جواد زرینچه یکی از چهرههای ماندگار استقلال و فوتبال ایران محسوب میشود. کاپیتان اسبق آبیپوشان پایتخت و ملیپوشان کشورمان روز ۲۹ تیر سال ۹۲ در مصاحبهای جالب به بیان گوشههایی از اعتقادات خود و البته اتفاقاتی که در فوتبال برایش رخ داده پرداخت. بد نیست خلاصه این حرفها را به اتفاق هم مرور کنیم:
- زمان سرمربیگری آقای مایلیکهن وقتی ایشان من را به تیم ملی دعوت نمیکرد، تصمیم به خداحافظی گرفته بودم اما به اصرار برخی دوستان از جمله ناصر حجازی عزیز این کار را نکردم. خدا رحمت کند ناصرخان را؛ ایشان همیشه حامیام بود. در نهایت هم به توصیه او گوش کردم و خداحافظی نکردم تا به حقم رسیدم و در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بازی کردم.
- بهار سال ۱۳۷۷ به فاصله دو ماه تا آغاز جام جهانی فرانسه، وقتی در بازی مقابل جامایکا به میدان رفتم، تومیسلاو ایویچ فقید به من گفت تو بازیکن خیلی خوبی هستی اما کاش سابقه ملی داشتی! من گفتم آقا من ۱۰ سال فیکس تیم ملی بودم. وقتی آن مرحوم این حرف را شنید از شدت عصبانیت طوری روی میز کوبید که نوشابهها از روی آن افتادند. عصبانیتش به این خاطر بود که به او در مورد من اطلاعات غلط داده بودند.
- شرایط استقلال و مربیگری در آن با پرسپولیس متفاوت است. من خودم نخواستم زیاد وارد این ماجرا بشوم چون اگر بیایی حواشی خاصی درست میشود و نمیخواهم آرامش خودم و خانوادهام بر هم بخورد. البته اگر مافیای فوتبال اجازه بدهد، بالاخره یک روز من هم سرمربی استقلال میشوم.