اما انگار نتوانسته وظیفه ساده‌ای که برای او تعریف شده را به درستی انجام دهد.

بین باشگاه‌های ریشه دار و پرطرفدار کشور، تنها استقلال است که مسوول فرهنگی آن رویت می‌شود و مابقی یا چنین پستی را تعریف نکرده‌اند یا متولی مدنظرشان آنقدر بی حاشیه بوده که خلاف همتای استقلالی‌اش در فیلم‌ها و عکس‌ها حضور نداشته است. البته چنین پستی در زمان مدیریت علی خطیر تنزل پیدا کرد و زیرمجموعه معاونت ارتباطات باشگاه قرار گرفت؛ وگرنه که قبل از آن بدون اینکه در چارت باشگاه وجود خارجی داشته باشد، قسمت معاونت فرهنگی تبه دست همین فرد اداره می‌شد. در دوره علی خطیر اما همین فرد به عنوان مدیر کمیته فرهنگی یک رده پایین تر از معاونت باشگاه قرار گرفت و مسوول رسیدگی به مسائل کانون هواداران استقلال و مسائل فرهنگی بازیکنان استقلال شد.

معاون یا مسوول تفاوتی ندارد؛ وقتی فردی برای امورات فرهنگی باشگاه بزرگی مثل استقلال گمارده می‌شود، حداقل باید بداند پیشوند «فرهنگی» کنار نام بزرگ این باشگاه به چشم می‌خورد اما در یک سال اخیر تا دلتان بخواهد، مشی متضاد این واژه در دور و اطراف آبی پوشان اتخاذ شده است! نکته عجیب‌تر اینجاست آتیلا حجازی در گفت و گو با خبرورزشی اعلام کرد مسوول فرهنگی باشگاه استقلال علاوه بر دستمزد، از پاداش‌های تیم هم منتفع و نامش همیشه در لیست‌ بعد از برد دیده می‌شود.

با همه این تفاسیر تنها چیزی که طی این مدت از ایشان دیدیم، این بوده که هنگام ورود اتوبوس تیم به ورزشگاه‌ها برای بازی مقابل رقبا، قبل از سرمربی استقلال به عنوان اولین نفر پیاده می‌شود و همیشه در رختکن تیم رویت می‌شود. آن هم به این دلیل که یکی از اعضای کادرفنی اعتقاد دارد اگر برای او نسکافه درست کند و معاون فرهنگی در حضور او، نسکافه را بخورد، همین خوردن نسکافه پیش از بازی پیروزی را تضمین می‌کند! کاری به مسائل خرافی که حجازی هم آن را تایید کرد، نداریم اما سوال اینجاست چگونه می‌شود فردی در تمام لحظات تیم کنار بازیکنان و کادرفنی باشد و قبل و بعد از هر بازی و حتی بین دو نیمه بازی‌ها به رختکن برود و به عنوان مسوول فرهنگی بابت تتوی نامتعارف تذکر هم ندهد؟ یعنی معاون فرهنگی نمی‌تواند حداقل جلوی بازیکن را بگیرد که تتوی خود را اینگونه در جریان مسابقه رسانه‌ای نکند؟ یعنی قرار است همه مسوولان فرهنگی فقط پولی بگیرند و شهرتی بهم بزنند؟ ای کاش کسی وظیفه کاری که دوستان بابت آن حقوق کلان دریافت می‌کنند را یادآوری می‌کرد تا اینگونه مدافع اصلی تیم در غفلت بزرگترها به دلیلی عجیب به کمیته اخلاق احضار نشود و در آستانه محرومیت قرار نگیرد.

شاید بهتر باشد کمیته اخلاق علاوه بر آرمین سهرابیان، مسوول فرهنگی باشگاه استقلال را هم احضار کند و حداقل از او بپرسد خروجی حضورش در رختکن، تمرین و بازی‌های استقلال چیست؟